Verbijsterend apart en mooi

Daar zit je dan in een nieuwe woning zonder tuin.
Heerlijk verlost van al dat werk dat een tuin met zich meebrengt.
Niemand boven je, vrij uitzicht, drie hoog en dus geen last van hoogtevrees.
Maar het allerbelangrijkste, met een lift en het winkelplein 50 meter verderop.
Dat had ik zo verschrikkelijk gemist bij het vorige huis.

Het weidse uitzicht had mij al verleid tot het nemen van een heleboel foto’s van de lucht.
Ik genoot hier met volle teugen.
Natuurlijk was een verhuizing een hoop werk.
Het balkon van mijn flat was bovenop de serre van de benedenbuurvrouw gebouwd en gaf een stevig verankerd gevoel.
Dat balkon moest echter wel nodig schoongemaakt worden.
Toen het weer het toeliet en er een lekker zonnetje scheen ging ik aan de slag.
Ik had een wondermiddeltje, dat eigenlijk voor ramen bedoeld was, maar dat uitstekend werkte om de met groene mos beklede aluminium randen van het balkon schoon te krijgen.
Alles knapte er zienderogen van op.
Wat kon schoonmaken met zo'n goed resultaat geweldig zijn, bedacht ik me.

Schuin beneden kon ik op het balkon van de onderbuurvrouw kijken.
Ze was ook met iets bezig en ik vond het wel zo aardig haar even dag te zeggen.
Ze zei eerst niets maar draaide zich even later een halve slag om en glimlachte naar me.
Ik zei het nog maar een keer.
Ik wilde even laten weten wie er nu boven u woont zei ik en noemde mijn naam.
Ze vertelde dat ze wat doof was.
Het was een aardige vrouw, ietsje jonger dan ik en ze bleek 2 honden te hebben.
Ik had met de welkomstbonnen van de gemeente waar ik terecht was gekomen een lekker flesje wijn gehaald met een stukje oude kaas.
Op een of andere manier wist ik dat ik haar moest uitnodigen om samen met mij op het nieuwe huis te klinken.
Dat kwam ze dan ook inderdaad doen en het werd een geweldige middag.

Ze vertelde dat ze bijna was weggepest in deze flat vanwege het feit dat ze zoveel overlast zou veroorzaken.
Ik was stomverbaasd.
Helemaal niets had ik de afgelopen weken gehoord van mijn benedenbuurvrouw.
Ik zei haar dat ze van mij geen klachten zou horen, omdat ik verwachtte geen overlast van haar te ondervinden.
Mijn gang naar de buren naast mij om ook met hen kennis te maken, verraste mij door de uitspraak van hen over de benedenbuurvrouw, die ik net had ontmoet.
“Ze is een beetje,.... tja hoe zal ik het zeggen…......geestelijk een beetje zwakker dan andere mensen”.
Ik was stomverbaasd en wist niet hoe ik moest reageren.
Dat is dan mijn zwakte vind ik, maar ik heb wel besloten de eerst volgende keer dat ik hen zoals afgesproken op de koffie krijg, ik hen ga zeggen dat ik het een schat van een buurvrouw vind.
Iedereen heeft tenslotte het recht te zijn wie hij is en te leven zoals hij wil.
Zeker als hij of zij geen overlast voor anderen veroorzaakt.

Ik probeer deze negatieve opmerking van de buren over de benedenbuurvrouw van me af te schudden en te bedenken dat ik ze misschien kan helpen hun mening over deze lieve vrouw te helpen wijzigen.
Voorlopig ga ik genieten van het uitzicht en van de prachtige luchten.

buren overlast vrien overlast vriendelijk

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.8 met 16 stemmen 682