Doen wij het nu echt zo slecht?
Gelukkig dat we uit ervaring weten dat een slecht begin van een jaar nog geen heel slecht jaar maakt. Nu praat ik over persoonlijke dingen en niet over de geschiedenis van het land.
Want hetgeen wat er nu allemaal aan de hand is, komt naar mijn idee nooit meer goed. Het besef om alles te proberen te begrijpen geef mij al een punthoofd.
Maar daarom zit ik waarschijnlijk ook niet in Den Haag. Hoewel ik het volgens mij niet slechter had kunnen doen, dan als het nu gedaan wordt. Nee mijn interesse ligt op een heel ander vlak. Voor mij persoonlijk is de mens alleen interessant.
Kortzichtig zullen nu veel mensen denken. Dat kan, als men het zo wil zien. Maar wel iets waar het op deze wereld omgaat, om de mens en zijn of haar gedrag. Laatst las ik in een stukje bij nederlands.nl over de verwevenheid van waarheid en leugens. Dat je al van goede afkomst moest zijn om die twee uit elkaar te houden. Helaas is het waar, ook al doet het mij pijn dat het zo ver gekomen is.
Neem nu de familie waar ik uit voortkom. Wij hebben thuis nog geleerd dat je de waarheid moet spreken en dat het niet aan ons is om over iemand te oordelen of zelfs te veroordelen. Niets verkeerd mee op het eerste gezicht. Maar zowel mijn zussen als mijn broers en ik zijn niet bij machte om leugens te herkennen en worden dikwijls opgelicht door onze medemens.
En dan moet ik eerlijk zijn, wij zijn nog hardleers ook en blijven van het goede van de mens uitgaan. Zelfs mijn wereldwijze vader bezit nog over een danige portie naïviteit. We moeten het ook van iemand hebben.
Ondanks dat het op dit moment een rare wereld is, blijven wij van huisuit nog steeds in het goede van de mens geloven. Bij ons thuis houden wij nog van mensen, staat de mens nog steeds op de eerste plaats. Dom: misschien – Verkeerd: nee. Ervan uitgaand dat wij met zo velen zijn en dat iedereen zijn of haar eigen denkvermogen en gevoel bezit: uniek is aan ieder mens.
Mag ik dan zeggen: wij mensen maken veel fouten, maar doen we het nu echt zo slecht?
Geplaatst in de categorie: moraal
En toch denk ik wel eens, ik zou toch niet anders willen zijn....... ik ben toch liever goed van vertrouwen en naïef dan achterdochtig.
Het geeft een heel speciaal gevoel van rijk zijn.
We schijnen ervan uit te gaan dat de ander dezelfde normen en waarden er op na houdt als wij.
Helaas....niets is minder waar.
Het zou mooi zijn als men dat eens besefte.