Inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

Tijd van de jakhalzen

Witte boorden criminelen, graaiers verblind door hebzucht en begeerte die waarheden verzwijgen en leugens verzinnen, hun zakken vullen en ongestraft schuld en puin nalaten aan het volk. Ergens verkwanselt op dit moment zo’n onmens weer een oud Nederlands bedrijf voor eigen gewin en dat van zijn vrienden.

Ik verblijf in de hel om mijn proefschrift te schrijven. Sta bij de poort zwavel te zweten en zie ongestrafte jakhalzen passeren, gerechtigheid denk ik opgelucht. Dat is te naïef gedacht want sinds de val van het communisme, globalisering en euforie rond de vrije markt bloeit ook in de hel de fraude.

Er is door de witte boorden in de hel een filiaal van de hemel opgericht. Een park met ruime appartementen met airco en uitzicht op gele zwavelmeren en dampend land waar kleine aardse zondaars met kromme ruggen golfveld en zwembad aanleggen voor de grote zondaars. Het is er goed vertoeven, een waar paradijs.

Soort zoekt soort, een glas wijn in de ene hand en een Havanna in de andere, met z’n bokkenpoten op de bank, luiert de duivel tussen aardse sociopaten die zich vermaken met schone hellevegen.

Ik noem geen namen van economische bandieten, kiest U zelf maar. Er zijn er te veel om op te noemen die hun geld niet verdienen maar stelen met afromen van de opbrengst van werkvloeren waar producten van de welvaart gemaakt worden.

Bijwerking van graaien, de scheve inkomensverdeling, is dat de mens op de werkvloer tot 67 jaar moet doorwerken om te voldoen aan de vraag naar producten die hij zelf niet kan betalen. Het komt heel dicht bij de definitie van slavernij.

Het welvaart producerende werkvolk mag elk jaar vechten om de restjes van het economisch proces; als ze bedelen om een paar procent loonsverhoging schreeuwen dezelfde schaamteloze graaiers dat ze het land met hun eisen naar de rand van de afgrond dragen.

Waarom men dit onrecht tolereert heeft te maken met de sfeer waarin het gebeurt. De wetgever is bang dat als hij ingrijpt hij zelf later aan de beurt is, je gooit niet je eigen ramen in. Regent het bij de de topinkomens dan druppelt het bij de jaknikkers; het is de sfeer waarin de ene hand de ander wast.

Schrijver: Custor
Inzender: Janneke Koster Baas, 1 maart 2009


Geplaatst in de categorie: maatschappij

4.1 met 7 stemmen 368



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)