Inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

Perfectie

Vreemd en eenzaam, zo voelde ze zich.
Eigenlijk was dat heel vreemd, want ze had genoeg te doen.
Deze dag zouden er drie dames komen eten, een gezellig ploegje van vier voor haar ronde tafel.
Natuurlijk had ze een heerlijk diner voorbereid, waar ze het behoorlijk druk mee had.
Alles moest immers perfect zijn.
De tafel keurig gedekt, kristallen glazen en prachtige porseleinen borden.
Zelfs zilveren bestek dat ze te voorschijn getoverd had.

Al jaren was dat bestek niet meer gebruikt.
Het was minstens 40 jaar oud en had destijds een hoop geld gekost.
Ze werkte toen net en dat was één van de eerste dingen die ze voor zichzelf had gekocht.
Het leven dat bij dat zilveren bestek hoorde had ze niet gekregen, maar ze had wel heel veel beleefd en er twee goede zonen aan over gehouden.
Verder natuurlijk mooie en minder mooie herinneringen, maar dat hoorde er allemaal bij.

Dat ze zich zo vervelend voelde had zo zijn oorzaak.
Nooit kon ze foutloos worden, elke keer kwam ze zichzelf weer tegen door een ondoordachte uitspraak of iets dergelijks.
De dag ervoor had ze ook al voor de zoveelste keer gehoord dat ze teveel nadacht.
Dat deed ze dus inderdaad.
Maar hoe moest je dat afleren ?
Altijd zweefde dat mooie spreekwoord door haar hoofd: ”Zelfs een ezel stoot zich niet tweemaal aan dezelfde steen”.
Nu zij dus wel: zou dat dan betekenen dat ze dommer was als een ezel?
Ze was beslist niet dom, maar wel heel erg impulsief en soms vergat ze dat ze al op leeftijd was.

Ze bleef in haar gedachten net zo snel gaan als toen ze nog erg jong was.
Wat ze zich wel afvroeg was of andere mensen dit zouden herkennen.
Ze had vandaag in haar vrije uurtje iemand om advies gevraagd voor een ander, niet beseffend wat voor een schade ze de ander hiermee zou toe brengen.
Een totaal verkeerd onderwerp!
Dat was dus de reden dat ze zich zo vervelend voelde.
Maar ook voelde ze zich door deze fout zo dom en alleen en ze wilde zo graag met iemand praten over al haar geheime gedachten.

Ze had misschien toch een partner nodig en kon het leven niet alleen af?
Toen ze haar agenda pakte waar de adressen van vrienden en kennissen in stonden, kwam ze tot de ontdekking dat er geen één geschikt persoon tussen stond die ze al haar geheime gedachten kon meedelen.
Kennelijk was ze dus niet zo perfect bezig...

Schrijver: Eva Mensch, 16 maart 2009


Geplaatst in de categorie: individu

3.0 met 6 stemmen 467



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Eva
Datum:
25 maart 2009
Lieve Eva, er zijn altijd nog mensen die om je geven. Zie het niet als iets verkeerd, maar als een leerproces.
Was jij het niet degene die tegen mij zei: ieder mens maakt fouten en niemand is perfect.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)