Inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

de mobiele mens

Een grote ergernis van deze tijd is het mobieltje. Hier is het eerste en laatste woord nog niet over gezegd. Ook mijn behoefte is groot om er mijn zegen aan te geven, gezien de ervaring van vandaag.

Aangezien ik niet wens uitgemaakt te worden voor iemand die niet met haar tijd meegaat, verplaats ook ik mij mobiel door het leven. Volledige aanpassing ligt namelijk geheel in mijn aard(!). Even los van het veel gehoorde verplichte meeluisteren op terrassen en in cafés, treinen, trams en noem maar op openbare ruimten, ligt mijn grootste ergernis op straat en op het fietspad. Opgewekt en nietsvermoedend toer ik door de stad. Uit het niets komt een fietser mij spookrijdend met verdwaasde kop en blik op oneindig tegemoet met aan zijn oor het o zo vermaledijde mobieltje. Ik word min of meer gedwongen het hazenpad te kiezen en het trottoir op te stuiteren rakelings langs een paar voetgangers. Dat scheelde maar een haartje dame, hoor ik een geschrokken oude man zeggen, heeft u soms te diep in het glaasje gekeken. Ik krijg de neiging om lik op stuk te geven met een: zal ik even blazen meneer, maar de ouwe kijkt mij zo meewarig aan dat ik mijn woorden inslik en mompel in vervolg beter uit te kijken.

Nog geen kwartier later word ik geconfronteerd met een hard kakelende meid die het presteert om de volgende tien minuten achter me te blijven plakken. Ieder stoplicht staat op rood. Ik wacht, zij wacht. Ik rij, zij rijdt. Als ik sneller ga, doet zij dat ook. Neem ik gas terug, volgt ze me op de voet. Zelfs een zijstraat afslaan heeft geen zin, zij heeft kennelijk dezelfde route in gedachte. Een vernietigende blik over mijn schouder wil ook al niet helpen. Haar inmiddels zeurende stem, nu klagend over haar voorbije liefdesaffaire, kan ik wel wat aandoen. Fantasieën dringen zich aan me op. Hoe zou ze kunnen stikken in een graatje of haar keelgat verbranden aan een lepel hete soep.

Hoe snoer je in godsnaam iemand de mond. Er staat mij maar een ding te doen, aan de kant gaan met m'n vervoermiddel. Ter plekke realiseer ik me dat ik dat beter tien minuten eerder had kunnen doen.

Schrijver: es, 14 mei 2009


Geplaatst in de categorie: verkeer

4.5 met 4 stemmen 267



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)