Het Bossche broek
In dit lichttheater spelen wolken dansend met het licht van de zon. Hier heeft de wind vrij spel! Fijnbesnaard bespeelt hij het hoge gras als een pianospeler zijn teerhartige compositie. Het gras beweegt elegant mee op het ritme van dit bewind. Wilde bloemen delen deze dans en geven het elastische groen de kleur van het heersende seizoen.
Soms geeft de wind zich gewonnen en claimt de vroege ochtendzon de hoofdrol. Deze ontwaakt, als een koperen vuurbol, roodgloeiend uit de nacht. Alsof de ochtend niet mag starten, licht de zon dieprood het, die nacht in het broek neergestreken nog slapende wolkenbed, op. De vochtige nacht lost opstandig rood op alsof het brandt in het broek. De dirigent van deze horizon van daarboven sprankelt dan weergaloos hier beneden.
Hier fietst hij iedere ochtend zijn rondje. Hij is van net voor de oorlog. Verloor zijn ouders laat in de oorlog. Afzwaaiers van eigen zijde sloegen in als een bom. Vanaf toen moest hij, samen met zijn grote broer, helemaal voor zichzelf. Hij voelde zich eenzaam en verlaten alleen op de wereld. Onbegrepen en slechts 14 jaren jong moest hij beslist de zee op: de Grote vaart lonkte magnetisch sterk. Dat was de oplossing! Weg van het verdriet, weg van die onbedoelde aderlating die zijn pad had gekruist, weg van hier, weg, weg….! Welke dirigent heeft dat toen verzonnen?
En in de verte prijkt daar de Sint Jan, de statige eigenaar van deze horizon. Daar aan zijn voet is het goed toeven en proeven van het Bourgondische Bossche leven. Een rijke cultuur. Mensen genieten. De gezellige markt. Het Theater aan de Parade. En de vele, vele winkels in dit Hart van Brabant. En daar, zo dicht bij het broek, heb je de Bossche cafés voor een warme kop koffie met de echte Bossche Bol van bakker Jan de Groot. Ge bent daar welkom op ieder uur van de dag.
Maar voor hem geen Bourgondisch Bosch leven. Daar geeft hij niets om. Hij fietst liever in het Broek. Liefst helemaal alleen, heel vroeg in de ochtend. Daar kan hij genieten van weer een nieuwe fijnbesnaarde opvoering in dit theater. Het theater van zijn zee waar zijn zon en zijn wind beurtelings die hoofdrol spelen. Daar waar hij zich vrij voelt, alle ruimte heeft, maar waar hij vooral zichzelf kan zijn.
Gisteren was ik er ook even: boven het broek zweefden zeven ooievaars op de spelende wind lieflijk in de zon. Het was alweer een schitterende voorstelling in dit theater!
Hij heeft ze zeker en vast ook gezien!
gmail.com
Biografie van deze schrijverGeplaatst in de categorie: oorlog
oorlog
672
Geef je reactie op deze inzending: