Inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

Oude dame

Zacht en grijs krult zij om mijn voeten, ik laat haar begaan, er gaat rust uit van deze oude dame en ik dein mee op haar ritme, zij weet als geen ander van wat er was. Zij is als de zee, warrelend watergolvend trekt ze me bij de enkels onderuit, spuit het natte zand tussen m'n tenen.

De oude dame is gis, maar haar gebeuk op de kust is slechts een bede om rust, de vloed komt alleen maar op in het besef dat schelpen ebbend achterblijven.

De wind waait haar golvend haar verward tegen de spetterende avondzon, het grijs licht rood op naar de grens van het bestaan, een zee van tijd mondt uit in een onmetelijke oceaan.
Dag, lieve oude dame, ik liet mijn voetsporen achter op de vloedlijn, maar u heeft mij overspoeld.

Schrijver: Fred, 17 augustus 2009


Geplaatst in de categorie: natuur

4.0 met 8 stemmen 373



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Günter Schulz
Datum:
17 augustus 2009
Email:
ag.schulztiscali.nl
Om het in de context van het bovenstaande te formuleren: een échte parel, Fred, zuiver en zonder storende elementen.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)