Inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

Nationale hoogten ( Parijs )

Ik was bang toen ik mijn sigaret opstak in het torenhoge boekenfort, bang voor valse smerissen en andere bandieten of dat die arrogante torens naar binnen klapten, bang dat ze de boeken van Hugo en Dostojevski hebben aangepast en dat er geen weg meer voert naar de dorpskernen van onderdrukte tranen achter versleten stripboeken met chocoladevlekken en kauwgomresten van een zichzelf aarzelend vingerend vrouwtje.

Ik daalde af in die wervelende stroom van subtiele flirt en ik spande stalen kabels tussen tussen de vier door boeken bewoonde flats, waar mallotige circusartiesten de balancerende letters vormen van het onvoltooide boek.
Ik zei tabee tegen het gevangen oerwoud (terwijl de brede roltrap geen moment versnelde) en ik wenste de boomwortels succes met hun aanvallen op de onderste fundamenten van dit walgelijk elitaire reuzekasteel.
Ik was bang toen ik mijn brandende peuk weggooide om te worden bestempeld als een roekeloze Villon, maar ik wist te ontsnappen en op de allée Arthur Rimbaud werd ik dronken van een pittige drumode voor wie zijn werk kent.

Tirannieke hoogmoed, val neer!
O, charmante, eeuwenoude Seine, laat mij van jou een minzaam golfje zijn, een blauwe moskee in een groen weiland, dansend als een lange derwisj in een onderaards paleis. Ten diepste zijn wij nooit meer los van God!

Schrijver: Joanan Rutgers, 29 oktober 2009


Geplaatst in de categorie: literatuur

5.0 met 1 stemmen 209



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)