Zijbeuken
Meisjes en jongens gescheiden, achter glas mochten wij de strapatsen van het kazuivel aanschouwen. Aanbidden werd aanbevolen door de lagere school, want katholiek.
Ik weet nog goed wanneer ik dissident werd, ik was een jaar of elf, twaalf. Eindelijk mocht ik plaats nemen in het schip, zat naast mijn moeder en las de latijnse tekst volkomen fout. Verrast zag ik ma in een deuk liggen.
Ik verloor mijn geloof door de voorste rijen, naamplatend had men daar een voorsprong genomen en zachte kussens als er, godvrezend, geknield moest worden. De rest van de kerkgangers voegde patina toe aan hardhouten banken.
Nimmer meer vouw ik devoot de handen, ik ben de tirannie voorbij, de beuk moet er in.
Geplaatst in de categorie: moraal