Inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

Onderdrukte passie

Als depressie het onderdrukken van ware emoties betekent, dan snap ik heel goed hoe Mirjam zich gevoeld heeft vlak na haar debâcle in Italië, want ze is daar vervroegd weggegaan, omdat ze niet goed communiceerde en velen waren heel boos op haar.
Ze zit in een identiteitscrisis, want ze weet niet meer wat ze met haar leven aanwil. Geen wonder dat ze ernstig down was bij mij.
Met de ratio wilde ze haar lichaam beteugelen en de onrust in onze benen gaf al aan hoe we voorbij gingen aan onze ware behoeften. Ik paste me ongewild toch aan, want ik wilde haar koste wat het koste niet kwijt. Achteraf denk ik (Freudiaans genoeg) dat we beter wel aan erotiek hadden kunnen doen die absurde rampweek (hoewel zeker niet geheel!), want dan zouden we nu nog steeds in elkanders armen liggen, ze wilde gek genoeg een té hoge liefde bedrijven en ze trok mij daarin mee.

Maar haar depressie was te serieus alles verpestend, iets wat ik haar niet kwalijk kan nemen, daar ik zelf chronisch depressief ben en met pilletjes daar bovenuit stijg, al meer dan tien jaar. Ze heeft al eerder anti-depressiva geslikt, ik hoop dat ze dat weer gaat doen als haar narigheid blijft aanhouden. Ziet ze mij misschien ook wat zonniger.

Ik ben een hopeloze romanticus, kan nog jaren voort met deze zielsdiepe, pijnlijke, liefdestragiek. Nee, zij is zeker geen heks, ook al heb ik haar een keer ook zo genoemd, want ze richt wel enorm veel hartepijn aan, zonder dat ze daar echt verantwoordelijkheid voor neemt. Ze gooit me inderdaad zomaar weg als overtollig vuil, dat weet ik wel, maar dat maakt het ook zo zwaar om te verhapstukken.

Ik geloofde dat ze net zoveel van mij hield als ik van haar. Waarschijnlijk een grote illusie rijker.
'Je hebt zelf het graf in mijn hart gedolven', zei Slauerhoff terecht.
De hete aardappel van de depressie heeft ze perfect doorgegeven, maar ik weet, dat alles wat je een ander aandoet, tien keer erger op jezelf terugslaat, een oude Wicca-wet.

Nu is het tijd om zwijgzaam in een onvindbaar hol te kruipen. Haar voorbeeld te overtreffen.

Schrijver: Joanan Rutgers, 16 maart 2011


Geplaatst in de categorie: verdriet

4.1 met 9 stemmen 128



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)