Inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

Garnalen met verse citroensap

Na een onsje Hollandse garnalen (vijf euro bij de vishandel, minder dan twee euro bij 50% korting in de Hema) met verse citroensap voel ik me weer helemaal te wauhie, leuk idee al die kleine beestjes in mijn maag, ook al vind ik ze sterk op maden lijken. Eens in mijn vierhoogflat te Amersfoort kwam ik op een snikhete dag in mijn keuken en toen wemelde het van de maden, ik smeet de afvalzak in mijn douche, sloot de deur. Na alle ongedierte in mijn keuken te hebben geëlimineerd, durfde ik de douche in te gaan, waar de larven tegen de muren opkropen en ik spontaan koude rillingen kreeg. Ik gooide de hete douchespuit erop en spoelde al die nare elementen weg. Sommigen drukte ik dood met een oude doek. Voortaan zou ik sneller mijn afvalzakken weggooien, vooral in hete zomers. Ik heb een man gekend, die verzot, nee, verslaafd was op garnalen, tevens op sterke drank, maar ik snapte nooit wat nou de oorzaak van zijn rode hoofd was, de drank of de garnalen. Hij heeft me ooit een lift gegeven naar A., terwijl hij vol lof sprak over Michelin-banden, waar hij voor werkte. Hoe anderen ook over hem dachten, ik vond dat hij superaardig tegen mij deed, terwijl ik destijds ook een verstoteling was. Zulke korte ontmoetingen kunnen diepgaande, positieve gevolgen hebben. Hij kwam eens halfdronken in onze pastorie, terwijl hij per ongeluk een duur schilderij eraf stootte, ik heb nog nooit zo intens gelachen. Ik had een oudere vriendin in A., een ex-stewardess, die me vaak meenam naar toneeluitvoeringen en waarna we nog wat gingen pimpelen. Zo was ik 's avonds laat nog bij haar in huis, terwijl zij met de benen wijd opgetrokken op haar bank zat. Ik te suf de hint niet begrijpend. Zelfs niet toen ze me knip-ogend de douche en haar bedstede liet zien. Ik had met een andere vrouw gevreeën, terwijl zij op enkele meters afstand lag te slapen. Ik had de grote, harde tepels in haar T-shirt bewonderd, gedroomd van haar gekmakende driehoek. Toch bleef het bij erotiekloze vriendschap en misschien is dat wel des te inspirerender, noemen we dat muzen. Ze zal inmiddels ver in de zeventig zijn, niet te geloven hoe hard onze levens opbranden, maar ook zij heeft mij door de gevaarlijke, aardloze, geteisterde jaren heen geholpen, we hebben eindeloos geboomd over kunst en literatuur, er was een grote klik, die we niet seksueel hebben opgevuld, wat hoogstwaarschijnlijk heeft geleid tot de literaire figuur die ik zoal ben. Spirituele fans maken dat ik zonder schuldgevoel een onsje garnalen naar binnen werk, terwijl ik hen herdenk als voor altijd anonieme muzen, maar niet anoniem voor mij.

Schrijver: Joanan Rutgers, 21 juni 2011


Geplaatst in de categorie: bedankt

1.7 met 3 stemmen 161



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)