Inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

Lisa Holden, hold on!

Het is onmogelijk om alle kunstenaars ter wereld in beeld te krijgen, het gaat om die kunstenaars, die pardoes op je pad komen, want ik geloof in predestinatie en synchroniciteit, dat komt goed van pas, want anders jaag je jezelf op de kast en ben je een ongenietbaar stresskonijn, omdat je tijd te kort komt om al je kennishonger te stillen. Je zou het misschien wel willen, maar daarom is reïncarnatie uitgevonden.

Lisa Holden is geboren in 1961 en haar ouders waren van Zuid-Afrikaanse en Oostenrijkse afkomst, maar ze weet maar heel weinig van hen, want ze is als jong kind geadopteerd door haar stiefouders in Noord-Engeland, gokje, Newcastle. Op een of andere manier is ze in Amsterdam terecht gekomen en heeft ze daar gestudeerd aan de Rietveld-academie en later bij Ateliers Arnhem en het Sandberg Instituut. Ze is dus een Engelse kunstenares, die woont en werkt in Amsterdam, begin vijftig is en multidisciplinair te werk gaat. Ze werkt met de digitale beelden van haar fotocamera en haar video-camera. Het is een mix van schilderkunst en fotografie en dat in vele lagen. Haar kunstwerken zijn diepgeworteld in de kunstgeschiedenis, zo staat ze bijvoorbeeld zelf model in de schilderijen van Gustav Klimt en doet haar werk sterk denken aan de Prerafaëlieten. Ze maakte vooralsnog veel zelfportretten, ook omdat ze sterk op zoek was naar haar eigen identiteit, geen wonder gezien haar verleden, voorts is ze beïnvloed door de Victoriaanse schilderkunst en literatuur met veelal bombastische, barokke fantasieën en koortsaanvallen. Ze identificeert zichzelf noodgedwongen met haar leefomgevingen en ze projecteerde zichzelf in Lilith, Lamia en Danae. Ze hanteert vrouwelijke en feministische onderwerpen, waarbij het vrouwelijke lichaam in the spotlights staat. Haar werk staat op vele covers van vertalingen van Elfriede Jelinek en haar wezen wordt in haar kunstwerken steeds vager/onherkenbaarder. De spiegelwerking heeft gefaald of ze moet tevreden zijn met de versnipperde identiteitsbeleving, het met een blindenstok aftastende mistleven. Haar werk is: spookachtig, sprookjesachtig, geheimzinnig, onberekenbaar, vulgair, psychedelisch, kleurrijk, authentiek, verbijsterend, diep eenzaam, moedig, meesterlijk en hier en daar sensueel, niet erotisch. Ze doet op moderne wijze de Keltische mystiek herleven en ze maakt de meest schitterende effecten.

'Laudanum' is mijn lievelingsschilderij van haar. Daarop ligt zij in een zwarte doorkijkjurk in de contrasterende sneeuw, terwijl bloedplassen de tragiek aangeven. Ze benadert hiermee het beste haar levenstrauma, alleen gelaten en doodbloedend in de vrieskou, de oerwond door haar ouders aangericht. Laudanum is een slaapverwekkende pijnstiller, die voor velen tot een noodlottige verslaving leidde, denk maar aan de romanfiguren Eline Vere en Hedwig Marga de Fontayne. Na haar levenstrauma heeft ze zichzelf nog zo lang mogelijk in leven gehouden door zichzelf te verdoven met dit roesmiddel, totdat ook die troef faalde. Het originele werk kost tienduizend dollar, dus komt het voorlopig niet bij mij aan de muur te hangen, het zal wel door een Chinese industrieel ingepikt zijn, maar desondanks behoud ik een grote eerbied voor dit ontluisterende, grofeerlijke kunstwerk!

Schrijver: Joanan Rutgers, 30 december 2011


Geplaatst in de categorie: schilderkunst

4.0 met 2 stemmen 792



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)