Achter in de tuin
Ik plant voor jou een boompje, op het gras, midden in de tuin. Ik plant het wat uit de wind, op een plek waar vooral de zon heel veel schijnt. Ik verzorg hem iedere dag zodat hij groeit tot hoog in de kruin. Ik plant het zo in de omgeving dat het zelfs daarmee ook nog mooi lijnt.
En als ik dan naar buiten kijk dan glijden mijn gedachten terug in de tijd. Naar die boom vol met blad met een stam reikend tot in oneindigheid. Je kon daar zo veilig in opklimmen, er was altijd wel een tak binnen handbereik.
Maar de stroom vertakt zo de dingen en wij moeten verder zonder jou. Over het algemeen lukt dat eigenlijk wel, maar als het blad valt is daar toch altijd weer die ijzige kou. Daarom plant ik voor jou een boompje op het gras midden in de tuin. Dat, als het weer wat warmer is, in bloei staat tot hoog in de kruin.
Geplaatst in de categorie: eenzaamheid