Inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

Hoogste vrije val valt tegen

Het is Felix Baumgartner (1969, Salzburg) nu toch gelukt, de spectaculaire beelden hebben het waagstuk prachtig gevolgd en zijn moed spreekt tot de verbeelding van andere waaghalzen. Ten eerste was het al een bijna heilig gezicht hoe hij met die reusachtige, flinterdunne ballon in de ruimte opsteeg tot zelfs meer dan achtendertig kilometer. Science fiction for real. Het achtuurjournaal had een live-nieuws moment door zijn actuele sprong uit te zenden. Hij groette nog even op militaire wijze en toen sneed hij werkelijk door de ruimte als een torpedo door een oceaan. 'Ik ga naar huis!', zei hij nog, niet wetend of hij zijn aardse huis of zijn hemelse huis zou begroeten, want alle levensgevaarlijke nadelen waren hem als geen ander bekend. De beelden toonden op een gegeven moment een vallend voorwerp, maar als kijker wist ik dat hij het was en ik leefde met hem mee, want zo'n avontuur is heel wat spannender dan de achtbaan of een hoge kermisattractie met rare draaibewegingen, terwijl je veilig vastzit (tenminste dat hoop je!) in zo'n hardplastikken martelstoel, die je soms flitsen van een electrische executiestoel opleveren. En maar hopen dat de beugel voor je borstkas niet losschiet, terwijl je ondersteboven hangt. Je buurvrouw krijst zo hard, dat je met toegeknepen sluitspieren daarin maar verdrinkt om het gevaar maar niet in de ogen te kijken. Je plan om haar hoog in de lucht stiekem in haar borsten te knijpen, ben je allang vergeten.

Minuten later zag ik je triomfantelijk hangen onder je triomfboogparachute, terwijl je nog heel wat kilometers te gaan had, maar weer minuten later zag ik de beelden van je soepele landing en je opgeheven, winnaarsarmen. Een onbemande capsule in de toch al zo vervuilde ruimte rond de aardbol achterlatend, maar gelukkig ben je niet ontploft, want dat verdient een held als jij natuurlijk niet.

De bazen van de Red Bull fabrieken wrijven in hun eeltloze handjes en ze verzwijgen je dopinggebruik in de vorm van cocaïne en champagne, want een energiedrank had je hartkloppingen tot fatale afloop gebracht en dat had hun omzet flink kunnen kelderen. Nadien zei je dat je je vooral heel nederig had gevoeld en dat je niet wilde sterven voor de ogen van je dierbaren en alle toeschouwers. Het was een miljoenenproject en als ik de sponsors heb en de parachutekennis beheers, dan zou ik het ook doen, maar eerlijk gezegd betwijfel ik of de mensheid er iets mee is opgeschoten, afgezien van een recordbrekerij. Het applaus van de ruimtevaartfanatici is je zeer gegund, maar wat mij betreft heb je vooral aangetoond hoe nietig we als mensen zijn, want hoe ver we ook stijgen in baanbrekende acties, het residu is zo leeg als een lekke band tijdens een bitterkoud onweer met vervloekende donderslagen.

God sprong van véél hoger, met Jezus aan een parachute!

Schrijver: Joanan Rutgers, 15 oktober 2012


Geplaatst in de categorie: sport

1.8 met 4 stemmen 105



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)