Rauw kost je gezondheid

Onlangs zat er een jongen bij Paul en Witteman, die vanaf zijn vijfde alleen nog rauwkost eet. Zijn moeder zat aan tafel om háár standpunten te verdedigen. De geïndoctrineerde jongen zei alleen maar ja en amen, omdat hij grenzeloos loyaal is aan een moeder, die zijn wil allang gebroken heeft. Deze psycho-somatische kindermishandeling werd tussen neus en lippen door duidelijk veroordeeld door de heren verslaggevers. De murw geslagen jongeman, verzwakt door zijn ondervoed-zijn, heeft geen krachten meer over om zich tegen zijn dominante, voedselkrankzinnige, extremistische moeder te verweren. De moeder insinueert dat haar zoon uit vrije wil enkel nog rauwkost wenst, maar talloze mensen doorzien haar gedwongen beïnvloeding. Check Twitter maar. Een voedingsdeskundige zegt dat haar zoon niet onder doet voor een ondervoed derde-wereld-kind. Nog schrikt de moeder niet wakker, integendeel, ze ontkent alle bezwaren en ze houdt vast aan de boekenkennis, die ze selectief heeft opgezogen. Vlees en vis zijn voor haar uit den boze en dus ontbeert de arme jongen deze belangrijke voedselbronnen. Dat ze zelf zover wil gaan in haar voedselmanie is tot daar aan toe, maar zo'n overdreven vermageringsdieet aan een jongen in de groei opdringen, is een humanistische misdaad. Ik ga geen namen noemen, omdat ik madame Horror verdenk van narcistische motieven ten koste van haar eigen zoon. Ze kan zelf ook wel een biefstukje gebruiken, in plaats van radijsjes in gestampte vleestomaten met uienringen als aureolen.

Het escaleert nog meer, want de jeugdzorg zal haar zoon uit huis plaatsen, wanneer ze hem niet meer naar school laat gaan. Jawel, naast de lichaamsverpestende voedselindustrie is nu ook het schoolsysteem kwaadaardig in haar ogen. Helemaal ongelijk heeft ze niet, want er zit heel wat troep verborgen in de voedselproducten, die onze supermarkten presenteren. Kwalijke E-nummers, slechte suikervervangers, groenten zonder vitaminen en veel slechte vetten, vooral in snackfood. Maar ieder mens heeft toch ook recht op lekkernijen, die misschien niet echt gezond zijn, maar wel erg lekker? Volgens de desbetreffende moeder niet en scholen vergroten de kans op snoep en snacks, nicotine en alcohol. Hier heeft zij een punt, maar ze ontkent dan wel de vrije wil van haar zoon. Dan kan ze zichzelf beter bij de Amish People aansluiten of onderduiken in een vegetarische sekte. Maar dan wel zonder dat ze haar zoon daarin meesleurt, want deze rauwkostmanie is niet door haar zoon bedacht, maar door haar! Zij is de bron en hij het weerloze slachtoffer. Zijn groeiachterstand doet haar niets, omdat ze gepreoccupeerd is met haar benauwde rauwkostideologie.

Nadat de thuiszorgetters haar zoon van haar afpakken, komt ze misschien tot inzicht, al vrees ik van niet, want ze lust alle tegenstanders rauw. Voor hem zie ik betere vooruitzichten. Na een herprogrammering zal hij zich graag te goed doen aan rauw vlees in de vorm van rosbief en haring en zal zijn algehele gesteldheid zienderogen verbeteren. Hij zal groeien als kool en nadat hij de twee meter is overstegen, zal hij zijn inmiddels opgenomen moeder triomfantelijk bezoeken, terwijl zij woedend in zijn nasi-bord vol varkensvlees en pindasaus slaat en zijn ontrouw heeft bewezen.

Terwijl hij met brede glimlach de afdeling verlaat en thuis nog eens zijn afgeprijsde kookpannen van Herman oppoetst. Ieder mens moet op een gegeven moment geheel voor zichzelf kiezen. Iedere tirannie loslaten. De narcistische bezetting bevechten en overwinnen. Diep in de nacht aangeschoten kroketten oppeuzelen en broodjes shoarma vermalen. Een rauwheid aangaan, die het moederskindje in jou teniet doet. Want de afwezige vader in dit verhaal staat bovenwater!...

Rauw kost je gezondh Moederlijke misdadig

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.0 met 11 stemmen 1.511