De rijke wereld zwijgt

Onlangs kreeg ik van mijn superSonysche beeldbuis een korte documentaire voorgeschoteld over een merkwaardig fenomeen: de knikkebolziekte, ook wel de zombieziekte genoemd.
Deze mysterieuze ziekte komt voor in Afrika en was al sinds 1962 bekend in Tanzania. Kinderen tussen de vijf en vijftien jaar kunnen het krijgen en het stopt de mentale en fysieke ontwikkeling. Je stompt dus voortschrijdend af. Net zo erg als schizofrenie. Hun levensverwachting is hooguit dertig jaar.

Wat mij vooral boos maakt, is dat de welvarende landen muggenziften over hun economische tegenvallers, zich opwinden over afluisterschandalen en blijkbaar nog steeds bulken van het geld, omdat er vele JSF's in de maak zijn. Onze hightechnology is blijkbaar veel belangrijker, dan de levens van duizenden kinderen, die ten onder gaan aan een vreselijke ziekte, die veel urgenter bestreden moet worden dan eventuele, aanvallende landmachten.

De nare symptomen van deze verlaten, afgedankte, weggewiste noodlijdenden zijn: spastische trekken, veel kwijlen, catatonie en in een andere wereld vertoeven, geestelijk afwezig zijn. Dit zou een uniek braakland voor sjamanen en psychiaters moeten zijn, maar niemand steekt een hand uit, omdat het om arme, afgelegen stumperds gaat. De vrouwelijke mensen, die aan deze ziekte lijden, worden soms door gewetenloze geilaards verkracht! Hoe gestoord wil je het hebben! Zelfs Amnestie International rept er geen woord over. De patiënten krijgen epileptische aanvallen bij het zien van voedsel, waardoor ze veelal aan ondervoeding sterven. Ze zijn apathisch en dat maakt hun contact met de buitenwereld er natuurlijk heel slecht door. Als Michael Jackson nog leefde, dan zou hij er vast en zeker een mooie hulpsong over zingen, omdat hij sinds 'Thriller' het zombiebestaan begrepen heeft. De wakkere wereld is ineens bijziend, moegecharterd van alle hulpacties en meer bezig met de kwalijke gevolgen van de Diane-35 pillen.

Maar ik ben des duivels, want in een andere eeuw ging pater Damiaan nog een verre reis ondernemen naar een lepra-kolonie en ging hij na veel hulpverlening zelf ten onder aan de lepra, maar hij had tenminste het christelijke lef om zichzelf te geven voor de noodlijdende medemens! Die nobele geest van zelfopoffering is schrikbarend tanende in de rijke werelddelen. Ikke, ikke, ikke en de rest kan stikke! Maar, beste hartenkreetlezer(es), er is godzijdank redding op komst en wel in de gedaanten van professor Bob Colebunders (UAntwerpen) en Geert Haesaert (UGent), die free-lance op onderzoek gaan naar de oorzaken en daarnaast directe noodhulp aan de getroffenen gaan leveren.

Je snapt dat het geen overdrijving van mij is om te stellen, dat de nobele heren uit België wat mij betreft de toekomstige winnaars van de Nobelprijs van de Vrede zijn! Want zij weten wel de enorme kloof tussen rijk en arm te overbruggen en ze slechten de inhumane, zotte, blinde, bevooroordelende, egoïstische, goddeloze vijandschap.

Knikkebolziekte De r De rijke wereld zwij Bob Colebunders

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 6 stemmen 644