Kwatsj
Misschien mag ik nog net een kerstmisser schrijven en als ik dan rekening ga houden met het keurslagerslijf, sidder en sudderen lapjes tekst, gespeend van iedere vorm van vrijheid. Mag het een onsje meer zijn? Nee dat kan echt niet meer. Kwets maar raak, dan ook niet achteraf de draad kwijt als ik geen overspannen verwachting waar maak.
Het is ook altijd wat. Dan nog...als de hele wereld vanzelf sprekend lijkt en die horde maar kraaien op een deadline. Woorden zijn opvallend genoeg, om te doen en als iedereen verdacht veel weg heeft van elkaar, dan zijn we er toch uit? Zou je denken. Dat het wel lekker zit zeker, er zo bovenop. En ik heb het al niet zo op het benauwde.
Tussen tijdlijnen door poederen we ons geneuzel nog even bij...kwatsj. Nee, echt. Dat stampt al uit de tijd met de buik vol van bevlogenheid, laat die lange jubeltenen maar wieberen, Sing Hallelujah en geloof mij dan toch; al ben je een keer de engel, trekken ze alsnog je vleugels uit. Opgeduveld.
Arm hoofd, heeft het rijk alleen, maar breek me de grote bek niet open of wat staat er dan? U wilt het niet weten, lieve kippige liplezer. Tot nader order gesloten houden. Dus schrijf gerust onnavolgbaar en wat er ook op af komt, ongelegen. Dan mag ik mensen niet helemaal volgen, maar kom op zeg. Het zou niet best zijn als mijn tekst uitleg geeft aan jouw gevolg.
Kunt U me nog volgen, staat de vriendschap wel aan...of zien we soms spoken en spreken alleen nog maar in de wartaal? En is het niet de ene sneer, komt er wel een volgende keer? In een tel-tot-tien of je zal zien dat je het recht bij mijn einde had. No doubt about it.
Geplaatst in de categorie: afscheid
Zoals vaker gesteld, vind ik jouw barokke taalgebruik bijzondere zienswijzen opleveren. Soms vond ik jouw boodschap een onsje te veel verzuipen in de dichterlijke verwoording.
Ook heb ik het vermoeden dat je twijfels hebt over de 'veiligheid' van deze site. Beter vind ik dan ook het aangeven dat een verhaal met genoegen is gelezen. Misschien met een ster. Of anders. Maar niet het schoolsysteem. Dat acht ik zeer achterhaald.
Uiteraard wens ik je het allerbeste. Ik vermoed en hoop dat je zeker niet 'buiten beeld' geraakt.
Zie je wel weer.....!
Nu even je eigen ding doen, ook heel belangrijk.
Mij, Joke.
Het leukste vond ik zelf het "Mr. Bean-project", waarbij we in dezelfde week allebei een stuk over hem schreven. Afgesproken werk, maar omdat ik zelf een tijdje later ben gestopt, is het daar bij gebleven.
Bedankt voor alle columns die je hier hebt geplaatst. Ze zijn de moeite waard om nog eens te herlezen. Hopelijk zie ik jouw stukken binnenkort ergens anders verschijnen. Eerlijk gezegd verwacht ik niet anders van je.