Andrew Hozier-Byrne - Take Me To Church
De Ierse zanger Andrew Hozier-Byrne is geboren op 17 maart 1990 in Bray. Hij is de zoon van een muzikant en hij studeerde muziek aan het Trinity College in Dublin. Halverwege het eerste jaar stopte hij daar mee en ging hij voor Universal Music demo's opnemen.
Op Trinity College was Andrew nauw betrokken bij het Trinity Orchestra. Van 2009 tot 2012 was hij lid van de Ierse koorgroep Anúna, in 1987 opgericht door de Duitse componist Michael McGlynn.
In 2012 debuteerde Andrew als solist op het Anúna-album 'Illumination', met het lied 'La Chanson de Mardi Gras'. Zijn tournee met Anúna ging o.a. naar Nederland en Noorwegen.
In 2013 brak Andrew door met de EP 'Take Me To Church' en dan met name door You Tube. Ook zijn lied 'From Eden' verscheen bij het platenlabel Rubyworks. In oktober 2014, dus deze maand, verschijnt zijn eerste solo-album 'Hozier'.
Zijn zangstem is uiterst bijzonder en hij is dan ook een grote belofte voor de toekomst. 'Take Me To Church' gaat over een homoseksuele relatie tussen twee mannen, die zielsveel van elkander houden. Wanneer de discriminerende gemeenschap ontdekt dat er een homofiel onder hen leeft, reageren ze met een heftig, homofobisch verzet. Ze achtervolgen hem als bloedhonden en hun praktijken doen denken aan de Ku Klux Klan. De nog niet ontdekte homofiel van het homofiele liefdesstel gaat wanhopig op zoek naar zijn gevangen en gemartelde partner. Aan het einde van de song/videoclip zie je de homofiele man, die machteloos moet toezien hoe zijn meest geliefde mens op aarde wordt gelyncht...
Geplaatst in de categorie: muziek
Andrew Hozier-Byrne
1.225
Geef je reactie op deze inzending:
Blijkbaar is het recht naar mijn ziel gegaan.
Het is inderdaad een prachtige stem, een prachtig lied, en ook de videoclip is gruwelijk mooi gemonteerd. Met een hartverscheurend einde waar je heel verdrietig of heel boos van worden kan.
Het is triest dat mensen zoveel haat kunnen voelen naar iemand die hen niets gedaan heeft, behalve ze misschien een spiegel voorhouden dat ieder mens het waard is om te mogen zijn wie hij is. Bij de mannen die hem in elkaar trappen, is dat gevoel voor eigenwaarde er mogelijk ook al vroeg uitgetrapt. Iemand met voldoende eigenwaarde heeft het niet nodig een ander omlaag te halen.
Het doet mij denken aan de vele heksenverbrandingen waar geliefden onmachtig moesten toezien hoe hun onschuldige vrouw, moeder, dochter schreeuwend in de vlammen omkwam. Als ze het durfden op te nemen voor de terechtgestelde, werd hun hetzelfde lot beschoren.
Gruwelijk wat mensen elkaar toen, en helaas vandaag de dag nog steeds, aandoen...