Uit de herinneringen van een mishandeld kind.......

Het meisje op de foto heeft aarzelende borstjes en op de achtergrond is het huis zichtbaar. Het meisje ben ikzelf op 13-jarige leeftijd en het huis is mijn ouderlijk huis uit die tijd. Veertig jaar later zag ik het arbeidershuisje terug, op een oktoberdag, toen storm en regen de ramen geselden zoals eens mama's harde handen waren neergekomen op mijn nietige kinderlichaam.....
Het zelfvertrouwen kon nooit groeien. Het was als een telkens hoopvol opschietend gewas dat tijdens zijn eerste voorzichtige bloei vertrapt werd.
De spontaniteit ging kopje-onder, als een drenkeling die men mishandelt door zijn hoofd opzettelijk onder water te duwen.
De angst, woede en pijn balden zich samen tot een kluwen in mijn innerlijk, tot een steen die op mijn maag rustte en mij nooit meer verliet.
Als de windvlagen van de angst over de vlakte van mijn persoonlijkheid raasden, was er nergens beschutting.

Ik ging houden van lichten in de nacht, van regen, zacht als een tikkende klok tegen mijn raam en van gewatteerde dekens en van voorzichtige aarzelende omhelzingen die mij nauwelijks beroerden en mijn hele leven herinnerde ik mij de zachte hand van de arts om mijn pols, eens.
De lichten, de dekens, de regen, de omhelzingen en de hand van de arts waren voor mij symbolen van de veiligheid, van de zachtheid, die ik nooit de mijne had kunnen noemen....

kind mishandeling ge mishandeling gevolgen

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.5 met 2 stemmen 77