Inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

Heb je even tijd?

Ze vroeg me: heb je even tijd voor me en ik zei natuurlijk, kom maar, de deur staat open. Ze was er zo, alsof ze achter de deur had gestaan. Ik wil zo graag gewoon, gewoon zijn zei ze en ik liet haar.

Hier ben ik gewoon, gewoon zei ze, maar daar, daar wordt zo op me gelet dat ik niks zeggen kan, daar wordt naar me gekeken alsof ik anders ben. Ben ik anders, vraagt ze dan? Ze verwacht een antwoord, duidelijk en ik zeg: wanneer je in de spiegel kijkt, wat en wie zie je dan?

Nou zegt ze: mezelf natuurlijk, jij toch ook? Ik zeg, ja maar we hebben het nu over jou, waarom zouden mensen zeggen dat jij anders bent? En wat belangrijker is, zeggen ze dat of denk je dat ze dat zeggen?

Het is eventjes stil, ze blikt naar me op en zegt, ik denk, dat ze denken dat ik anders ben....stilte....
Ja maar als jíj dat denkt, dan wil dat nog niet zeggen dat het ook klopt hè? Heb je er wel eens aan gedacht om het gewoon te vragen? Wat? Nou nee hoor, dat durf ik niet...stilte...

Waarom durf je dat niet? Je denkt dat ze iets van je denken, vindt dat niet fijn en je durft niet te vragen of het waar is dat ze denken dat je anders bent? Kijk, je hoeft het niet zó te vragen, maar kunt gewoon vragen: zeg nou eens wat je van me denkt, zonder na te hoeven denken...stilte.

Daar moet ze eventjes over nadenken en zegt dan: kijk, waarom kan ik dat alleen aan jou vragen? Dan ben ik eventjes stil en zeg na een korte stilte: dat kan je niet alleen aan mij vragen, je kunt het ook aan de anderen vragen...stilte....

Dan kijkt ze op en zegt 'dank je wel' en wanneer ze na een uur vertrekt zeg ik: denk aan de spiegel!

Schrijver: An Terlouw, 1 september 2016


Geplaatst in de categorie: psychologie

3.2 met 4 stemmen 80



Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
kristine
Datum:
7 september 2016
Email:
stovelotion1live.nl
Een dik verdiende 5, lieve An.
Psychologie vereist inzicht, toch.
Had men mij even fijngevoeliger en respectvoller
aangepakt, ware dat wijs.
Symboliek van deze spiegel, toch zo herkenbaar.
Naam:
Ton Hettema
Datum:
4 september 2016
Mooi dat je door haar zo in vertrouwen wordt genomen, dierbare An. Veiligheid, vooral psychologische en de ermee samenhangende emotionele, is een hoog en waardevol gegeven dat mensen blijkbaar bij je voelen. Omdat ze weten dat je ze niet oordeelt. Dat voel ik altijd wel in je schrijven..

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)