De breiclub voor ouderen; een vergeefse onderneming?
Ik had de zachte, turquoise wol met een mooi merk op de wikkel aangeschaft en het breiwerk stond al spoedig op de pennen, maar wilde toch niet vlotten. Ik betastte de lap die onder mijn handen gegroeid was en vroeg me af waarom uitgerekend dit handwerk mijn tranen deed vloeien.
De mevrouw met de hazenlip, die vermoedelijk niet al te zeer met mij sympathiseerde, had sinds jaar en dag de leiding van het breiclubje. Ik trof er enkele heftig breiende dames die meteen al de huidige "eenzaamheidshype" bespottelijk maakten, maar ten onrechte, mede omdat de eenzaamheid en leegte mijn hart als zelden voorheen bezetten. Voorwendend dat ik mij niet goed voelde, nam ik overhaast afscheid, de terugreis aanvaardend in de voorthobbelende bus van "Arriva",,,,,,,
Geplaatst in de categorie: hobby