Over een brief die nooit verzonden zal worden.......
In mijn mooie nieuwe agenda die mij optimistisch een mooi nieuw jaar voorspiegelt zonder mijn ellendige ongelukkige liefde voor jou; een agenda gelardeerd met onwerkelijke vrouwenportretten van fotomodellen en Barbiepoppen, heb ik het adres genoteerd van je verre woonoord en bestemming dat ik van je neef ontving, geschreven in nagenoeg cryptische, geheimzinnige Afrikaanse woorden: "Birkana Berengul"
Maar de brief zal niet meer geschreven worden; de brief die zou moeten getuigen van mijn verdriet, van mijn woede over je desertie, van mijn wantrouwen, van mijn verlatenheid, van mijn eenzaamheid, van mijn onbegrip, van mijn wrok en van mijn rancune...
Mijn woorden zullen je niet meer; nooit meer bereiken en in alle eenzaamheid doorkruis ik de straten waar ik eens onze vriendschap mocht vinden.....
You were my friend, how could you let me down?
Geplaatst in de categorie: verdriet