Inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten over sport

Nekslag voor competities

En nu voelt de ‘georganiseerde’ sport ook al nattigheid. Zaalsporters zeiden hun lidmaatschap al vanaf half maart massaal op. De sportfederatie heeft de bonden gevraagd of ze willen zoeken naar aangepaste competities of alternatieven. Want competities zijn opeens niet zo vanzelfsprekend. Het hoofdbestuur van de basketbalbond reageerde opmerkelijk. Voor hen hoeft het even niet meer, bij hen gaat er een dikke streep door 2020. Ze laten het aan hun verenigingen over om nog een toernooi of evenement te programmeren. Opmerkelijk, omdat georganiseerd basketballen op de zesde plaats staat, qua grootte. Ook het argument dat veel subsidie hiermee verdampt, bracht de NBB niet op andere gedachten.

Sportwethouders beginnen te piepen. Door het schrappen van breedtesport komt hun beleid onder druk. Het stilleggen van competities deed een oude discussie opleven: de reden van bestaan van wedstrijdseries om een kampioenschap. Op maandagen bekeek ik voorheen de sportbijlagen en dan verbaasde ik me over de tijd, energie, kosten en kilometers die er tussen Delfzijl en Maastricht gespendeerd moesten zijn.

Maar vergeet de klassementen niet! Hierin ligt, volgens mij, de meeste competitiecharme verborgen: krachtsverschillen cijfermatig uitdrukken en in een rangorde bevestigd zien. Als jongetje knipte ik het dagelijkse verslag van de Tour de France uit, waarbij de individuele ranglijst van de renners tot mijn verbeelding sprak. Anquetil, Bahamontes, Bobet, Darrigade, Stablinski, Walkowiak, mythische namen. Uitdrukkingen als ‘ex aequo’, ‘tijdslimiet overschreden’ en ‘door ploegleiderswagen getrokken’ openden de geheime uithoeken van het stiel van coureurs.

Rodelantaarn-dragers vind ik ook leuk. Ik heb niets met de Siciliaanse stad Catania of met Sassari (op de zuidelijke punt van Sardinië). Toch volgde ik nauwgezet de verrichtingen van hun voetbalteams. De hele serie-A interesseerde me niet, maar wekelijks zocht ik wat deze beide hadden ‘gedaan’. Een keer speelde Catania gelijk (0-0), tegen Udine, in het noordoosten van Italië. Dezelfde onverklaarbare belangstelling heb ik voor Trabzonspor, in Noord-Turkije, aan de Zwarte Zee.

De meeste economische slachtoffers vallen onder de buitenechtelijke kinderen van de reguliere sport, de uitbaters van fitnesscentra. Zij moeten het langst wachten totdat hun egocentrische klantjes weer aan de slag mogen: opvallend weinig strakke lijven, deze zomer...

Schrijver: Ton Mantoua
21 mei 2020


Geplaatst in de categorie: sport

5.0 met 2 stemmen 140



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)