Hartenkreten

Het mandje aan een touwtje

Nog altijd denk ik terug aan Oma E, ze woonde een deur verder dan wij en op de derde verdieping ook nog, ze was een lief oud mensje wat verder niemand had en dol op kinderen en wij als kleintjes vonden oma E een lief mens, ook al,omdat de eigen grootouders ver weg woonden. Elke ochtend als ik naar school moest, stond ze aan het keukenraampje te wachten.

Zodra ze ons zag deed ze het raampje open en zakte er aan een touwtje een rieten mandje naar beneden, elke dag opnieuw met iets lekkers erin. Braaf wachten tot het mandje beneden was, het lekkers eruit, daaaaag Oma, tot vanmiddag en ik liep al snoepend naar school.

Oma E, ze was al op leeftijd, alleen ook nog, had een hondje en ik was er graag. Deze week zou ze jarig zijn geweest, en als ik aan haar denk, denk ik aan het raampje, het mandje, het hondje, ik zie het nog zo voor me, maar ik mag een boon wezen als ik nog weet wat er in dat mandje zat, elke dag weer.....daaaag Oma E.

... Omaatje en haar mandje ...

Schrijver: An Terlouw, 5 januari 2021