Volledig vertrouwen is voor heiligen
Vertrouwen is in en buiten de politiek na ‘kwetsbaar’ mogelijk het meest vaak gehanteerde begrip in onze taal onder druk van de pandemie. Of Corona in de brei van verwijten in de actuele politiek een rol speelt, lijkt vaag. Maar het speelt wel degelijk mee. Emoties, extra druk en haast, kortere lontjes en sneller wantrouwen ontstaan in deze politieke hogedrukpan. Vertrouwen terugwinnen heet het in de felle reacties over de uitgelekte en nu gepubliceerde notities van Ollongren en Jorritsma. Maar is dat niet te veel gevraagd? Voor de interruptiemicrofoons staat een kluwen fractievoorzitters scherp aan te dringen op vertrouwen. Dat lijkt echter nog lang niet te ontstaan.
Wordt daarmee niet ‘overvraagd’? Immers, in bedrijven en organisaties wordt - naast fraaie belijdenissen over belang van vertrouwen - regelmatig gemanipuleerd, gelogen, gebluft, gepest, gekonkeld in achterkamertjes, geïntimideerd, vals geroddeld, of jaloers getreiterd. Niet alleen voetbal is oorlog, maar de arbeidsmarkt is dat in bepaalde opzichten ook. Slachtoffers van gepest en reorganisaties weten daar alles van. Maar dan de politiek. Dit vreedzame bedoelde ‘oorlogsterrein’ zou voorbeeldig mogen zijn in onderling vertrouwen, een goed ontwikkeld moreel kompas en hoge normen in de omgang. Blijft dat een onbereikbaar ideaal?
Dan de veel gepredikte ‘transparantie’. Ook een bijna heilig begrip, dat goeddeels haaks staat op de praktijk in het dagelijkse leven. Alsof alles openbaar maken altijd luchten zuivert. Alsof wij als gewone stervelingen alles wat wij denken en analyseren aan de buitenwereld melden. We zouden wel gek zijn. De ruzies zouden zich vermenigvuldigen en de Familiediners om ruzies te beslechten zouden beeldbuizen overstromen. Niettemin is het een dure plicht voor politici om zoveel mogelijk openbaar te maken en verzoeken vanuit ons parlement op dat punt voluit te erkennen. En om daarbij de akelige cultuur van vertragen en zwartlakken te vermijden.
Vertrouwen in het leven is goed. En zonder meer waard om blijvend naar te streven. Scherp controleren maakt dit in de politiek nog beter. Helaas blijft het menselijk tekort aanwezig. Ondanks Rutger Bregman’s ‘De meeste mensen deugen’.
2 april 2021
Geplaatst in de categorie: actualiteit