Stormachtige jeugdjaren
We schreven 1959. De kamers van het arbeidershuisje waren behangen en geverfd. In de lokalen van de lagere school, die gesitueerd was aan het eind van onze straat, hingen gazen gordijntjes voor de ramen. Door bepaalde sekten werd de ondergang van de wereld op korte termijn voorspeld; niet voor het eerst en ten onrechte. De buurtkinderen wilden ons gezin wegpesten en ze beukten met stokken over de schutting die ons kleine tuintje begrensde.
Ik liet het gebeuren en had geen verweer. De buurt leefde in die tijd op straat en daar speelde ik met de buurtgenootjes. Iedereen kende iedereen in onze kleine wereld, in ons kleine universum en daar beleefde ik mijn stormachtige, onvergetelijke jeugdjaren...
17 november 2022
Geplaatst in de categorie: kinderen