"Een kinderhand is gauw gevuld"
Het lijkt een brevet van onvermogen waarmee onze stad is opgesierd. Aan de Spoorlaan staan zielige, kleurige staketsels, die lijken op uitvergroot kinderspeelgoed. Deze opstelling lijkt misplaatst in een grimmige, onpersoonlijke en individualistische maatschappij; de kleurige, verlichte huisjes en het treintje lichten op in het donker, als zouden zij tot troost moeten dienen voor de treinreizigers die hier af en aan lopen, die huiveren in de winterkou.
Misschien betekenen de objecten voor de argeloze voorbijganger een weldadige, tot weemoed stemmende herinnering aan een verre, onbereikbare jeugd, die verdrongen is door de hardheid van het leven, ondergesneeuwd, bijna voorgoed vergeten.....
Geplaatst in de categorie: kinderen