Als Vader naar zijn werk ging...
Achter ons arbeidershuisje waarin wij, de kinderen Broeckx, opgroeiden, strekte zich een bescheiden, klein tuintje uit, begrensd door een ligusterhaag die ons scheidde van de buren.
Het afscheid van Vader viel ons soms zwaar, als hij 's morgens op de fiets naar zijn kantoor vertrok. Maar onze goede, lieve en ook humoristische Vader had hierop iets verzonnen. Hij verstopte een aardappel in de dicht groeiende takken van onze haag en verklaarde dat dat zijn oog was dat over ons, zijn kinderen, zou waken tijdens zijn afwezigheid.
Wij, kinderen, bevattelijk en ontvankelijk voor een magische fantasie, geloofden onze Vader. Gerustgesteld brachten wij de dag door tot aan zijn vreugdevolle en gelukkige thuiskomst, iedere avond.....
25 mei 2023
Geplaatst in de categorie: kinderen
Wij moesten steeds uitvissen welk humeur hij mee naar huis bracht.