Steentjespapier / Het kasteel van mijn leven

Veel herinnert me aan mijn jonge jaren; veel springt naar voren uit de wirwar van herinneringen en indrukken en veel is verzonken in het moeras, in de krocht, in de put van de vergetelheid, van het voorgoed vergeten.

Uit de verte van mijn kindertijd duiken de gebeurtenissen op, een voor een en ik moet de als het ware bijziende ogen van mijn geest bijstellen; scherp afstellen om ze te ontwaren, zoals men een nachtelijke hemel afspeurt naar de verre sterren en zoals men deze slechts een voor een waarneemt.

En zo is er eens ook het kasteeltje geweest dat ik zelf bouwde uit karton en dat ik beplakte met "steentjespapier". Het papier had een vale, roze kleur en op de torens van mijn bouwwerk plaatste ik flitsblokjes.

Zo had ik ook het "kasteel" van mijn helaas verdoemde en tot veel ongeluk leidende leven op willen bouwen. Onder mijn ijverige en vaardige handen stortte het in en verviel het tot een bouwvallige ruïne...

bouwwerk leven ruïne

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 1 stemmen 35