Voor een nooit geboren kind?
Vóór een bloemenzaak aan de Tilburgse Westermarkt etaleert men een bescheiden knutselwerkje, een soort bootje van hout dat kennelijk een herfstachtige sfeer dient weer te geven, vergezeld van rode paddenstoelen met witte stippen en van andere parafernalia.
Het merkwaardige artefact staat daar te pronken tussen azalea's, cyclamen, rozen en veldboeketten. Is dit wellicht iets om een kind te schenken dat nog altijd omgeven wordt door de magie van de jeugd; een kind dat nog verbeelding tot zijn onvervreemdbaar bezit mag rekenen; kortom het kind dat mijn schoot nooit droeg maar dat ik zozeer liefgehad zou hebben?
Geplaatst in de categorie: kinderen