Een futiele diagnose?
De arts, wier gezicht nog altijd tekenen van een lang voorbije meisjesachtigheid en jeugdigheid draagt, wendde dit gezicht snel af en verklaarde onverhoopt dat haar geduld op was. Haar geduld was echter bijzonder snel op en was snel vervlogen als de ijle, vluchtige geur van een parfum dat geen duurzaamheid kent. Het stond in geen enkele verhouding tot de schier eindeloze weg die ik in het leven heb moeten afleggen.
Ze had mijn middenrif betast maar er was gelukkig nog altijd geen aanleiding de meest onheilspellende diagnose te stellen. "U maakt van een mug een olifant" merkte ze op en vervolgens zei ze "dat is het leven".
Haar futiele en hoogst oppervlakkige conclusie, die mijn situatie nauwelijks recht kon doen, stond in geen verhouding tot de ernst waarmee ik mijn leven tegemoet treed.
19 januari 2024
Geplaatst in de categorie: lichaam