In de wachtkamer (vervolg)
Een klein zonnetje, dat nauwelijks nog verwacht werd na de vele dagen met regen, piepte tussen de wolken door en mevrouw de receptioniste verwelkomde het zeer. Regen schijnt wel een van de meest gruwelijke verschrikkingen te zijn die men mensen kan aandoen....
De wachtkamer van de mondhygiënepraktijk aan het Rosmolenplein kan men niet luxueus noemen maar gelukkig bood deze bij mijn bezoek uitzicht op een gigantische gele hijskraan, opgesteld voor een vervallen pand en omringd door stoere gehelmde heren die ondefinieerbare materialen af en aan droegen.
Men heeft in de wachtkamer tevens de beschikking over actuele tijdschriften met interviews die schade en schande dan wel wel en wee te berde brengen, dat echter opgewekt is weggemasseerd dan wel onbeschaamd wordt geëtaleerd.
In de achterkamer van meneer de mondhygiënist, een donkere man, mag ik mij neervlijen op zijn alternatieve "chaise longue" en met snelle, routineuze gebaren zal hij mijn gebit, dat na lange jaren nog standhoudt, schoonmaken.
27 april 2024
Geplaatst in de categorie: lichaam
Goed is het toch nooit.