Als een verkapte zwerfster

Als ik weer eens heb plaatsgenomen op het spiksplinternieuwe houten bankje bij de bushalte aan de Dillenburglaan (een nieuwe tegemoetkoming van de Gemeente Tilburg?) en uitkijk op de al zo lang geleden "gekandelaberde" bomen die desondanks een zomerse kruin dragen, begroeten de overburen mij weleens door joviaal een hand op te steken.
Uiteraard geen teken of spoor van enige verwantschap of zelfs van vriendschap, maar het signaal dat zij afgeven schijnt een teken of zelfs bewijs te zijn van het feit dat mijn gestalte op dat bankje dat ik bezet aan hen vertrouwd of bekend is geworden als was ik een van die figuren of verkapte zwervers dan wel altijd solitaire "dorpsgekken" die men traditioneel aantreft in ieder dorp en iedere stad en die op hun manier toch ook onmisbaar zijn en erbij horen.....

eenzaamheid contact vervreemding

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 1 stemmen 36