Panorama vanuit mijn hoge venster
De langgerekte stenen muur waarop ik uitkijk vanuit mijn hooggelegen venster is als een muur van een klooster of van een fort en deze wordt onderbroken door houten poorten en deuren van garages. Klimop leunt er op sommige plaatsen tegen, als het ware zoals een zwak, hulpeloos persoon steun zoekt bij iemand die ouder, wijzer en meer ervaren is.
Daarachter de bouwsels van de mensen waarover het late zonlicht dat ik observeer, soms speelt; de schuurtjes, veranda's en serres die men daar eens bouwde tot plezier, gemak en dienst aan de bewoners.
Geplaatst in de categorie: woonoord