Je zit alleen, bromde meneer T afgelopen week. Maar diezelfde meneer T heeft dus even niet door dat de was wordt weggewerkt, Bertha wordt leeggehaald als ze klaar is, want een vaatwasser vullen, daar is ie kampioen in, maar leeghalen gebeurt dus echt niet door kabouters hoor, neen, dat doe ik dus?
Je zit alleen maar en als ik hem vraag waarom ie zo’n lullige opmerking maakt is het antwoord duidelijker: tja ik zei wat tegen je en je reageerde niet? Oh op die fiets bedoel je, maar weet je, als…

Na al maanden aangehoord te hebben: oh ik heb zo’n last van m’n rug toch maar de trip gemaakt naar de matrassen winkel, die ene die beter in bed is dus....we kopen daar in feite altijd onze spullen voor de slaapkamer en dus is de winkel bekend terrein als het ware. Het weer werkte ook prima mee en zo togen meneer T en mijn persoontje in het goddelijke zonnetje richting het centrum waar de winkel zich bevindt. We waren de eersten maar dat was niet zo vreemd want: ze gaan pas om tien uur…

Een Meinacht op de Efteling: het welbekende ventje uit het verhaal van de reus met de zevenmijlslaarzen dacht eens na:
"Ik wil graag de laatste tulpen zien, die hier nog in het park bloeien. Ja, elke nacht kan nu hun laatste zijn."
Klein Duimpje liep van de slapende reus weg en ging in het donker op zoek naar tulpen. Niets dan grauwe en zwarte gedaantes zag hij, geen tulpen... Opeens stond het kleine wasvrouwtje van het kabouterdorp naast hem.
"Hier heb je een kaars van onze kabouters. Dit…

Tel ze, je zegeningen en sta vooral niet stil ( hoewel soms mag het maar niet te lang) bij datgene wat je niet hebt, want voor je het weet is het: over en uit, nou ja dat laatste mag nog even uitblijven natuurlijk maar ook dat heeft niemand voor het zeggen! We hebben al veel mensen “ weggebracht “ en telkens als dat voorkomt sta je stil bij het feit dat we allemaal een keer gaan, je hebt er niks over te zeggen, zou ook raar zijn als je zeggenschap zou krijgen over het feit dat magere Hein…

U kent het merk thee vast wel Pickwick, het merk dat ik gewoonlijk niet koop. Zelf koop ik meestal gewoon thee van het merk Gwoon. Gewoon omdat het veel goedkoper is ‘en thee is thee nietwaar. Een enkele keer als het soort wat ik wil, niet op voorraad is, wijk ik uit naar het luxe Pickwick assortiment.
Het onderscheidende van de Pickwick theezakje zit hem in de ‘diepzinnige’ vraagjes die een ingehuurd reclamebureau bedenkt om op de labeltjes te zetten. Van die vraagjes waar je wakker van…

En wat te bedenken wat er allemaal aan goederen in schappen ligt aan sponzen, grote en kleine, schuursponzen, ook in allerlei maten, schuur lapjes, schuur weet ik veel, overlopend naar de ontelbare sopdoekjes, de doekjes voor op het aanrecht, wat je zomaar een 1000 en 1 dingen doekje zou kunnen noemen, dan de doekjes die men pakt voor bijvoorbeeld de slaapkamer een vochtige doek te laten zien, de doekjes die gebruikt worden om de laatste druppels op te vangen als het ware. De ontelbare talloze…

‘Opa,’ zei kleindochter Irene, ‘buurman Sjeng zei gisteren tegen mij dat ik een wijze opa had. Ik wist niet precies wat het inhield. Hij zei een soort van slim. Je opa legt het je wel uit.’
‘Die buurman toch, nou goed ik heb wel een verhaaltje waarin het je hopelijk duidelijk wordt.’
‘Zoals je weet wordt de uil over het algemeen bestempeld tot het wijste dier van het bos. Hoe of wat dat zo is gekomen, is en blijft volgens mij gissen. Heeft het te maken met de manier waarop hij…

Weet je nog, dat vroeger voor een groot deel in het huishouden gewerkt werd met VIM en Bleekwater? Dat je handen er temet aflagen als je ermee een granieten aanrecht en douchebak moest boenen met een korte borstel, je de hele dag stonk naar dat bleekwater want huishoudhandschoenen bestonden domweg niet? Weet je nog dat portiek trappen met datzelfde goedje gedaan werden en je soms: de trappen van de ander buren even “ meenam” als het ware. Vim, bleek en afwasmiddel waren de enige middelen…

Vrijdag, bij uitstek in huize T de dag dat er niets gepland staat, er geen afspraken zijn en dus de tijd aan onszelf hebben, dat is ook best comfortabel hoor, zo’n dag dat niks moet en ( bijna) alles mag, ja, zo’n dag dus. Een bijkom-dag na een volle donderdag ook nog. We spraken gisteren af om vandaag op pad te gaan, even in verleden tijd, we spraken af...maar de weergoden vonden het blijkbaar nodig om een forse wind zijn gang te laten gaan, gepaard met af en toe een bui ook nog. Niet tof…

Terwijl ik tevreden terugkijk op de dag van gisteren, toen ik zo stoer was het een en ander zelf te willen doen en dat betaalde met wat lichamelijke mankementen, met een heerlijk opgeruimd kastje als gevolg, kwam vandaag na twee weken vakantie de hulp weer. Na twee weken die ze natuurlijk verdiende want als geen ander weet ik dat gezin voor werk gaat, of dat tenminste hoort voor te gaan, dat wordt nog wel eens vergeten. Net als het bedrijf waar ze voor werkt voor het gemak vergeet dat…

Soms maak je dingen mee, die je beter maar niet kunt vertellen, om niet voor een fantast te worden uitgemaakt. Maar ik doe het toch maar bij dezen – ik moet het gewoon even kwijt. Vandaag, al wandelend met de honden in het naburige Blauwe Bos, gebeurde het volgende: Ik liep over een pad tussen de vrij dikke bomen en merkte dat er op afstand een stelletje, mij langzaam inhaalde. Kan ook gemakkelijk, want ja, als mij honden een boom uitgebreid willen besnuffelen, gun ik hun dat, want ik weet…

„Kom maar, kom maar naar beneden”. Als ik naar boven loop, zit er een vreemde poes op de zoldertrap. Man fluistert naar de kleine poes met grijze tijgerprint en witte pootjes. Poes staat als bevroren op de derde tree van de open trap, vastbesloten weg te rennen, terug de zolder op. Onze zolder met spullen, groot en klein, als in een magazijn. Dozen langs de schuine wand, genummerd, via een online inventarislijst kom je achter de inhoud. Rechts een tafel met een modelspoorbaan, daaronder nog…

Mijn lijf schreeuwt, sufferd was er afgebleven, had het laten liggen, deed het nou gewoon niet! Dat dus, maar mijn hoofd zei: kom op An, je kunt het, ‘t irriteerde me grenze- en mateloos en daar moet je iets aan doen, dacht ik tenminste. Had ik het nou maar bij denken gelaten, had ik nou maar gewacht tot de hulp kwam, had ik....tja berouw komt na de...nee niet de zonde, dat dan weer niet, berouw komt omdat hier een heel eigenwijs gebakkie zit die koste wat kost het irriterende gedoe gedaan…

Daar zweeft hij. De vrije vogel, het weidse luchtruim is van hem. Hier kan hij doen en laten wat hij wil. Hier kan hij ondernemen wat hij wil, zonder enige beperkingen. De vrije vogel is een liberaal in hart en nieren. Daar beneden wonen de aan de aarde gebonden losers, zij die in een keurslijf zitten.
Beneden liep een wolf met zijn familie eten bij elkaar te sprokkelen. Iedere dag weer een hele klus, vaak een moeilijk gevecht. Hij keek omhoog en riep naar de vrije vogel: ’Jullie hebben het…

In het eerste deel is al te zien dat het leggen van die hele piepkleine stukjes die, als het geval af is, dan een puzzel blijkt te zijn, niet mijn favoriete hobby is. Het meest maffe is dan nog wel dat, als het ding dus af is (in mijn geval dus nooit) je het afbreekt, (had ik al eerder gedaan) en terug stopt in de doos, jawel die doos waar ie uitkwam ( en waar ie bij mij dus nooit uitgekomen was) maar afijn: ik heb het niet als hobby dus is dat getackeld. Wat wel mijn favoriete hobby’s…

Vier geiten stonden onder aan een berg en wilden die gaan beklimmen, want daar boven groeide lekker mals onaangeroerd gras en de door geiten zo geliefde kakelverse kruiden.
Zo voor de berg staande zegt de ene geit tegen de anderen: ‘Verdorie nu ik zo voor deze berg sta, is hij toch veel hoger en groter dan ik dacht.’
‘Ach man, het is maar hoe je het bekijkt,’ zei de tweede geit. ‘Het probleem ligt bij ons, deze berg is niks hoger dan andere bergen, maar wij zijn gewoon zo klein.’
De…

Iemand vroeg me laatst hoe het mogelijk was dat ik zoveel verschillende verhaaltjes kon bedenken; ‘Je moet wel over een grote fantasie beschikken.’
Nou zei ik tegen die iemand: ‘Wees maar gerust, zoveel zijn het er toch niet? En ik heb helemaal niet zo’n grote fantasie hoor.’
‘Dat zeg je nu wel, maar die indruk wek je toch wel degelijk.’
‘Nou dat valt best wel mee, als ik een echt grote fantasie zou hebben, zou ik wel romans hebben kunnen schrijven. Maar helaas ik ben niet zo…

Het voedsel werd steeds minder voor de hand liggend voor de in het bos aanwezige hamsters en dus was het het overwegen waard om het ergens anders te gaan zoeken waar het nog wel aanwezig was. Een logische gedachtegang natuurlijk, vooral omdat er verderop in een naburig bos ruimte genoeg was om deze in een moeilijke situatie verkerende hamsters van werk en dus van voedsel te voorzien.
Bos is tenslotte bos en open voor iedereen.
In het gebied van de goudhamsters werden ze welkom geheten. De…

Ze heeft een heerlijk ruim huis, een huis met drie verdiepingen ook nog en dat is best luxe in deze tijd, zeker als je bedenkt dat het nu verdraaid lastig is om sowieso aan een huurwoning te komen, maar ja, ze woont er al jaren en is echt niet van plan om te verhuizen! Niet alleen omdat ze het er ontzettend naar d’r zin heeft maar ook omdat: verhuizen nou eenmaal “ bedstro kost” zoals ze vroeger zeiden. Dat het te groot is, met een voor- en achtertuin neemt ze op de koop toe.
Het zet me…

De boer die het land aan de westkant van onze woning in z’n bezit heeft, heeft ook het perceel weiland ten noorden van onze woning gekocht.
Te kort geleden om het leven er al in dood te hebben kunnen spuiten en ook daar een biljartlaken met armoedig groen snelgroeiend grasland van te maken. Het staat nu nog vol met bloemen en hoog wuivend gras.
Al enkele dagen komen reeën zich er te goed doen, zich onbespied wanend in het hoge gras. Zelfs zag ik er gisteren weer enkele hazen in rondhuppelen.…