Alle inzendingen van An Terlouw

Nooit vergeet je de tijd, dat men de vierde persoon nodig had om een spelletje klaverjassen te spelen. Natuurlijk kon dat ook met een zogenaamd boekje, dan werden de acht resterende kaarten apart gelegd, maar het mooiste was toch wel, een gewoon spel met vier personen. Of je nou fanatiek speelde,...

Dit is nou werkelijk Nederland op zijn aller, allersmalst, ongelooflijk, onvoorstelbaar en niet voor te stellen! Wat is er voorgevallen: nou dat ga ik even haarfijn uit de doeken doen! Bij thuiszorginstelling Aafje gaat het de mensen die er zorg van genieten, ehhh, genieten met kleine letters da...

Dag meis, ik ken jou niet en jij mij evenmin. Maar heb wel contact met je moeder die intens verdrietig is met wat er nu allemaal gebeurd. Dat is de reden dat ik je graag wil schrijven want weet je, ik heb een aantal kleinkinderen in jouw leeftijd, waarvan er ook 2 te maken hebben met een scheiding t...

En zo belde ik vandaag alvast twee maanden voor het ‘risicojaar’ weer begint maar even met de zorgleverancier, dit omdat een beller nou eenmaal sneller is en men meteen op kan zoeken wat er voor antwoord komt. Natuurlijk weet ik dat dit ook via de pc kan, natuurlijk weet ik dat je in kunt loggen...

Zo kwam er in het nieuws voorbij dat een man in Limburg beboet werd. Nou worden er wel meer bekeuringen uitgedeeld natuurlijk dus is dit helemaal niet zo vreemd, echter als je hoort waarom dan gaan je haren staan, zoals je niet wilt dat ze staan, dan gaat ook je begrijpertje met je op de loop! De...

Er is niemand die mijn weg kan lopen, kan rennen, bewandelen of anderszins. Er is niemand die in mijn schoenen kan staan, al hebben ze mijn maat. Niemand is in staat om: zich in mijn leven, in te leven. Natuurlijk hoor ik mensen zuchten en beamen dat het klopt! Je kunt immers een andermans leven ...

En natuurlijk volgen we de vorderingen aan het nieuwe onderkomen van dochter, man en drie kinderen. Natuurlijk moeten we alles zien, bewonderen want zo hoort dat, als Oma en Opa, toch? En zo togen we zondag richting het nieuwe adres, wetend dat ze daar waren, kwamen met de sleutel geruisloos binn...

Het joch was op zwemles, logisch want dat is nou eenmaal heel verstandig en noodzakelijk in ons land waar nogal wat kinderen het soms niet overleven als ze te water gaan. Maar dit snel overslaand moet ik toch een wel heel bizar verhaal kwijt. Het joch op zwemles en nou weet ik: het ene kind is snel...

Ze voelde zich al een tijdje niet lekker maar dacht: het gaat wel over want, iedereen voelt zich toch wel eens niet goed? Zo sukkelde ze door, luisterde niet goed naar haar lijf en tja, daar heb je er maar eentje van nietwaar? Dan ineens gaat het niet zomaar mis maar gigantisch fout, ze krijgt ee...

In het nieuws van gisteren, 27-9 kwam naar voren dat: men in den Haag veel meer tram-ongelukken en noodstops maakte dan voorgaande jaren. Tja daar kijken we niet meer van op toch? We geven nu de mobiele telefoon gewoon de schuld, tenslotte moet iets, de schuld krijgen en dus: geven we de mobiele tel...

Om met de draaideur in huis te vallen: inmiddels is een groot aantal mensen het zo ongekend, vreselijk zat! Het is bijna oktober, en nu al hikken de meeste mensen die ik spreek aan tegen het er aan te komen eigen risico van 2018. Oh ja ik weet: ze verhogen misschien de premie niet, maar dat is een p...

Ik zit in m'n luie stoel een blik werpend naar buiten alwaar het mistig is, de wereld dus erg klein; er vallen gestaag blaadjes naar de grond. Ik ben niet lui, de stoel is dat wel, het is somber buiten, de mistige deken, die over het land hangt, zorgt voor een wat kille omgeving. Een herfst-om...

Marloes zei: Oma, je moet een verhaal schrijven en Oma vroeg: waar moet het over gaan dan? Dat, zei de kleine meid, maakte niet uit en zo ging Oma aan de toetsen zitten. Lang nadenken hoefde ze niet, immers sprak ze kleine meid steeds al over meedoen aan Holland Got Talent en zo was het idee snel ...

Stunten staan me op 't lijf geschreven, evenals het maken van blunders cq fouten. Ik hoor lezers denken: zo- die is ff eerlijk, maar daar hoef je niet per definitie eerlijk voor te zijn, want de fouten die ik maak zijn doorgaans makkelijk recht te trekken, zijn dus eigenlijk het vernoemen niet waard...

Naar aanleiding van de reacties op zowel het verhaal van 18-9 als de hartenkreet 'de breuk' een vervolg, omdat er blijkbaar zoveel achter de deuren gebeurt, zoveel wat het daglicht niet kan verdragen, zoveel wat de kinderen moeten meemaken en doorstaan, dat er zo langzaamaan meer in de openheid mo...

Een enquetevraag van de ING: of het kabinet morgen erg veel nieuwe zaken naar voren zal brengen? Hoe kan dat nou: we hebben niet eens een kabinet!

Zo nadert de derde dinsdag in September, de-missionaire Prinsjesdag, die in volle glorie wordt gepresenteerd, jawel. Gelukkig is de Koning niet de- missionair, want anders hadden we een de-missionaire troonrede gehad, of dat zin had gehad, waag ik te betwijfelen, maar dinsdag is het Prinsjesdag en z...

De scheiding van de ouders was heftig, zo erg dat door tussenkomst van de rechter besloten moest worden dat het joch toch ieder weekend naar zijn vader moest. Hij moest! Liet in het begin nog weten niet te willen, maar tegenstribbelend werd hij meegetrokken, weg van zijn moeder, immers de rechter h...

Vaak, heel vaak kun je de ontevredenheid van de gezichten aflezen, een rare uitdrukking want nu is het net: alsof in letters ontevredenheid op een gezicht staat gedrukt, als een tatoo zeg maar. Dat is het natuurlijk niet. Maar het schijnt tegenwoordig erg lastig, zo niet onmogelijk te zijn o...

Wat ben ik het - en velen met mij - ongekend beu, zat en nog veel meer! Waar geplukt kan worden zal men het niet laten! Ooit, tijdens de periode van Balkenende, die hier een heel andere naam kreeg, werd deze idioterie uitgevonden. Ooit bedacht men dan dat mensen minder snel naar een arts zouden gaan...

Het liep al een poosje niet, zoals het lopen moest, maar niemand kan vertellen hoe alles dan wel "lopen" moet en zo wordt de laatste ruzie definitief. Hij probeert nog te praten, zij loopt minzaam lachend weg. Uitgepraat, hij mompelt nog wat tegen een dichte deur. Dat was het voor vandaag Dach...

Tja het hoort erbij natuurlijk een simpel iets als een blokje voor in het toilet en nog niet eerder zag ik er iets van voorbijkomen, dus de stoute slippers aangedaan en in het toetsenbord geklommen. Wat wil het geval, dat zal ik vertellen: bij het boodschappen doen, zeg ik tegen manlief: ik ga eve...

Op een rustige vrijdagmiddag, alles klaar zit ik op m'n gemakkie te luisteren naar: de zalige muziek van Jim Reeves. 't Eten staat bijkans gereed, ik werk me allang niet meer in 't zweet, maar geniet, terwijl naast me: muziek klinkt! Op een rustige middag zoals nu, ben ik een gelukkig men...

Weet je nog: die ene winkel, op de hoek van wat je toen de winkelstraat noemde? Die ene winkel die heette de Gruijter en als je daar je boodschappen moest halen, domweg omdat het de enige winkel was die daar in die straat stond, kreeg je na het afrekenen: het snoepje van de week! Voor menig kind een...

Wat een idiote week zeg, wat een drama-week: het is zo zachtje saan bij de beesten af. Wordt er in Den Haag serieus overwogen het Wilhelmus in een nieuw jasje te steken, nieuwe teksten, nieuw muziekje en dan: moet het op school ook geleerd worden! Zwemlessen gaan eraf, Wilhelmus gaat erin, straks ...

Het prachtige weer lokte om er vanmorgen al op uit te gaan en zo geschiedde. Rond tien uur zaten we op onze gemeente-cabrio's, richting de plas, ofwel richting Rotterdam. Het zonnetje brak door en de temperatuur was aangenaam. Aangekomen bij de plas konden we van alles zien, we waren duidelijk niet...

Oh ja ik weet, dat mensen nu zeggen: kom je op je woord terug? En dan beken ik volmondig 'ja'. Kijk, met het voetbal van de mannen, jongens zeg maar, daarbij blijft mijn standpunt eender, er gaat veel en veel teveel geld in om en dat niet alleen, het gedoe eromheen in de vorm van politie, ME, extr...

Als je zit na te denken, terwijl de televisie op de Tour staat, manlief elke trap van de pedalen volgt, soms: aan de binnenkant van zijn ogen, denk ik terug aan toen. Zeg geen vroeger, want dat maakt meteen zo oud, toch? Je denkt terug omdat je, via facebook het enige sociale medium waar ik me op ve...

In het jaar 1965 had ik een vriendinnetje, Toos heette ze. Toos mankeerde wat want, wanneer ze op straat liep, bleef ze zomaar stilstaan, soms midden op de weg. Ze stond dan alleen maar te staren, verder niks. Ik keek vaak, waarnaar ze dan staarde, maar zag nooit wat! Van haar moeder kreeg ik te hor...

Een simpel woordje, maar een groot drama althans voor mijn persoontje dan want: ik ben hartstikke bang voor de tandarts. Niet omdat het een enorm nare man is, welnee het is een alleraardigste kleine man die er voor zorgt dat je helemaal niet bang hoeft te zijn, maar een diep ingewortelde angst van v...