Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

De engelbewaarder.

Ze gruwde van het donkere, het schemerige, het naderende duister, dus stond ze op, sloot alle gordijnen om eerst nog de ramen extra te controleren, die zaten dicht! Even dacht ze een schaduw te zien, maar na even te hebben gekeken, besloot ze dat het de weerschijn van de straatlantaarn moest zijn.
Resoluut sloot ze alles af, keek nog even of ook de deuren op slot zaten en liep naar de keuken. Het gevoel dat er iemand met haar meekeek, liet een rilling over haar rug lopen!

Ze draaide zich om naar de koelkast om iets fris in te schenken, en weer dacht ze iets te zien zomaar aan de zijkant van haar oog, nee, niet in haar ooghoek maar iets verder weg, als het ware. Opnieuw keek ze over haar schouder om een schaduw weg te zien schieten! Dit werd te gek! Gekraak klonk in de gang, ook de deur piepte, maar die had ze net dichtgedaan?

Ze schudde even haar hoofd, slingerde haar haren naar achteren en liep de gang in, waar als het ware de schaduw voor haar uitliep, nee, niet haar eigen schaduw maar degene die er steeds weer was, telkens weer opdook, op de gekste momenten was de schaduw daar!

Ze sprak er niet meer over, mensen deden lacherig als ze er weer over wilde beginnen, dat het bij haar spookte, dat ijzeren Hein het wel zou zijn en meer van die lugubere grappen, beter was het te zwijgen, maar met de laatste inbraken in de buurt werd ze nu toch op een andere manier angstig, want een schaduw in huis is niet lollig, maar een schaduw met schemering in de tuin, dat jaagt schrik aan!

Na wat in de rondte gekeken te hebben, besloot ze terug te gaan naar de keuken om wat te eten te maken....de schaduw liep voor haar uit...ze was het nu al wel gewend! Soms sprak ze ertegen, zo van: je bent vast een beschermengel, want kwaad heb je niet in de zin...soms hield de schaduw dan zijn pas in als het ware, alsof het een bevestiging was, een antwoord op haar vaststelling...

In de keuken, staat de schaduw aan de zijkant en zij begint aan het maken van een tosti, erg veel trek heeft ze niet maar eten moet ze wel! Dan hoort ze opnieuw dat rare geluid, ook de schaduw verplaatst zich, alsof die het ook hoorde....er is wel degelijk iemand binnen!

Ineens schiet haar te binnen, de garagedeur niet te hebben afgesloten, oh stom, stom stom! Ze schiet nog naar de tussendeur, maar is net te laat, de zware deur wordt opengegooid en voor ze van de schrik bekomen is, heeft een gemaskerde vent, haar in een greep! De schaduw fladdert om hen heen!

De angst houdt haar in de greep, de vent brult, je geld of je leven in haar oor, ze wordt duizelig en dan ineens vanuit het absolute niets, ligt haar overvaller op de grond, kermend van de pijn? Wat is er in vredesnaam gebeurd? De schaduw heeft kans gezien, kracht genoeg te verzamelen om de overvaller een welgemikte trap in zijn kruis te geven!

Nog duizelig van de greep, pakt ze de telefoon, terwijl ze in het voorbijgaan het grote mes pakt, onderwijl het noodnummer bellend, richt ze het mes op de kermende man en zegt in de hoorn, “ stuur direct een wagen naar mijn huis, ik heb hier een overvaller liggen”
Met gillende sirenes komen er twee wagens aanrijden, stormen via de garage ook de keuken binnen, arresteren de nog steeds gevloerde man en voeren hem af! Dan wordt haar gevraagd hoe ze het voor elkaar kreeg zo een grote vent te kunnen vloeren?

Ze antwoordt alleen maar, ik werd zo ontzettend kwaad, dat ik hem trapte waar ik kon, want hoe leg je nou in vredesnaam uit, dat je hulp kreeg van je engelbewaarder!?

Schrijver: An Terlouw, 1 maart 2019


Geplaatst in de categorie: filosofie

5.0 met 1 stemmen 77



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Han Messie
Datum:
6 maart 2019
Email:
hmessielive.nl
Zij beweert zonder trots die overvaller gevloerd te hebben.
Toch mooi hoe je hier uitlegt dat er meer tussen hemel en aarde is, dat niet uit te leggen is en alleen aan bepaalde uitverkoren mensen geopenbaard mag worden.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)