Alle inzendingen over dieren

“Bjarne weet jij een leuke naam voor een hond?” Bjarne keek verbaasd naar Astrid, want hij wist niet dat zij een hond had. “Een hond, wat voor hond, heb jij een hond dan?” “Ja een ruwharige teckel van vier maanden, ik heb nog geen naam, weet jij geen leuke naam, het is een reutje.” Bjarne was verbaasd, hij dacht altijd dat Astrid meer een kattenmens…

Ik doe open. Er staat een man voor me in een wit pak, van top tot teen bedekt. Alleen zijn ogen kijken me aan, koel en helder, vanachter het gaas van een rooster. Een fractie van een seconde denk ik aan sciencefiction. Even ben ik van mijn stuk gebracht. "Dit is dus mijn beschermpak," zegt Stefan. Ik stap opzij en hij loopt via de keuken naar de…

Achter de schuur had hij hem gevonden. Zijn hond. De keel was weg. De bladeren kraken onder zijn laarzen. Geel, bruin, nat. In het bos ruikt het naar rot en schimmel. Bij de beek staat hij. Breed in de borst, de vacht vaal en ruig. Hij knielt. Het richtkruis rust tussen de gele ogen. De wolf beweegt niet. Hij houdt zijn adem in. Wijsvinger aan…

Ze staart naar het schaaltje met brokjes op het blauwe dienblad met tropische vissen. Het staat nog op de vloer tussen afwasmachine en prullenbak. Door het raam ziet ze de dikke, rode kater van de overbuurman nuffig snuffelend in hun tuin rondwandelen. Daar is die andere rooie ook. Ze heeft dezelfde vachtkleur, maar is een kilo of drie lichter…

Eens, in vroeger jaren - toen het momenteel landelijk bekende en befaamde attractiepark "Beekse Bergen" dat steeds talloze bezoekers verwelkomt - nog "in de kinderschoenen stond", bezochten wij al het uitgestrekte water omringd door zanderige vlakten. We waagden ons min of meer aarzelend en behoedzaam in het koele, rimpelende water van de plas.…

’s Ochtends, even na achten, staat de man bij het raam. De tijd dat de hond van de buren gewoonlijk langskomt. Hij loopt dan het grindpad op, snuffelt bij de struiken, plast tegen de regenpijp, kijkt een paar seconden naar het raam, en verdwijnt weer. Maar nu verschijnt hij niet. De man blijft een tijdje staan. Dan zet hij koffie. De krant ligt op…

Oh ze heeft zo afschuwelijk slecht geslapen, is zelfs midden in de nacht door de vreselijke herrie met dekbed en kussen naar de bank getrokken en probeerde daar nog een paar uurtjes te slapen! Wat een rot geluid, wat een drama zeg, nachtrust is zo belangrijk maar dit lawaai was niet te doen! Waren het buren dan? Welnee joh, was er buiten ellende…

Het is lekker wandelweer. Veel blauw tussen witte wolkenformaties, zon en wat wind. Ik ben in het park met mijn hond. Bij de sloot staat een zilvermeeuw. In het gras voor hem spartelt iets. Een vis, denk ik. Dan zie ik iets van een vacht. Misschien een muis. Vind ik erger dan een vis. Maar dan tilt de meeuw zijn prooi aan het nekje op. Twee lange…

Sleepnetvisserij is zowel effectief als destructief; effectief door een maximaal resultaat en destructief daarentegen door fatale gevolgen, vaak voor alle leven onder water...! Vanuit bedrijfseconomische visie, zeg maar de kijkcapaciteit van de observator, is deze vorm van visserij uiteindelijk hartverscheurend voor zowel alle zeeleven op de bodem van…

Op een dag in april toen de bomen aan mijn venster lichte aanzetten van groen vertoonden, hebben we met de "Opstapbus" koers gezet naar Dierenpark "De Oliemeulen" Haast verscholen tussen de overige bebouwing in de wijk treft men deze kleine dierentuin aan waar krokodillen, spinnen, aapjes, lama's, slangen en nog diverse andere dieren onderdak…

Mijn beste Belinda, Astrid stond al vroeg in de ochtend voor de deur om koffie met een scheutje melk te drinken in de woonkamer waar de balkondeuren openstonden, omdat het beloofde een mooie dag te worden. Na de koffie liepen we naar de Plantagebuurt waar de dierentuin zich bevond om ons te vermaken met gekooide dieren. We liepen langs de afhaal…

In een herenmodezaak drentelde ik in een dromerige, onbestemde stemming wat rond tussen de rekken met degelijke en elegante colberts en frivole en stoere T-shirts, zonder eigenlijk te weten waarnaar ik op zoek was. Ineens zag ik de vogel. Deze staarde mij hooghartig maar niet onvriendelijk aan vanachter de gouden spijlen, gezeten op de hoge stok, met…

De kaart toont op een zachtgroene ondergrond een giraffe die de lange nek als in een bocht uitstrekt en die de indruk wekt gekweld te worden, zoals een overgevoelig persoon die in zijn leven bij voortduring heeft blootgestaan aan het bombardement van kwellingen en kwetsuren die zonder onderbreking afgevuurd worden in de slangenkuil die men samenleving…

Een boog bestaande uit rode neonletters siert de ingang van de grote tent die is opgesteld op het terrein in de nabijheid van Zorgcentrum "Het Laar" en deze verwelkomt ons en belooft een groot feest. Vanavond zullen we de beeldschone jonge artiesten kunnen gadeslaan met hun lenige, atletische lichamen. De jeugdige buitenlandse artiesten die men…

Hij had wat broodkruimels weten uit te sparen. Hij opende de zware schuifdeur die de grote zaal begrensde, waardoor een windvlaag over de broze gestalte van zijn mede-bejaarden streek en een cognackleurig gordijn baldadig naar binnen woei. Hij strooide het brood verwachtingsvol op de grijze tegels van de binnenplaats waarop nog klonters sneeuw getuigden…

(sprookje) De Eekhoorn voelde zich vandaag zo zwaar. Hij keek in de spiegel en zag dat hij inderdaad een beetje zwaar was. Hij vroeg de Das of hij dat ook vond. ‘Ach man, wat zit je te zeuren. Ik vind je juist zo licht’. Hij vroeg het de Vos, die zei dat hij geen zwaargewicht is, anders had hij hem allang een keertje te grazen genomen. Hij vroeg…

Poes Mickey was door onze zoon van zijn troon gestoten. Dat zat er dik in. Hij had het zwaar te verduren sinds er een mens van zijn grootte door de kamer scharrelde. De kamer, tot dan toe zijn domein, werd overgenomen door een mannetje dat zo hard gilde dat poes van schrik wegsprong. Soms reed hij hem zomaar van de sokken, dribbelend achter zijn formule…

Op de Korvelseweg, die zich als een kosmopolitisch aandoend lint slingert door stadsgedeelten van Tilburg, was ik er onverwacht getuige van - eindeloos wachtend op lijn zeven die alsmaar niet naderde uit verre contreien - dat een bruin paardje, gespannen voor een rijtuig, voorbij kwam draven. Het dier trappelde heftig en energiek met de slanke, lange…

"Björn is een beetje mijn paard," zegt ze met trots. Mijn vriendinnetje Sandra en ik zijn op weg naar de manege. Ik heb me laten overhalen om er eens een kijkje te nemen. "Hij is donkerbruin en heeft zwarte manen." De manege ligt op tien minuten lopen van ons huis, vlakbij de grote waterplas waar we in de zomer zwemmen en in de winter schaatsen.…

Tot voor kort zong de kanarie jubelend zijn lied: het snaveltje half geopend; het bolle keeltje trillend, tot hij op een dag een opgezwollen pootje consequent optrok en verborg in zijn verenpak; een onrustbarend teken. Met de auto van een vriendin gaan we op weg naar de dierenarts, die gehuisvest is in een buitenwijk. Op de achterbank staat de kooi…

Toen lijn zeven halt hield bij de halte aan het Nassauplein, vroeg de man beleefd of zijn hond hem zou mogen vergezellen in de bus. Hiertegen opperde de chauffeur geen bezwaar. De man nam plaats en zijn hond, met beige, krullerige vacht, toonde zich aanvankelijk wat onwennig en hief de lieve kop hoog en met veel angst en wankelmoedigheid in de ogen…

Een ruim publiek bezette op een nog altijd zonnige dag in oktober het terras van Café-Restaurant "Nieuwland" dat bijna in de flauwe bocht is gesitueerd die in onze stad de Nieuwlandstraat met de Heuvelstraat verbindt. Vandaar heeft men het uitzicht op de felrode letters die aangeven dat aan de overkant eveneens een restaurant is gevestigd en wel…

Een vleeskuiken blijft in zijn korte leven scharrelen op gemiddeld dezelfde vierkante meter waar hij destijds door de kippenmester uit het krat geschud is, zeven korte dagen nadat hij uit het ei gekropen is. Dat hij een hij is, weten we omdat de afstand tussen zijn aars en zijn geslachtsorgaan groter is dan bij een hen. Iets wat door getrainde middelbare…

De duiven, die alle een ander verenkleed dragen en die in zwart, wit en grijs zijn gedessineerd door de Natuur, trippelen opgewekt en vrijmoedig rond op het terras van Café-Restaurant "De Carrousel". Sommige bezoekers van dit etablissement werpen de lieflijke en prachtig uitgedoste dieren stukjes koek of gebak toe. De vogels plaatsen soms bezitterig…

De hond staat hoog op de slanke poten en houdt deze stram gestrekt. Zijn cognackleurige vacht glanst onder het licht dat het terras overspoelt op deze late augustusdag. Hij klemt de zwarte, gekromde nagels vast aan de harde ondergrond. De viltachtig beklede flaporen zijn gedrapeerd over de kop met de gloeiende bruine ogen die zich liefdevol en haast…

Ik wil een verhaal delen uit mijn zenuwslopend, tragikomische leven. Alhoewel, het is eigenlijk meer tragisch dan komisch. Ik heb deze week niet bepaald een geweldige week gehad. Het begon ermee dat ik 2000 euro won en het de volgende dag, met mijn stomme kop, allemaal weer verloor. Misschien zegt de term 'najagen' iets voor de kenners onder jullie…

Als geboren en getogen Fries heeft de liefde mij 17 jaar geleden in Het Land van Maas en Waal doen landen, alwaar ik eveneens al 17 jaar werk, ondanks de ongeneeslijke ziekte Polycythemia Vera waar ik in de kern al twee decennia aan lijd. Veel mensen hier, veel Oost-Europeanen, lees: Polen, dragen aan de Nederlandse economie bij, terwijl zij er zelf…

Een opmerking van Jootje bracht me eventjes terug in de caravan-tijd, een tijd dat je als het ware twee huishoudens had, immers ging je van vrijdag tot zondag naar de camping na een werkweek en had je in de vakantieperiode geen malheur als het om “boeken van vakantie“ gedoe. Natuurlijk had je geen rustig bij-kom-weekend, immers vroeg dat tweede onderkomen…

Hoe je het ook wilt wenden of keren, zo groot is De Veluwe nou ook weer niet, Nederland is echt te klein voor de wolf. We hadden zeer recent toch een soortement van Roodkapjeverhaal. Dat meisje dat in haar zij is gebeten. In de gemeente Leusden op Landgoed Den Treek. Hier zou een roedel met welpen leven, dus ja, wij kunnen het die wolf natuurlijk geenszins…

Zoals wel vaker kom ik haar in het park tegen. Een hondenmand achter op de fiets zonder hond, want het hondje loopt los langs het pad. ‘Als het even kan laat ik hem los lopen,’ zegt ze. Ik haal het beestje weer aan en hij herkent mij van een eerdere keer en begrijpt dat deze man hem geen kwaad zal doen. Hij nodigt mij uit tot spelen, wat ik ook even…