Alle inzendingen over dieren

Daar ligt hij. Zogezegd onverschillig. Maar als ik beweeg, luikt hij een oog. Het registreert alles. Het denkt: ‘Misschien neemt hij me mee op stap.’ ‘Misschien valt er een knabbelkoekje uit de kast.’ Hij denkt dat ik niet zie dat hij kijkt. Kijk: hij kijkt weer weg. Nee, hij wil zich niet opdringen. Intussen zijn z’n gedachten al zo rood als de vitrine…

Gisteren wist ik niet meer wat ik moest zeggen. Ik had zelfs niet de mogelijkheid om iets te zeggen, het leek net of mijn lippen aan elkaar vastgelijmd zaten, en alsof mijn stem verdwenen was. Ik zweeg. Bij ieder antwoord waar de mensen om vroegen, wist ik niets uit te brengen. Misschien was het ook maar beter zo, dat mijn stem weg was. Zo hoefde…

Vorige week werp ik een brief in de brievenbus en toen ik terug naar huis liep, wandelde er een klein rood poesje achter mij aan. Hij liep zelfs mee naar binnen, maar ik heb net een poes dus zette ik het poesje weer netjes buiten. Het liep nog wat rond mijn huis en toen was hij ineens weg. Ik was het hele voorval al weer vergeten, totdat de buurvrouw…

Omdat het onderwerp van de boekenweek dieren is, schrijf ik nu een stukje over mijn favoriete dier, de Beer. De Beer nu is een groot en sterk dier met een mooie bruine of soms zwarte vacht en twee kleine ogen en een goed reukorgaan. Langzaam scharrelt hij zijn kostje bij elkaar, een lekkere zalm en besjes in de zomer zijn zijn favoriet, maar eigenlijk…

Er was eens een zwaan die zich ongelukkig voelde. Zijn ouders waren weg en hij zwom maar rond in de grote vaart bij de windmolen. Het was winter en hij niemand om zich om mee te spelen. Soms staarde hij in het water en wenste dat hij er maar niet meer was. Maar op een dag kwam er een grote groep witte zwanen neerstrijken en zij maakten een nest voor…

Omdat ik nog nooit een poes in mijn bezit gehad heb is de poes die ik nu heb ook gelijk een studie-object. Niet dat ik nu van alles op haar uitprobeer, ik bewonder en observeer haar gedrag. Het eerste is ontstaan uit de vraag: hoe kwam jij daar toch midden op de weg terecht in de regen? Uiteindelijk heb ik nu ontdekt dat het helemaal geen buitenpoes…

-Dag meneer. -Dag meisje. -Mag ik even naast u zitten? -Zeker, meisje. -Lekker weertje, hè? -Ja? -Ja, het zonnetje schijnt toch lekker, meneer? -Ja, dat wel... -En de eendjes zwemmen leuk in de vijver. -Mmmm. -En u geeft ze leuk brood. -Mmmm. -Alleen die ene. -Welke, meisje? -Nou, die daar. Die zwemt zo raar. -Ja, ik zie het. -Hij draait…

Het is schrikbarend slecht gesteld met de gezondheid van huisdieren. Met name hond en kat lopen de deur plat bij de dierenarts. Aandoeningen als suikerziekte, kanker, nierfalen, hartkwalen, ernstige huidziekten, chronische darmproblemen, auto-immuunziekten, hyperactiviteit en zelfs depressies, niemand kijkt er nog van op. En dan heb ik het nog niet…

Piepje was de eerste hond die ik kende. Hij was een echte trouwe strand- en zeehond. Toen hij er niet meer was, vertelde mijn moeder dat hij naar de hondenhemel was gegaan. De volgende hond, Puk, haalden we uit het asiel. Hij bleek de aardigste valse hond ter wereld. Wat kun je verwachten als je eerste baas je alleen patat en slaag geeft? Uit gaan…

Op de weg terug van een controle in het ziekenhuis regende het nogal. Met een gangetje van vijftig ging ik naar huis. Mijn neus tegen de voorruit geplakt, omdat ik anders niets kon zien. Plotseling zat daar midden op de rijbaan een poes;ik kon nog net op tijd remmen. Mocht ik gedacht hebben dat de kat zou wegrennen, dan had ik het mis. De poes bleef…

‘Mijn hond is dood’, sprak de man mij aan op het bankje in het park. Ik keek verbaasd. Naast de bank stond een jonge teckel, alles behalve dood. ‘Nee, niet de hond die ik nu heb, mijn vorige hond’, zei de man verklarend. ‘Verwarrend hè? Ik bedoel de vorige, terwijl ik in het nu praat; alsof Joris er helemaal niet is. Joris is mijn nieuwe hond.’…

Barack Obama staat voor een loodzware taak. Al voordat hij in het Witte Huis komt, stapelen de hoofdpijndossiers zich op. Zijn grootste zorg is niet hoe hij de kredietcrisis gaat bezweren die de Verenigde Staten aan de rand van de afgrond hebben gebracht. Nee, voorlopig houdt een ander onderwerp Obama meer bezig. De grote vraag is immers welke hond…

We hebben muizen. 's Nachts trippelen ze over de plafondplaten. Ze knabbelen aan de draden van de printer. Toen op een ochtend een muis uit de keukenla sprong – mijn dochter een hartverzakking bezorgend – wist ik dat van mij ingrijpen werd verlangd. Mijn huisgenoten lieten mij weten dat er toch echt iets aan de muizenplaag moest gebeuren. Maar……

Op het naambord van de boerderij waar we langslopen pronkt een vrolijk lachend varkentje. Verder op het erf staat een veewagen voor een openstaande staldeur. Verder wandelend denk ik na. Ergens las ik dat er in ons land 20 miljoen varkens leven. Eerder wist ik al dat er 16 miljoen mensen verblijven. Het wemelt ervan. Nederland is vrij vol. Maar als…

Zoals elke ochtend liep ik ook deze morgen met mijn hondje Joep het vaste blokje om. Joep voelt zich een echte man. Dat hij al jaren geleden zijn mannelijkheid onder dwang heeft verloren, doet hier niets aan af. `Hoe herken je bij honden zo´n echte man?`:hoor ik je denken. Allereerst is dit te zien aan de hoogte van het houden van de staart. Dat…

Ons hondje Foxy is nu zestien jaar. Omgerekend in mensenleeftijd zou ze ongeveer 112 jaar oud zijn, maar er zijn formules die lager uitkomen. Hoe het ook zij, voor een hond is ze oud. Vroeger liep ze met gemak 20 kilometer met de baasjes mee. Maar ergens in de nazomer sloeg de ouderdom toe: de blokjes om werden korter. Op ons fluitje reageerde ze niet…

Puffend ga ik op het terras zitten. Mijn vriendin is in de straat verderop aan het shoppen, zoals zij het noemt. Shoppen! Niet winkelen! Net zoals er ook geen uitverkoop meer is maar sale. Zal wel komen omdat dat minder armoedig klinkt, denk ik. Dan pak ik de menukaart van het tafeltje. Aandachtig bekijk ik de kaart: “Probeer nu ook ons wildmenu” met…

I. Supermarktketen Coop heeft de handen ineengeslagen met Het Wereld Natuurfonds. Door dierenplaatjes te sparen kun je bijdragen aan de bescherming van beesten en hun leefgebied. Moet je wel het plakboek erbij kopen, want daarvan gaat €1 naar het WNF. Coop kondigt aan dat ze zelf duurzaam gaan opereren. Dat heeft de advertentieafdeling nog niet helemaal…

De kat die Komo heet, kijkt afwachtend omhoog. Hij negeert het bakje waar net een handvol ‘hoogwaardige’ brokjes in zijn geschud. ‘Nature’s welness, Good for life’ meldt de dik met marketingklets gevulde bijsluiter. En verder: Hoogwaardige eiwitten en vet uit Noorse zalm; Toegevoegde vitaminen en mineralen plus de vitaminen uit wortels, tomaten en…

Er is een hondje aangereden. Een groepje mensen, meest kinderen, dromt samen, twee dierenambulances verlenen bijstand. Het lijkt wel op een heuse reanimatie. Ik weet het niet, ik heb niet zoveel verstand van hondjes, maar volgens mij is het hondje dood. Morsdood. 'De Chinees heeft het gedaan' weten de kinderen. Over het hoe en wat geen enkel overeenkomend…

Het was december en de regen geselde de daken, terwijl de goedheiligman zijn uiterste best deed alle cadeautjes op tijd te bezorgen. Miss Monday had ook erge haast. Ze viel op omdat ze zo mooi was en goed gekleed. Iedereen keek haar na. Ik ook. Onze woonkamer keek uit over de tuin, waarachter een wandelpad liep. Iedere morgen haastte Miss Monday…

Het is warm, een lichte bries zorgt voor een beetje verkoeling, uitgeteld ligt hij onder tafel. Om hem heen wordt er rustig gegeten, met wat lichte conversatie. Eindelijk rust, of toch niet? Nee he, daar heb je ze weer, de dappere dodo's. De helden besluipen de arme drommel, ieder van een kant, met riem en halsband in de aanslag. Het leidend voorwerp…

Ik droomde van Marianne Thieme die in een te kort rokje als een echte Britney Spears uit haar Hummer stapte. De persfotografen richtten hun lenzen gretig op het met een snoezig pruikje schaamhaar bedekte partijjuweel. Over de stelling – beter een vegetariër in een Hummer dan een carnivoor op de fiets – had niemand het meer. Marianne was hot. Maar…

Er zijn beelden en verhalen die zelfs mij de eetlust benemen. Zo vind ik het lastig een hap muesli naar binnen te werken als op een meter afstand de kat, na omstandig kokhalzen, zijn hele brokjesontbijt op de kamervloer serveert. Om daarna schijnbaar ongedaan zijn kloten te likken. Bij zo’n voorstelling zweeft mijn lepel nog geruime tijd besluiteloos…

Ik heb een trouwe viervoeter, halflangharig met een vleugje boerenfox. Het is een braaf beest, maar de laatste tijd slaat hij onverwachts aan en soms ook door. Om eerlijk te zijn moet ik toegeven dat het een bordercollie met borderline is, Rintintin aan de Ritalin. Inmiddels heb ik mijn regionale krant ingewisseld voor de ADHD, de bijbel en de koran…

Oude media, het dient mijn katten tot hun gemak. Alles verdwijnt in hun bermuda-bak, ze pissen er op en hebben er schijt aan. Telefoonboeken, reclamebundeling ontdaan van cellofaan, de bijbel en koran, gratis ochtendbladen door de buurman op mijn deurmat geplempt. Dagblad, dagelijks leed, al dan niet betreurd, wordt in reepjes verscheurd. Het mooie…

Ben je aap in een dierentuin, dan is je kostje gekocht. Aandacht in overvloed. Het beste eten, een kostbare medische verzorging waar de gemiddelde Afrikaan alleen maar van kan dromen. En ga je dan op hoge leeftijd toch dood, dan wordt er een fantastische uitvaart geregeld door de staf van de apenafdeling. Ik doel hierbij op Ah Meng. De orang-oetan die…

Poes was anderhalf etmaal weggeweest toen hij dinsdag kwam binnenstrompelen. Waar vriendelijke spleetjes in zijn groene ogen zaten, daasden nu grote, ronde pupillen. Hij ademde gejaagd. Zijn sterke nagels waren afgesleten tot korte, rafelige stompjes. Alsof hij door iets was meegesleept, zei de dierenarts vanochtend. Poes was niet zichzelf. Hij…

Ik zou mij druk kunnen maken over een boekenprijs voor vrouwen, de zelfingenomenheid van Peter R., dat duffe portret van Beatrix of de gevoelige keel van Linda Lovelace, maar ik had belangrijkere dingen te doen. Het stormde en vanachter mijn raam zag ik hoe windvlagen de gracht deden kolken, schuimkoppen tevoorschijn toverden en zo nu en dan een…

Vanochtend waren ze er weer. De gebroeders kat. Twee slanke, tegen het magere aan zittende, zwart-witte scharminkeltjes, die zich deze laatste week van onze vacantie, steevast rond de tijd van het ochtendontbijt bij ons op het terras melden. Mauwend en tegen het raam van de schuifpui tikkend proberen deze, zich al sinds mensenheugenis als boeddhistische…