Alle inzendingen over ex-liefde

Omdat in dit geval mijn kinderen voor een week weg waren, heb ik dat weekend niets gedaan, behalve huilen en mij afvragen hoe ik het nu moest doen. Ik ben alleen nog wat kleding voor mijn kinderen gaan halen. De man die zich zo overantwoord had gedragen wilde ik nooit meer zien. Ik ben op maandag...

Het was 10 uur in de ochtend, op een vrijdag. Ik zal het nooit meer vergeten. Toen de man (die ik al 15 jaar kende) mij vertelde om te vertrekken. Het had verschrikkelijk gesneeuwd die nacht. Ik had mijn Lada ingeruild voor een Volvo, maar dan nog. Tot 3 keer toe heb ik gevraagd of hij wel begre...

Ik zou liegen als ik zeg, dat alles goed ging. Niet dat ik mijn best niet had gedaan. Ik probeerde zoveel mogelijk aan mijn kinderen te denken. Met het schrijven komt alle pijn en verdriet weer naar boven. Mijn ouders woonden een eindje uit de buurt. Dus van die zijde kreeg ik jammergenoeg ook niet...

Ik wil je iets vertellen over mijn leven in het klein. Geboren in een gezin van vijf kinderen waar ik de vierde van was. Mijn Vader was vrij dominant. Dat zorgde er voor dat alle kinderen net als mijn ouders naar het Leger des Heils moesten gaan. Niet dat het nu echt verschrikkelijk was. In mijn og...

De tijden met jou, ze waren zo paradijselijk, hoe kort ze ook waren! Ik dacht dat jij dat ook vond, toen je me zo teder kuste, mijn eerste kus, en me aankeek met je ogen waarin ik elke keer weer verdronk. Ik dacht dat het voor eeuwig zou zijn, de liefde tussen jou en mij. Dat het niet zo abrubt mo...

Ik mis je. Omdat je gewoon m'n laatste was. D'r is nog niemand geweest die mijn gevoel voor jou heeft laten vervagen. Elke keer dat ik even figuurlijk thuis wil zijn, moet ik aan je denken. En dan mis ik je. Praten met je, lachen met je, kijken naar je, houden van je. Ik mis je. Denk ...

Wanneer ze nadenkt bijtend op haar nagels wat ze nou toch fout deed, ze denkt en ze denkt en kan het foute antwoord niet bij zichzelf vinden, of ze moet wel zo kort van geheugen zijn en de signalen, die er vast waren niet gezien, niet herkent niet…ja wat niet? Hier zit ze nu, opgetrokken benen, bi...

En zo plaatste ik de ene teleurstelling bij de andere opleving. Het werd een soort van reflecteren en berusten met dat brandende gevoel rond je borststreek. Je telde je rijkdommen en legde ze naast de weg erheen. Vroeg je af wie je had verwaarloosd om hier te komen, hoe je versneden wederhelft van v...

Een keer per winter moet het. Dan moet ik ernaartoe fietsen. Naar mijn vaderland. Als ik er ben komt het pontje, dat al los is van de kant, teruggevaren om me op te pikken. Ik durf haast niet aan de overkant even te pauzeren op een bankje. Kijkend naar het water, kijkend naar de boten, kijkend naar ...

‘Oh!’ is het enige wat Jaap zegt, maar het liefste zou hij haar direct hebben verteld dat hij vaak aan haar denkt, bij haar wil zijn, haar warme lijf wil voelen. Maar nee, dat kon hij niet doen, dat zou al zijn mannelijkheid aantasten. Hij zou in een watje veranderen en dat was wel het laatste w...

Overdreven aanwezig ijsbeert Jaap door de ontvangstruimte van architectenbureau Holthuis, Haarhuis, Das. Zijn collega Kees-Jan is vandaag afwezig, een maquette presenteren bij een grote potentiële klant. Nieuwe opdrachten zijn meer dan welkom sinds de verhuizing naar het statige herenhuis aan de Ke...

Als een steek een klap een schot. Ik voel het wel maar geloof niet dat deze pijn mij kan overmannen. Je bent weg. Zak langszaam ineen. Verdoofd door eenzaamheid maakt mijn onvertrokken ziel van elke gedachte aan jou een destructief paradijs. Van de schoonheid van een ondergaande zon zak je langszaam...

Het was tijdens het boodschappen doen, net tegen sluiting Ik was heftig op zoek naar de nasikruiden was al te laat Toen ik je van achteren zag staan, een kind aan je hand Mijn ogen blijven hangen, lange jas, je haar iets te lang Je bewegingen zo herkenbaar, je lacht, hoor je stemgeluid Denk aan...

Bij de krantenredacties zijn alle verloven ingetrokken, internetservers kraken onder het geweld van massaal mailverkeer, “de bladen” boeken in de laatste week van het jaar nog recordoplagen. De redacties van NOVA, BSB-shownieuws, TL4-wandelweg en Rondom Tien draaien overuren. Het kabinet komt in...

Is er leven na een scheiding? Dat vroeg Paula zich vaak af. Ze was zo gelukkig met Martijn. Of gelukkig? Redelijk gelukkig althans. Samen bewoonden ze een riant huis in een rustig voorstadje. Martijn was hoofd van de basisschool daar. Geen geringe positie, hij had het druk met van alles en nog wat...

“Goedendag mevrouw. Ik kom u even vertellen dat uw man u verlaat. Hij heeft u weliswaar verteld dat hij een pakje sigaretten aan het halen is, maar het kan u niet ontgaan zijn dat hij nu al drie weken weg is. Hij woont inmiddels samen met een beeldschone brunette, en laat u vriendelijk weten dat...

Alweer is het gebeurd – ik belde jou. En kreeg een pittige afwijzing: ‘Oh, dat komt niet goed uit, ik ben heel moe.’ Tja, wanneer zou jij niet moe zijn zodra jij mijn stem hoort? Laatst zaten we samen te praten. Of beter: jíj praatte. Ik luisterde – ik durfde niet anders. Want: m...

Ik wist zeker dat mama het niet goed zou vinden. Ik mocht nooit iets. Niet eens de straat uit. En oversteken al helemaal niet. Maar Mientje wilde graag en niet in haar eentje. "We gaan alleen even kijken, we zijn zo weer terug, ze merkt het niet eens!". We belandden in een smal steegje tussen hu...

Wat is dat toch met ex-vriendinnen? Hoe verder je uit elkaar groeit, hoe vreemder het wordt om aan ze terug te denken. Ik was vier jaar samen met mijn eerste vriendin. We gingen naar York, Edinburgh, Parijs. We gingen de wereld rond. We woonden twee jaar samen. Er ging geen nacht voorbij dat ik mi...

In mijn droom sta ik op een tuinpad. Een tuinpad met duizend kleine steentjes, allemaal met eigen kleur en vorm. Deze tuinpad kon rechtstreeks uit zo’n huis- en tuinprogramma komen. Aan de zijkanten van het pad staat een haag van riet met daarachter kleine vijvers met grote oranje vissen. Dit is m...

Zachtjes klonken de violen, die hun treurklanken ten gehore brachten, gevolgd door de treurige ondertoon van de cello, die huilde in de nacht. Tranen, zo heette het stuk dat voorbij kwam. Net op dat moment, het moment van mijn tranen. Alles leek mee te werken, de muziek, het weer. Niet dat het har...

Won't someone just kill me? Put me out of my misery I'm making deals with god I'll do anything Make it stop please! Make it stop please! I've got the worst hangover ever I'm crawling to the bathroom again It hurts so bad that I'm never gonna drink again I'll probably never drin...

’t Enige wat je met dit huis kunt doen, is eraan wennen,’ zegt Lydia tegen haar vriendin Christien. Ze hoort zelf hoe kribbig ze klinkt. Goed, ’t huis zakt in elkaar van ellende, maar ‘t was niet duur en bovenal: snel te krijgen. Dat laatste was verdomd belangrijk, belangrijk om zowel ...

Het volgende smsje komt binnen. Daar zit ik dan, verward op de bank met liefdevolle smsjes van mijn sex soulmate. Op dit moment is hij in het buitenland bij zijn vriendin en ondanks dat ze elkaar al maanden niet hebben gezien smst hij mij toch. Vind je het niet erg dat je aan mij denkt terwijl je ...

Mensen blijven vreemde wezens. Diep in hun hart erkennen zij liefde en ook het verlangen in die liefde, zal nooit verloren gaan. Toch blijft een mens maar dwalen in die donkere duisternis. Hij blijft op zoek naar de perfectie die ontbreekt. Gegroet bent u die lief heeft en blind is degene die nie...

Catherina belde me toen ik net terug was in Nederland. Eigenlijk was het mijn eerste volledige Nederlandse dag terug in routine. We hadden veel ruzie gemaakt de laatste dagen dat ik in Griekenland was. Bij wijze van afkoelingsperiode was ik naar huis gegaan, hoewel mijn terugkeer al veel eerder gepl...

Ik keek even achterom en stak joviaal mijn hand op. Dag! Tot vanavond! Mijn vriend lachte naar me en gaf mij een knipoog. Met een blij gevoel rende ik snel naar mijn auto. Ik moest opschieten anders kwam ik nog te laat op mijn werk. Harder dan normaal reed ik de snelweg op. Ik werk bij een diere...

Alle winkels in de stad ga ik langs, bij elke winkel sta ik stil en pak die ene rugzak. Wat een mooie rugzak, maar, zal ik nou wel? Toch eigenlijk wel veel geld. Heb ik nu echt wel een rugzak nodig? Nee! Ik ga op weg naar de volgende winkel, daar hangt weer die rugzak met rozen. Nee, ik doe het niet...

Telefoontje van een vriendin: "Ik denk dat David een ander heeft. Ik zag hem zondag in de stad." Na 30 jaar huwelijk waren David en ik apart gaan wonen. Het was mijn keus. Van hem hoefde het niet. Hij vond het best zo, ook al stelde ons huwelijk niet veel meer voor. Ruzie, scheldpartijen, verneder...