Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Stikken!

Wanneer ze nadenkt bijtend op haar nagels wat ze nou toch fout deed, ze denkt en ze denkt en kan het foute antwoord niet bij zichzelf vinden, of ze moet wel zo kort van geheugen zijn en de signalen, die er vast waren niet gezien, niet herkent niet…ja wat niet? Hier zit ze nu, opgetrokken benen, bijtend op haar nagels, terwijl ze net zo trots was dat ze van die mooie witte randjes kreeg aan het eind ervan, nu worden het weer van die stompjes zoals moeder vroeger altijd zei< als ze de moeite nam om ze te lakken, werd er steevast denigrerend gezegd, geverfde stompjes, waar doe je de moeite voor? Maar ze vond het mooi en zo viel het niet eens zo erg op. Het had nog een tweede reden en die was dat ze niet graag nagellak at, en dus op die manier ervoor zorgen kon, dat er misschien wel eens nagels aan haar vingers zouden kunnen groeien, voordat ze compleet werden opgevreten. Al knagend denkt ze terug aan die tijd, maar dat is eigenlijk al zolang geleden, dat het er eigenlijk niet toe zou moeten doen, wat het eigenlijk wel doet, want beseft ze, het is wel degelijk zo dat als je ouder wordt je steeds meer na gaat denken aan vroeger, aan je school en opgroeitijd en eerste verliefdheid, verkering, kortom alle eerste dingetjes die je vroeger als kind meemaakte duiken op in het heden. Ze draait haar vinger zo ver om dat ze haar nijnagels ook met haar tanden probeert te bewerken en trekt er vel na vel vanaf…tot bloedens toe, ze voelt het niet is zo diep in gedachten dat pijn een onderwerp is wat eventjes niet meedoet met de rest van haar op volle toeren werkende hersens. Haar gedachten dwalen af merkt ze en dat wilde ze niet, maar ze heeft intussen wel door dat het haar iets afleidt van de situatie ze ziet vanuit haar ooghoek de poes op haar af komen lopen, ach het beest wil aandacht en eten natuurlijk ze trekt haar benen onder zich vandaan met een zucht, probeert op te staan, merkt dan dat beide benen slapen en laat zich met een kreet terugvallen in de stoel waar ze net zo comfortabel zat, oei ook dat nog. Even blijven zitten tot het gevoel weer terug komt in beide benen, want op ongelukken zit nu helemaal niemand te wachten. Opnieuw verdwijnt er een nagel tussen de tanden en langzaam rukkend verzinkt ze weer in gedachten, hoe kwam het nu eigenlijk, waar is ze de grip op dit alles kwijt geraakt? Ze voelt haar benen tintelen een normaal gevoel als je te lang in één houding hebt gezeten en weet dat dit straks over zal zijn, maar het probleem waar ze mee worstelt wordt al knabbelend aan haar nagels onder de loep genomen en geprobeerd een oplossing voor te vinden. Langzaamaan komt het gevoel weer terug in haar benen en ze veegt haar natte vingers van het kluiven op haar nagels aan haar broek af, voordat ze met een diepe zucht uit haar stoel opstaat. De kat spint om haar benen heen en ze aait haar in het voorbijgaan, mompelt, ja poes, je krijgt je eten, ik ben onderweg. Terwijl ze naar de keuken loopt denkt ze bij zichzelf, ik kan ook meteen wel wat te eten voor mezelf maken, het voordeel is dat ik dan mijn nagels voor eventjes met rust laat en de daad bij het woord voegend pakt ze een blikje aangebroken kattenvoer tegelijk met een restant van de ovenschotel van gisteren en een bakje salade, zo en nu maar voor de t.v. en op mijn gemak de boel soldaat maken. De poes met het voer in de keuken achterlatend nestelt ze zich met de diverse koude gerechten op de bank, zet alles op tafel voor zich neer en begint met eten. Toch kun je gedachten niet stilzetten en opnieuw terwijl ze de t.v. inmiddels heeft aangezet, dwalen haar gedachten af naar het probleem waar ze nu al eventjes mee worstelt en de schuldvraag in het midden laten moet omdat ze geen idee heeft hoe dit allemaal zo heeft kunnen lopen. Ze kauwt verwoed op een stukje paprika en blikt naar de t.v. als ze ineens stopt met kauwen. Dit is werkelijk niet te geloven, dit is te gek voor woorden, ze staart met verbijstering naar de televisie en vergeet te kauwen, slikt verwoed het stukje paprika wat nog onvoldoende was voorgekauwd door en krijgt vervolgens een hoestbui omdat ze zich verslikt in het stukje, kan ze de presentator niet volgen, ze doet verwoede pogingen om het stukje wat warempel dwars schijnt te moeten gaan liggen door te slikken wat niet lukt en ze loopt rood aan, langzaam tot aan overgeven toe, wordt haar gezicht blauw en paars. Ze wordt draaierig en licht in haar hoofd, laat zich terugzakken op de bank en heeft totaal geen controle meer over welke spier dan ook. Haar broek wordt nat, haar shirt ook, van al het kwijlen, er komen kleine stukjes paprika mee, maar niet het grote stuk wat zich heeft vastgezet in haar keel alsof er tentakels aanzitten, het verschuift geen millimeter. Nog steeds is de persoon in beeld op de t.v. het is een hele reportage van een huwelijk met een bekende Nederlander en het laatste wat ze denkt voordat ze bewusteloos valt is < en ik dacht nog wel dat het aan mij lag de schoft> hij trouwt gewoon met een ander en laat me STIKKEN.

Schrijver: an.terlouw, 20 augustus 2007


Geplaatst in de categorie: ex-liefde

2.6 met 9 stemmen 764



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)