Alle inzendingen over oud-gereformeerd

Wat voor zin hebben mijn zintuigen nog, nu ze traag maar zeker beginnen af te takelen? Elke dag word ik twee dagen ouder. Voor mijn ogen hangt een waas die niet meer weggaat. Langzaam vervaagt mijn gehoor. Ik merk dat ik zoals mijn grootvader vroeger meer en meer mijn hand achter mijn oor begin te...

Ik kom er maar niet toe. Het opzoeken van oude vrienden en bekenden in het eggie. Eens in de zoveel tijd bekruipt me een aanval van diepe melancholie en verlangen naar de verloren tijd en Google ik namen van toen. Je zou zeggen dat Internet bol moet staan van alle jongens en meiden van het...

Ik tel zo met het blote oog in mijn Bosatlas in de provincie Groningen negen plaatsnamen, die eindigen op 'um': Bedum, Stedum, Bierum, Ulrum, Farmsum (wel gegoocheld), Winsum, Marum, Middelstum en Warffum. In die laatste plaats houdt mijn jongste broer zich verschanst, waar hij schrijft aan...

Na inmiddels al weer één jaar en negen maanden in onze knusse gemeente op Goeree-Overflakkee wonend leren wij nog bijna elke dag meer de gewoonten, leefwijze en gezegden van de oorspronkelijke bewoners kennen. Een groot aantal personen en vooral die van de jongere generatie praat gewoon...

Of 4e, kan ook natuurlijk want kijk- zonet zijn onze ‘ oude ‘ gordijnen door iemand opgehaald en de persoon is er zo blij mee, dat ik me bedenk ; hoe lang hadden we die dingen al hangen? Nog los van het feit dat ze dus nooit dicht gingen? Ze hingen hier al een krappe 12 jaar en kwamen uit een...

Shaggy en Diesel waren twee heel leuke hondjes. De één was overwegend zwart en een duidelijk vuilnisbakkenras, ze had haar vader nooit gekend, want die zat opgesloten in een kennel, de ander was van adel, en had een echte stamboom op papier. Maar raad eens wie het alfa-teefje was? Inderdaad, de...

(voor Pieter Cornelis Mondriaan (1872 - 1944)) Je bent geboren aan de Kortegracht in Amersfoort, waar je vader hoofdonderwijzer was van een streng-christelijke lagere school en je moeder zorgde voor jou, Christien, Willem, Louis en Carel. Je opa was een kapper, parfumeur en pruikenmaker in Den...

Aan de rechterkant van de snelweg richting Leeuwarden ligt het Heerenveense Oranjewoud, waar ik iets van twee jaar in de laatste villa aan de Prinses Marijkelaan heb gewoond. Mijn vader was de predikant van de gereformeerde De Sionskerk in Heerenveen-Zuid. Op mijn slaapkamer zat ik vaak te...

Ik heb ooit van mijn ex-psychiater uitgelegd gekregen dat baby's zonder fysieke tederheid/strelingen/aanrakingen het niet overleven, zo belangrijk is huid-op-huid-contact. Ik heb als kind veel fysieke warmte moeten ontberen, er lag een calvinistisch taboe op aanrakingen, knuffelen en omarmen....

Daar gaat een oude man voorbij. Je zou erbarmen willen tonen voor zijn traagheid wanneer je hem uit het venster voorbij had zien gaan. Trager nog dan de kinderen die in cirkels om hem heen liepen, schreed hij voort. Trager dan zij stenen gooiden, probeerde hij het gezicht met zijn handen te...

Het is Nieuwjaarsdag. Het nieuwe jaar ligt er nog fris en glanzend bij als een ongevouwen euro-biljet, waarvan de waarde maar niet tot mij door wil dringen. Gisteravond heb ik de laatste resten van het oude jaar weggespoeld op een gezellig feestje met een paar vrienden en iets meer onbekenden. Ik...

‘Met veel ballen graag!’ klinkt het uit 20 monden tussen 12 en half 1 ’s middags in de eetzaal. Nee, soep zonder ballen is eigenlijk geen soep. Dus ach, wat haalt het uit, dan gooien we er toch nog een paar pondjes gehakt door iedere dag! Zij blij, dus wij ook blij. Zo gaat het en zo hoort...

Gisteren overkwam het mij weer, zo'n genante ontmoeting met de vriend of kennis die het niet is. Hoe gaat dat. Je zwaait uitbundig naar een bekende aan de overkant van de straat maar die geeft geen enkele blijk van herkenning. Integendeel, licht geïrriteerd kijkt hij je kant op en vervolgt...

Tijdens het Dordtse stoomevenement kwam ik hem tegen. Schuilend onder mijn paraplu zag ik hem met zijn begeleider staan, of beter gezegd zitten. De rolstoel met de oude man die de regen opving in zijn schoot. Druppels stroomden langs de achterkant van zijn brillenglazen en vormden een plasje in de...

Lukas staat op het perron. Zijn vader heeft hem daar met de auto naar toe gebracht. Vanaf hier mag hij helemaal alleen verder reizen. Lukas is bijna tien jaar. Het is de eerste keer dat hij zonder zijn ouders met de trein naar oma reist. Oma Pleister woont in een klein stadje. Maar niet in een...

Daar ligt, tussen het geboomte, tussen de oude, hoge dennen die Tilburg West opluisteren, een oude speeltuin met vervallen en verroeste speeltoestellen: een glijbaan, een wip en een draaimolen. Vanuit het snel passerende voertuig kan ik er nauwelijks een blik op werpen; men noemt haar de "Karin...

Doemdenkende economen claimen dat rampspoed en ellende de buurlanden en de BV Nederland zal treffen. Zij denken in economische grootheden. Zij wanen zich waarzeggers door voorspellingen te doen over de toekomst op basis van griezelig overspannen indexen. Waarop zijn deze geschoeid? Op feiten? Op...

Ze zijn er en ik mag ze helpen, bij toeval ben ik hun vakje in gerold. Rollators bij de vleet, mariabeelden en god genageld aan de muur, zebravinkjes, poezen, honden, eenzaamheid gebald in een keukenstoel. Verzamelaars van verzamelingen, god- en pleinvrezend. Ik klop, veeg en zuig, mag overal...

Op een klein stationnetje, ’s morgens op het perron, stond ik te wachten. Het was mistig, en in de verte hoorde ik de trein al naderen. Het gestamp van de locomotief werd steeds luider, en met een hoop geknars van de remmen kwam het boemeltje tot stilstand. De deur ging open en mijn blik viel...

Zacht en grijs krult zij om mijn voeten, ik laat haar begaan, er gaat rust uit van deze oude dame en ik dein mee op haar ritme, zij weet als geen ander van wat er was. Zij is als de zee, warrelend watergolvend trekt ze me bij de enkels onderuit, spuit het natte zand tussen m'n tenen. De oude...

Sinds twee jaar woon ik nu in Frankrijk. Er gebeurt niet zo veel in een klein dorpje op het Franse platte land. Juist daardoor kunnen alledaagse gebeurtenissen aan waarde winnen. Over dit soort zaken bericht ik maandelijks aan vrienden en kennissen in Nederland. ------------------- Het valt me...

Marie zit aan tafel, roert doelloos in haar beker koffie. De huisarts zei haar dat zoetjes beter voor haar waren, maar ze verlangt naar een suikerzoet verleden. Zo zoetjesaan verglijdt haar leven, en ze weet het. De 'zorg' is net de deur uit, sinds tijden heeft ze eindelijk weer eens een...

“Wil je een tv”; vroeg de jongeman aan zijn tante, “hij is nog maar 5 jaar oud en is 100 herz en heeft een mooi groot scherm”. “Nu ja, ik weet het niet hoor”; zei ze, “de mijne doet het nog goed. Ik heb hem al tien jaar en hij is erg duur geweest. Ik heb ook 100 herz, ik nam hem...

Het wonderrijk bij Kaatsheuvel biedt van jaar tot jaar nieuwe verrassingen. Sindbad de zeeman heeft heel lang gewacht, maar doet hier eindelijk zijn intrede. Vele paleizen komen tevoorschijn, vertellen ondanks hun nieuwheid veel verhalen uit zeer ver verleden, misschien zelfs tijdloze...

De grote wijzer van de klok kruipt moeizaam – hij moet immers omhoog – in de laatste minuut richting het cijfer twaalf. De secondewijzer maakt uiteindelijk, regelmatig tikkend, het werk af: 23:59 – 00:00 – 00:01. Gelukkig Nieuwjaar! Binnen twee seconden is er weer een jaar geëindigd en...

Een tachtigjarige boerenknecht was tijdens zijn lange leven nooit ergens anders geweest dan in zijn dorpje, in de omliggende velden en boomgaarden. Dit was volgens de simpele man ook het hele aardrijk. Op een mooie zomeravond liep hij door de weilanden en graanvelden naar de horizon. "Ik ga nu...

Deze column is een voorpublicatie uit mijn eerste boek. Niet helemaal, doch geschikt gemaakt voor dit doel. Het is verboden om voor je tachtigste jaar te sterven. Voor straf stoppen ze je in een houten kist, gooien je in een kuil en er wordt aarde over je heen gestort. Je kunt ook verbrand...

Er is een liedje, het heet Old paint. Het is een liedje van Loudon Wainwright. Het gaat over iemand die zijn excuses aanbiedt aan een vrouw die hij heel aardig vindt. Alfons Antana heeft er een heel verhaal omheen verzonnen. Het gaat eigenlijk over zijn schoonmoeder, maar ook over zijn eigen...

Geknisper en een zucht, licht gekraak en ik denk, ze heeft het moeilijk, ze is oud, versleten en op, helemaal op. Verschoten geen eer meer aan te behalen, een schone doek deed voorheen nog wonderen, maar die wondertjes zijn inmiddels ook al aan de debet kant van de zaak gaan staan, of zitten net...

Wat ik ooit wel eens eerder gezegd heb is dat er aan mij geen bioloog verloren is gegaan. Het is het slag mensen dat, althans de echte biologen, al vanaf hun geboorte doortrokken zijn met biologenbloed. Het zijn van die baby’s, die zodra ze een blik de wereld inwerpen, gelijk op die typisch...