Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Oude kaas

‘Met veel ballen graag!’ klinkt het uit 20 monden tussen 12 en half 1 ’s middags in de eetzaal. Nee, soep zonder ballen is eigenlijk geen soep. Dus ach, wat haalt het uit, dan gooien we er toch nog een paar pondjes gehakt door iedere dag! Zij blij, dus wij ook blij. Zo gaat het en zo hoort het ook in het verpleeghuis.

Na zeven weken vakantiewerk heb je een hoop geleerd, verdiend en gelachen. Je ziet zo’n huis toch eens van de andere kant. Het beeld van zeurende oma’s die almaar klagen en kniezen is vervangen door lieve mensen die in een steeds kleiner wereldje leven. Tevreden met wat ze hebben en blij met de contacten binnen het huis. En dat terwijl ze toch een hoop moesten inleveren ten opzichte van vroeger. Geen eigen huis, keuken of wc. Geen eigen bakker met vele broden, maar een broodkar met 4 soorten pakjes brood. Daarentegen krijgen de bewoners wel de zorg en aandacht die ze nodig hebben. Natuurlijk zijn er ook een paar lastige mensen in het geheel, maar die zorgen voor wat afwisseling en breken de ietwat zoetsappige sfeer die in sommige kamers hangt.

Wanneer je een aantal taken op je neemt, merk je hoe blij de mensen zijn met jouw aandacht. Als nieuweling willen de bewoners je graag leren kennen en zij hopen op een wederzijds gebaar. Een begroeting of een vriendelijk praatje maakt al een groot deel van de dag goed.

Daarom is het nou zo leuk om in een verpleeghuis te werken. Voor een kleine moeite krijg je al veel dankbaarheid terug. Even de plantjes water geven, de melkbekertjes openmaken, een boodschap doorgeven of een paar minuten gewoon luisteren naar wat ze te zeggen hebben. ‘Mevrouw de Graaf, goedemiddag! U wilt graag oude kaas toch? Nou ik heb speciaal voor u een pakje overgehouden. Een fijne middag!’ Vervolgens sluit je de deur en vang je net nog de glimp op van haar gezicht; verrast, verbaasd en met een waarderende glimlach kijkt ze je na.

Het zijn de kleine dingen die het doen. Het maakt niet uit of je de mensen kent, er is altijd wel iemand die op een bezoekje hoopt. Dus als ik op een zaterdagmiddag in een gezellige bui ben en je zoekt me, je weet me te vinden.

Schrijver: M. van Egmond, 8 september 2006


Geplaatst in de categorie: werk

3.5 met 2 stemmen 698



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)