Alle inzendingen over berging

Toen ik uit ging zag ik dat de bruine deuren van de berging die zolang de ondergrondse ruimte hadden afgesloten tegen de buitenmuur gestapeld stonden.…

Onder mijn huis bevindt zich een berging, een ruimte die toegevoegd is aan de woning, een soort toegift en daarin is nu de oude klok opgeslagen, de oude houten klok met de wijzerplaat waarvan ik als kind de cijfers aflas. De in mijn kinderogen wonderlijk gevormde twee, drie, vier en vijf waarmee ik voor het eerst kennismaakte.…

Dus terug naar de berging. Hoofd tussen het witgoed en het stopcontact. Sven rijdt een rondje 29.6. Dit wordt een historisch wereldrecord. "Hoor je al wat ?" "Nog niet" " Wat zeg je..?" Krakend kom ik overeind en steek mijn hoofd de gang in. "NOG NIKS.. $$&&##"..!! TIK.. "WAAR..!?…

Ik had de sleutels van de berging weer eens verloren. De klus die hem opgedragen was bleek een rotklus. Na zeer geruime tijd daalde ik naar beneden, de drie trappen af om te gaan kijken hoe het ervoor stond. De verlichting had hij zelf aan moeten slepen en het was een vloeken en tieren geweest om een en ander voor elkaar te krijgen.…

Toen de herfst inzette en je al een enkel geel blad kon zien neerdwarrelen, kwam hij de goederen stallen in mijn berging. Het meisje, zijn vriendin, was ook weleens meegekomen. Ze droeg bij die gelegenheid een frivool klokkend rokje over haar witte lange broek. Ze praatte veel en was duidelijk in de war.…

Ik vroeg hem de oude klok, die mijn wand gesierd had, die mij dierbaar is en die na aan mijn hart ligt - waarvan ik in mijn jeugdjaren de cijfers aflas - naar de berging te brengen.…

Ze had haar hele bibliotheekje: haar "levenswerk" of de basis van haar carrière als spiritueel genezeres of lerares bij mij gestald gedurende jaren in een kruipruimte of ruime berging onder mijn huis en kwam vier jaar na dato haar bezit opeisen en terughalen.…

Ze hebben de spullen in de berging vluchtig geïnspecteerd bij het licht van een zaklamp. Het meisje moest die avond nog naar Antwerpen en nam in haast en verwarring, balancerend op de rand van een ineenstorting, een dekbed en een paar schoenen mee. Ik beklaagde haar en betreurde haar lot en lotgevallen.…

De babypop van Victoire, een overblijfsel uit haar verre, voorbije jeugd is nu slordig weggeworpen in mijn berging, naast de hele inboedel van haar voormalige huis en haar overige bezittingen.…

Een onverlaat en aso had de bergingen in het souterrain opengebroken en mijn mooie fiets meegenomen..... Ondanks mijn aangifte kon de politie niets meer doen en ook de verzekering liet het afweten. Het is de vraag welke cocaïne of heroïne betaald is van mijn fiets of wie er nu welgemoed, opgewekt en enthousiast op rondrijdt......…

Want bij hen is het ‘binnen zonder bellen’. ’s Anderendaags hebben ze al terug een loopje genomen naar de aardappelbak in de hoek van de berging. De grassenborder staat nu op zijn mooist.…

Het was een mooi, nieuw, oranje Turks kleedje met een franje aan beide zijden en ingeweven motieven en het was opgeslagen in de berging van mijn flat bij de andere spullen van haar, die ik bewaakte en bewaarde tot haar mogelijke, zozeer gewenste terugkeer, eens, uit dat oord van onheil en verschrikking waar ze, volgens de berichten nu "vocht voor haar…

Ik reed naar de berging, om erachter te komen dat ze bij Sunrise wel heel erg goed hun best gedaan hebben, door knopjes die op een lastige plaats zaten nu gewoon op een voor mij makkelijke plaats te zetten.…

Witte, twee sneeuwwitte muizen, hier bij ons in de berging. Ze zijn dood, maar ik heb ze niet in de container gedaan, want ik heb last van m’n rug, Kun jij dat even doen? Straks vreten de honden ze op.’ ‘Verdorie, je hebt gelijk, want ze moeten wel ziek zijn dan, want met zo’n zachte winter is er overal vreten genoeg te krijgen, lijkt me.…

Thuis komt in zicht en we rijden de berging binnen, hij eerst want dat werkt het beste dus… Als ook ik de cabrio voorzichtig achteruit rij, hoor ik een oorverdovende klap, schrik me een hoedje, of petje mag ook en kijk opzij, huh? Meneer T zit zeker een halve meter omlaag?…

Het regende zachtjes op de zaterdagmorgen waarop hij volgens afspraak aanbelde: een mannetjesputter, een Hercules, die mij zou helpen met het leegruimen van de berging van mijn woning, waarin zich gedurende drieëntwintig jaar het nodige had opgestapeld.…

Twee dagen werd mij de toegang tot de berging van onze flat ontzegd. De derde dag mocht ik kijken. Brandend van nieuwsgierigheid probeerde ik zo nonchalant mogelijk de trappen af te lopen. Maar als vanzelf ging ik steeds sneller en stormde uiteindelijk de kleine werkplaats binnen. Daar stond mijn fiets. Paars. Met een roodwit geblokt zadel.…

Meer niet… De dag van vandaag kan niet meer stuk want, als onze geweldige hulp gisteren zegt dat ze “morgen“ weer even komt om wat extra te doen, schiet me ineens te binnen dat onze berging beneden een klein oorlogsgebied is geworden. Vast en zeker herkenbaar voor veel mensen.…

Opgepropt in een kast in de berging stelt het niet veel voor. Wellicht dat ik bij een ramp er twee dagen mee toe kan. Maar dan nog, het is eigenlijk helemaal niks als je via alle media ziet wat de oorlogen teweeg brengen aan ellende.…

Met een zaklamp gingen we naar de berging. Binnen rook het naar schimmel. We lieten het licht over de spullen glijden: een hark, een gieter, blikken beits en verf, bloempotten, een parasol, de grasmaaier. En toen zagen we het. Achterin. Ons schriftje. Niet van één van ons, maar van ons samen.…

En trouwens waarom verzorg ik alles niet een beetje beter, zoals de vloer die gedweild moet en de muren gewit en de berging opgeruimd en de keukenladen uitgemest en ik zou ook elke dag lichaamsoefeningen doen en eens gaan mediteren en wat minder wijn drinken.…

Vervolgens heeft dat koffertje zo'n tien dagen in mijn berging gestaan. Uiteindelijk heb ik het opengemaakt en in een agenda vond ik een telefoonnummer, ergens diep in Groningen. Ik kreeg een oudere dame aan de lijn. Het bleek de moeder te zijn van de man van het koffertje. 'Wat zal hij blij zijn,' had ze opgelucht gezegd.…

" Ik glimlach lafhartig mee om deze door hem al duizend maal gemaakte grap en ga voor naar de berging. "Hee, dit is een vriezer " Met oprechte verbazing staart hij naar onze witte kolos alsof hij een dergelijk wonder van techniek voor het eerst aanschouwt. Een golf van ongerustheid overspoelt me.…

Met behulp van de familie zette hij een nieuw kamerraam en een nieuwe berging. Een reparatie onder het aanrecht bezorgde hem wekenlang verschrikkelijke spierpijn. Deze aanvankelijke spierpijn liet zich achteraf aanzien als een ernstige ziekte. Pa kon nog nauwelijks lopen en werd in het Slingeland Ziekenhuis opgenomen.…

Dus halen wij de kerstversieringen uit de berging, hangen die op en schrijven en verzenden we braaf de Kerst- en Nieuwjaarskaarten. Het is zondag en voor de verandering begint de dag zoals een zondag volgens haar naam dient te beginnen: zonnig. “Zullen we vanmiddag even langs de jachthaven gaan om te zien hoe de boot erbij ligt?”…

In mijn berging heb ik als dierbare herinnering nog het sieraad van onze huiskamer staan: een Juwelaquarium, afmetingen 80 x 40 x 50 cm. Dat was destijds een aanmerkelijke vooruitgang in kwaliteit. Mijn vader begon met met stopverf gedichte kleinere aquaria.…