Alle inzendingen over Amsterdamse herinner

...voor hun zwakke niertjes. In Amsterdam herinneren de honderdplussers zich nog dat er voor de oorlog een groenteboer zat op een kar volgestouwd met rodebonenblikken voortgetrokken door een paard. En de groenteman riep steeds maar luidkeels: 'Rodenierenbonen voor de Amsterdammers, neem...

Bij het monstrueuze hoofd van Multatuli is een zijstraatje, waar ik enkele weken in een artistiek huis geleefd heb. Het was een winkel, die bijzondere dozen verkocht en varkens met engelenvleugels. Er was een hond, met wie ik geregeld ging wandelen en de sfeer van Amsterdam opsnuiven. Het huis was...

...en bewonderaars. Nu heb ik ook een paar herinneringen aan Reve, die weliswaar niet wereldschokkend en van groot belang zijn, maar misschien toch interessant kunnen zijn voor Reveliefhebbers. Het betreft hier tenslotte een bijzonder mens en een uitzonderlijke schrijver en over zo iemand is...

Een tijdje terug liep ik door een oude arbeiderswijk van Amsterdam, die duidelijk rijp voor de sloop was. Toen ik langs een café liep, waarvan de bovenverdiepingen al dicht getimmerd waren, tolde er een man naar buiten, die terplekke dreigde neer te storten, wat ik nog nèt kon voorkomen. Hij...

...succes...

Wat is het heerlijk rustig in de hoofdstad van Nederland. Bijna iedereen op vakantie of naar zijn vader- of moederland. Zelfs de bouwvak ligt stil. Geen getimmer, gehei, gedrilboor, geratel, machinegezaag of geslijptol. De bouwputten liggen er verlaten bij en zonder enige stagnatie rij ik twee keer...

Ieder van ons leeft op zijn eigen manier toe naar Amsterdam. Hoezo Amsterdam zul je denken… Onze band Eddy Current and the Field is geboekt voor een optreden in Amsterdam en dat vinden we alle drie te gek. Ik zie Marc met zijn ‘stonebeat’ op zijn eigen stek repeteren. Ik zie Bart achter...

...was in het jaar 2000 als ik mij het goed herinner. Ik was in Amsterdam lid van het Diep Water Collectief, een collectief voor kunstenaars met een psychiatrische handicap. Er werd een dichterscursus gegeven in de Staatsliedenbuurt in Amsterdam onder leiding van Wim Brands. Er was een grote...

...was moe, oud en ziek in Amsterdam, in dat voorjaar, dat ik me altijd zal blijven herinneren.......

Het baart onpartijdige waarnemers zorgen hoe de stedeling zich voelt. Opvallend hoeveel betrekkelijk jongeren deze winter botbreuken opliepen. Op straat met fiets of lopend. Door gladheid op stoepen haltes paden en wegen. Vrijwel nergens werd sneeuw geveegd en er viel niet tegenop te strooien. Vaak...

In vroeger dagen was het een veel voorkomend verschijnsel, de dorpsgek. Maar in de hedendaagse maatschappij begint het een uitstervend fenomeen te worden, en dat is spijtig. Over het algemeen betrof het iemand met zeer beperkte geestelijke vermogens of alcoholisten. Tegenwoordig worden deze mensen...

...schoppen in het gevaarlijke wespennest van het Amsterdamse College, zijn bij lachende straatvechter Dijksma ruimschoots voorradig. Ze is goed bekend met intriges en ze laat zich niet uit het veld slaan. De vertaling van Machiavelli’s verzamelde werken ligt naast haar bed. Bij willekeurige...

...de Bosbaan. We waren veertien jaar oud en ik herinner me nog dat mijn vriendin Lucia een zeegroen badpak droeg. In het zwarte water van de Bosbaan legden we een flinke afstand af met de schoolslag. Na dit evenement ben ik Lucia verloren, om ondoorgrondelijke redenen en tot mijn grote...

...de dichtbundel 'Het ongelooflijke krimpen', herinneringen aan Scandinavië. Het was beeldrijker dan haar vorige werk, kwetsbaarder en aanweziger. In 2007 verscheen 'Veel geluk' bij Prometheus, haar debuutroman over de scheidingsproblemen van haar ouders, het gezin waar ze deel vanuit...

...gaf me een gedichtje. Ik kan me het meisje niet herinneren maar het gedichtje is mij altijd bij gebleven. “I love you in blue, i love you in red, but most of all i love you in bed” Toen ik zeventien was ging ik op kamers wonen in Utrecht bij een heel mooie vrouw, die me begon te...

De zon schijnt en het is waarlijk wondermooi. Ik kijk over het Amstelkanaal en bedenk ‘het leven is goed voor mij’. Ik hoest vervolgens mijn longen er uit, drink thee met lekkere beschuitjes er nog bij. Niet te vergeten de vers geperste sinaasappel. Mijn zoon J. hoor ik een blaf uitstoten waar...

Ik zat op de Dam, aan het genieten van wat mijn eerste joint moet zijn geweest. Ik zag de massa's om mij heen trekken. Opeens trof mij een angst. U kent het wel, een plotse uit het niets opkomende vlammende angst die mijn hele lichaam in de hoogste staat van alertheid bracht. Een man in uniform...

...soms een lastig karwei’ - 2005), uiteraard de Amsterdamse taxichauffeur de verhuizer en de maatschappelijk werkster, slammers, Leidenaren, Don Fiasco, de ‘mug’gedichten van choreograaf Conrad v.d. Weetering, de stemmigheid van Marjet Cliteur en Everdina W. Eilander. Dit is nog maar een...

...dat heel het land wordt bedolven onder de domme Amsterdamse manier van spreken. We horen spreken over vietsen en zokken, over fiolen en foetsoekers. Het ergste dat ik een keer meemaakte was bij het spellen van een naam tegenover een Amsterdammer aan de telefoon. Sijn fraag “Is dat met een...

Wouter en Mien waren op de huishoudbeurs in Amsterdam. Zij genoot met volle teugen van de hapjes die werden uitgedeeld, maar hij vond dat moderne gedoe maar niks. Laat in de middag hadden ze alles wel gezien en verlieten de huishoudbeurs. In een naburig café aten ze een broodje en dronken een...

Foppe had een mooi huisje maar voelde zich opgesloten. Waar was het leven, het leven het avontuur en de vrijheid gebleven van toen hij nog jong was. Toen trok parijs en berlijn en londen of een leven in frankrijk aan zee met een leuke vrouw. Waarom was hij toch gaan werken en bij zijn moeder gaan...

...van respect voor openbare voorzieningen? De Amsterdamse minister Asscher doet het ergste vrezen wat dat betreft. Voor sociaal-democraten is de tuinbouw al jaren een prachtig aandachtsgebied. Ze hebben en krijgen er geen voet aan de grond terwijl de arbeidsverhoudingen archaïsch aandoen. Elke...

...zijn een aantal parken waaronder het bekende Amsterdamse Vondelpark. Ik woon zelf in de buurt van het Oosterpark in de Oosterparkbuurt. Er is een simpele tennisbaan waar ik wel eens met een goede vriend ga tennissen, maar meestal zijn er al andere mensen die dat doen. De fiets is populair...

...kon even ontsnappen uit de stoffigheid van zijn herinneringen aan het heuvellandschap. Een week later, begin december, was hij welkom in de grote ruimte op de benedenverdieping van een oud pand in de Pijp. Het sinterklaasfeest werd sober gevierd. Na twee dagen vertrok Bjarne weer naar zijn...

De wind en de regen hadden haar huid gegeseld toen zij in de grote tuin aan het werk was. Bij weer en wind, de rug gebogen om de aardappels te rooien. Nog voordat Bjarne wakker werd uit zijn droom zag hij haar levensgroot voor zich. Een gerimpelde vrouw met eelt op de handen en kromme vingers. Het...

...balkon aan de straatkant van het pand in de Amsterdamse Oosterparkbuurt, waar Bjarne sinds het begin van 2012 woonde. Eindelijk leefde hij in de buurt van zijn geliefde Astrid, die hem op deze sociale huurwoning had gewezen. Een woning met karakter, een kamer en suite met een zijkamertje,...

...bericht is aan jou, want tijd bedriegt ons in herinnering van plaats, handeling, en wat ik je nog zeggen wou. Gerry van der Linden is geboren in 1952 te Eindhoven. Ze was twaalf jaar toen ze met schrijven begon. Op haar achttiende vertoefde ze in Amsterdam en het was Remco Campert...

...vinger in de pap heeft verworven in de Amsterdamse gemeenteraad. Niet meer op de foto met die leuke letters? Jawel ze worden hier en daar nog wel tijdelijk tentoongesteld maar dan moet je wel even zoeken als toerist. Hebben ze in Amsterdam geen belangrijker dingen te bekokstoven in de...

Trrring Oranje Nassau van Vollenhoven. Spreek ik met prins Bernhard? Jazeker en u bent? Trawant van Nederlands punt nl. Wat kan ik voor u doen? Nou koninklijke hoogheid gefeliciteerd he...de 100 gepasseerd. Yep 102! En ze zijn allemaal van mij, van mij!! Wat hoor ik daar voor muziek, ...

Altijd zal ik me blijven herinneren hoe ik, in het voorjaar van het jaar 2011, samen met mijn tachtigjarige, moederlijke tante Margaretha op dat bankje zat, in het Vondelpark..... De uitbundige, flamboyante jeugd vierde de lente en had in groten getale de grasvelden rond de vijver met de vrolijk...