Alle inzendingen over Anneke Lips-Wiers

Eens, in een jaar waarin het St. Elisabeth Ziekenhuis - dat tallozen in haar zalen gehuisvest, verzorgd en al dan niet genezen heeft - nog altijd haar muren verhief aan de Jan van Beverwijckstraat (op het grondgebied dat na de sloop plaats bood aan psychiatrisch ziekenhuis "Jan Wier"), toen ik...

Het demonstratief opplakken van de Jodenster op zijn revers door de Israëlische VN-ambassadeur Gilad Erdan tijdens zijn redevoering van de VN getuigt in mijn visie en volgens mijn gevoel van een diepgaand gebrek aan respect voor het lot van de miljoenen machteloze slachtoffers van de Holocaust,...

In het stijlvolle kasteel De Wierse op de Wiersserallee 9 in Vorden woont het lesbische echtpaar Charlotte van der Muelen en Maaike van Löben Sels. Charlotte en Maaike zijn smoorverliefd op elkaar en zij weten van iedere dag een liefdevolle feestdag te maken. Hun vrouwelijke vindingrijkheid is...

Haar wil, haar zelfbeschikkingsrecht werd geboeid in haar jeugd. Welgesteld, beschermd voor het oog van de buitenwereld, gemold door verbaal geweld. 'De slag van een zweep veroorzaakt een striem, de slag van een tong breekt botten.' Sirach 28: 17. Met verbaal geweld maakte ze zich los. Vele...

Een hoge omheining, een forse, groen geverfde en met klimop begroeide balustrade verheft zich in Tilburg Zuid naast de spoorbaan die de stad met Den Bosch verbindt. Zij dient om de wanhoopspogingen van de betreurenswaardige slachtoffers van het "psychiatrisch regime" op Psychiatrisch Ziekenhuis...

Hij was een internist die bij uitstek hart had voor zijn patiënten. Twee keer per jaar bezocht ik hem in het gezelschap van mijn bejaarde moeder wier zware lichaam ik voortduwde in de rolstoel. Bij Hem en alleen bij Hem, die ze als niemand anders vertrouwde en waardeerde, vloeide het verdriet van...

HIJ was een beetje een mallotige vent; hij spoorde niet helemaal; dat was me bij een eerdere ontmoeting duidelijk geworden.... ZIJ zat op een bankje bij de halte van lijn zes; een jonge, florissante schoonheid met kaarsrechte tanden, een zilverkleurige piercing in de lip en felrood, haast rozerood...

Aan mijn zijde liep zij in jonge jaren, toen de koorts van de liefde haar nog niet in zijn greep had. Haar jeugdportret toont de argeloosheid, onnozelheid en onschuld van een kind. Ze is mijn dierbare zus met wie ik eens een zolder deelde en die mij in vroeger tijd de Latijnse namen van de bomen en...

De zon vond nog steeds het hoge blauwe laken. Ik lachte toen ze me een warme zoen gaf. Zomaar, ergens tussen neus en lip. Beetje flirterig voelde het. Ook het strand werd gezoend. Een kleine windvlaag blies tussen schip en wal een korte fluittoon en magisch werd het toen schrompelend geel en...

De arts, wier gezicht nog altijd tekenen van een lang voorbije meisjesachtigheid en jeugdigheid draagt, wendde dit gezicht snel af en verklaarde onverhoopt dat haar geduld op was. Haar geduld was echter bijzonder snel op en was snel vervlogen als de ijle, vluchtige geur van een parfum dat geen...

Wat moet die dwaas het zwaar hebben, draagt een ballast mee van ongekende zwaarte, denk ik dan toch! Wat moet die enorme gek een loei zware rugzak dragen, met een ongekende hoeveelheid slachtoffers, met ontelbare gewonden, allemaal op zijn rug? Wat moet die knuppel een gebogen rug hebben, van de...

...spatten wij uiteen. Heel pijnlijk allemaal. Anneke studeerde ook Frans in Grenoble. Ze trad op bij: Crossing Border, de Wintertuin, Wordscape, Het Tuinfeest en Meer dan Woorden. In 2005 verscheen haar debuutbundel 'BONZAI!', een ode aan de schoonheid en handelend tegen de gruwelen van de...

...die dans' en '24.000 kussen' uitbracht. Met Anneke Grönloh zong je 'Ma, hij wil zo graag een zoen'. Claus, Harry en Peter v.d. Voort verlieten de band en Jeroen Ophoff en Hans Sanders kwamen erbij. In 1967 stopte je met de band en ging je schrijven en produceren voor andere artiesten,...

...ik de berichten op Skype nog eens na. Terwijl Anneke de laatste woorden van haar beroemde lied zong kwam er een mailbericht binnen. Max uit Kazan schreef me dat hij op zaterdag de ramen had gelapt en dat hij voor zichzelf een grote pizza had besteld. Zondag 27 augustus 2017,...

In de secretaire, die, tegen de schoorsteen geschoven, een herinnering vormt aan hen, wier portretten mij eveneens nog aankijken alsof ziekte en dood niet razendsnel alles verwoest zouden hebben, trof ik nog een langwerpig adressenboekje aan met daarin vermeld de povere, armzalige kennissenkring...

Vlakbij het Zwembad "Stappegoor", in een uithoek van Tilburg die mij maar al te bekend is (daar bevinden zich ook het grote Sportcentrum "T-Kwadraat" en de ijsbaan) kan men de enorme bioscoop "Euroscoop" aantreffen met haar vele zalen. Er zou daar een film vertoond worden: "Les...

Te midden van de Tilburgse cafés neemt etablissement "De Spaarbank" zeker haar bijzondere en rechtmatige plaats in. Het is gesitueerd aan een vijfsprong van straten. Een ruim lokaal is gelardeerd met rustieke houten tafels en stoelen en het opent het uitzicht op een oud, monumentaal pand...

...Richard Leising waar ze me gelukkig meemaakten. Anneke wees ook op ‘Zestig gedichten uit binnen- en buitenland’ met daarin fabuleus Milosz - ‘Een liedje over het einde van de wereld’ waaruit het volgende: ‘Op de dag van het einde van de wereld Lopen vrouwen onder parasols door het...

Ze heeft me nog gezegd, kort vóór het einde, nadat ze een blik had geworpen op de wandklok, die daar ongetwijfeld tot op de dag van vandaag hangt en de seconden en minuten wegtikt: "Zeven uur, een mooie tijd" (We dronken samen een glas vruchtenbowl in dat sfeerloze, desolate "restaurant", in...

Eens kocht zij het bambihertje voor haar zoontje. Ze was gelukkig, want het kind scheen bij uitzondering te willen spelen met het opblaasbare plastic bruine hertje met de witte stippen, terwijl het al het andere speelgoed dat zij hem zo zielsgraag gaf achteloos, onverschillig en nauwelijks...

Onze Tilburgse bioscoop, genaamd "Euroscoop", bevindt zich in een soort buitengebied, bijna aan de rand van de stad. Ze is omringd door ruime parkeerterreinen. Van binnen herbergt ze lange, lege, kille gangen met stalletjes waar men het gebruikelijke snoep kan kopen om op te smikkelen tijdens de...

...mij dan maar de bijdragen van een Mohair of een Anneke Haasnoot. Want dit begint op pure discriminatie te lijken en verder heb ik eigenlijk mijn buik helemaal vol van opgeblazen ego's die koste wat kost dagelijks insturen, soms gaat dat zelfs zover dat er een vrouwennaam onder staat waarvan je...

(voor Gerrit Bertus Buunk (1917 - 1945)) Je bent geboren op 4 december 1917 in Boxtel. Je vader Bernardus Buunk werkte bij de NS en je moeder was Neeltje Hoogakker. In 1918 verhuisde je naar Dordrecht, waar je opgroeide. Op je achttiende zat je als dienstplichtige bij het derde Regiment...

‘ Op de receptie werd ik voorgesteld aan een dame wier goed gelukte gestalte mijn ‘aangenaam’ iets dubbelzinnigs gaf.’ Zo! En dan moet het stukje nog beginnen. ‘Vergeet het maar’, heet de bundel van Simon Carmiggelt die ik hier heb liggen. Perfect voor deze donkere dagen. De...

In een laag, langwerpig, wit gebouw in Oosterhout is het speelgoed- en carnavalsmuseum gevestigd. Voor de deur, in de stille, weinig bevolkte straat treft men merkwaardig kale,zwarte, geknotte bomen aan van een soort die ik niet kan benoemen. We zijn door het Brabantse land dat spoedig al een...

Nazomer, verleden jaar. Logboek zonder einde. Vandaag even geen sex-stories. Het zand heeft een vieze kleur, evenals het water. De vale gloed van de ondergaande zon kan er weinig aan veranderen. Alles is even afstotelijk hier. De lelijkheid zit diep geworteld. Zij parasiteert. Het is...

Misschien waren de foto's een troost voor haar in haar laatste jaren. Ik bewaar ze nog in een schoenendoos. Ze tonen mijn ooms en tantes, oma's kinderen, in de diverse fasen van hun levens, gelukkig of ongelukkig, op vakantie, tijdens hun huwelijksvoltrekking, in het Verre Oosten en in vele...

Het valt niet mee met een "missive" van je huisarts, bevattende een geheimzinnige, onheilspellende code, die wellicht reeds aanduidt dat je de dodelijke ziekte die je vreest onder de leden hebt, op weg te gaan naar het "medisch bolwerk" aan de Hilvarenbeeksweg en het is bepaald niet de...

...Alsof ze alle adoratie liever doorschoof naar Anneke, Conny, Ria, Willeke. Alsof ze die achterstand nu pas begint in te lopen. Klasse genoeg! Ik luister graag naar ‘Leef Wat Je Kan’, een cd met partner Frits Landesbergen. Ik genoot van de bewerking van een Amy Winehouse-song, bij ‘Tijd...

Laatst voor het eerst van mijn leven op de meest ongewenste plek van Nederland geweest. Nee, niet Almere. Warm. Als je met de trein gaat, kom je daar wél langs. Met een beetje pech moet je er zelfs overstappen. Zoals deze jongen, die voor 'zaken' naar het oord moest waarover hij - hoe is 't...