Alle inzendingen over Been

In mijn vorig leven omstreeks 1900 was mijn vader een alcoholist en mijn moeder, een klein vrouwtje, die de hele dag op vader en de kinderen liep te schelden. Van de negen kinderen was ik de oudste. Van mijn vader moest ik fietsen stelen, die hij dan verkocht voor zijn drank. Ondanks dat er weinig...

“Goedemorgen dames en heren, vervoersbewijzen alstublieft!” Ik toonde mijn E-ticket en bijbehorende voordeelurenkaart aan de conducteur. Hij keek naar de pasfoto en vervolgens met een argwanende blik naar mij. Ik kreeg bijna het gevoel dat hij mijn portret in “Opsporing verzocht” had...

Terwijl u dit leest, schaats ik toch maar lekker de Elfstedentocht. Mijn rug op dat het niet veilig is. IJs van 12 centimeter moet maar genoeg zijn. Het is de dikte niet die telt, wel wat je ermee doet. Dus ik wacht niet op 15 cm die nooit komt. Wie langs de oever staat te kijken, ziet dat ik de...

‘Ik ben op zoek naar een man met een geheimzinnige uitstraling, die geen geheimen heeft voor mij’’. Het staat er echt. In de reclame van Parship.nl glimlacht ons een blonde vrouw toe met deze verheffende woorden. Parship.nl is een datingsite voor hoger opgeleiden. Ik tref deze...

De kat in het nauw, Bashar al-Assad, schoot onlangs scudraketten af op zijn eigen bevolking. Dan ben je als landbestuurder wel grof door de mand gevallen. Dan gaat het je niet om de bevolking, maar louter om je eigen hachje, macht en overdreven rijkdom. Frans Timmermans (1961) sprak weer eens...

Toen ik hoorde dat Angelina haar borsten zou hebben laten verwijderen, gingen bij mij meteen de alarmbellen rinkelen. Ten eerste vroeg ik mij af of het wel echt waar is, ten tweede stelde ik mezelf de vraag wie er belang heeft bij dit verhaal. Dat het stinkt, stond voor mij direct als een paal...

Als de dag van gisteren weet ik terug te halen, hoe het was om zwanger van jullie te zijn, als de dag van gisteren, weet ik bijna nog, hoe de negen maanden, negen lange maanden waren. Als de dag van gisteren weet ik nog dat de voorbereidingen voor de komst van jullie heel normaal verliepen. De...

Ik was me aan het scheren in de badkamer. In de spiegel zag ik hoe mijn vrouw mij pisnijdig aan het bekijken was. “Je was aardig bezopen vanmorgen, en die stomme praat die je dan uit”, sneerde zij. “Ho, dat was geen stomme praat. Ik zeg je dat ik vannacht op een feest in een mij onbekend...

Ooit heb ik mijn drie dochters los moeten laten. Dat is inmiddels al ruim 20 jaar geleden, omdat ik uit liefde voor hen het beste voor ze koos. Vanwege een nogal bewogen echtscheiding, waaruit allerlei ellende ontstond, ten nadele van mij, die ik psychisch niet meer aankon. De raad van...

21. Ik ontdek dat er jongens en mannen zijn die naar me kijken. Niet alleen op school, maar ook als ik op straat loop of naar huis fiets. Vrachtwagenchauffeurs toeteren, bouwvakkers fluiten, de jongen van de fietsenstalling bloost als ik een kaartje bij hem koop. Ik was altijd degene die...

Ik KAN het niet laten maar MOET gewoon een stukje volgen over het gezeik van de politici die allemaal over elkaar heenvallen omdat de begroting niet naar hun zin is. Dat "eventjes" kijken dat leukt mijn dag weer op. Dat eventjes luisteren naar Geert, Alexander en meer van die grap- colberts de...

...Guardian) over een bepaalde drug-pil die de HAVE BEEN zelfmoordenaars (want je maakt mij niet wijs dat ze in de tegenwoordige tijd leven) innemen bij hun acties. Deze pillen hebben als effect dat ze een ‘euforisch gevoel’ veroorzaken, onafhankelijk van wat voor verschrikkelijks er gebeurt. Ze...

Soms twijfelt een mens aan zichzelf soms terecht en vaak niet want wat gebeurt er wanneer je een afspraak in het ziekenhuis moet maken? Men vraagt standaard je geboortedatum. Begrijpelijk. Als ze dat in beeld hebben, vragen ze je adres, je telefoonnummer, je postcode, allemaal nummertjes. Nou...

...hij enige gebroken ribben en een gebarsten schaambeen. Een reddeloos geval." Trees werd door de politie beschermd tegen boze Turken, die dit als een moord beschouwden. De rechter bepaalde dat Trees zelf niet schuldig was aan de dood van de Turkse jongen. Trees is een publieke vrouw, die zich...

De meeste sprookjes beginnen vrijwel allemaal met: er was eens..... zo ook in dit lichtelijke verknipte sprookje of zou het een andere titel moeten hebben? Er was namelijk eens een klein vervelend kereltje, zo’n ventje wat niemand graag zag of ziet, zo’n dragonder van een mormel waar niemand...

Met een soort van weemoed voel ik het natte zand onder mijn voeten wegslippen. Zandkorrels glijden en glippen tussen mijn tenen. Mijn voetzolen zakken dieper weg , terwijl het zeewater klotsend in kleine golfjes, op en af in schuimende kopjes mijn benen omcirkelen. Een stukje van mijn...

Sinds januari dit jaar woont mijn moeder in het verpleeghuis. Zij stond al op de wachtlijst en we trokken aan de bel. De situatie thuis was inmiddels onhoudbaar. Vlak voor de kerst kregen we bericht dat er een kamer voor haar vrij kwam. Een duizelingwekkend grote stap. Op 15 maart kwam het...

Eindelijk kon ik hem weer eens niet bijbenen, de hond. Hij was al op leeftijd en had blijkbaar een goede dag. Hij dook de polder in toen ik zijn riem had afgedaan en volgde in een aardig tempo het met houtsnippers bedekte paadje dat tussen de sloten liep. Ietwat verbaasd en opgewekt volgde ik op...

...zonder klanten. De man was dermate in merg en been jurist, dat wanneer wij in een kroeg, “met bloed zweet en tranen” zongen hij altijd zong; “met bloed, zweet en/of tranen zowel gezamenlijk als ieder afzonderlijk”. Zo was hij gewoon. Maar nu is hij dus een Brain agent. Wij, collega...

...met zijn allen de laatste weken op het verkeerde been gezet en zijn de maatpakken fout bezig geweest! Ik snap best wel waarom Mark niet meer lacht. We moeten op ons qui vive zijn en weet je, ik blijf nog steeds van mening dat dit gebeurde met een reden! Welke dat weet ik niet maar luguber is het...

Nog nooit heeft de wereld, ónze wereld zo een argeloze President van de Verenigde Staten van Amerika gehad als Trump. Enige tijd gunde ik deze man het voordeel van de twijfel, maar inmiddels de, nee, míjn argeloosheid voorbij, weet ik dat een mud aardappelen, zo rond de 70 kilo, voor wat betreft...

We waren al een paar dagen verlangend langs de vijver gelopen. De kleine Kooyker voorop met mij aan de flexlijn daarachter. Het magische moment was aangebroken. Na ettelijke nachten matig streng bewind van de Winterkoning. Op woensdag was de bovenste waterlaag hard en dik genoeg. Daar zag ik...

...blijkt dat ik die mensen mooi op het verkeerde been heb gezet, nu blijkt....ehhhh, nu blijkt dat ik dus eigenlijk hartstikke gelijk had, immers zijn de Leefbaren als grote winnaars uit de bus gekomen! Jawel, dus het soebatten wierp zijn vruchten af! Goed gedaan met zijn allen, echt waar...

De man kwam bij. Het was een zonnige morgen! "Waar ben ik nu toch!? O ja, gisteravond ben ik gevallen! Blijkbaar heb ik hier de hele nacht bewusteloos gelegen. Maar nu ga ik gauw naar huis!" Heel voorzichtig, uiterst moeizaam, klauterde hij tegen de rotswand op, en kwam uit de kloof. Het...

Emma Petronella was kritisch op de schrijvers die schreven om aandacht te vragen voor hun eigen leven, alsof ze net zo belangrijk waren als een succesvolle filmster of een bekende liedjeszanger. Ze noemde het met een denigrerende ondertoon 'snackbar lectuur'. Vermakelijke teksten die je...

Ongeduldig zappend verscheen de tweeduizendste ‘Dagelijkse kost’ van Jeroen Meus. Najaar 2010 begon Jeroen aan dit VRT-kookprogramma, met een receptuur van spaghetti-vongole, zo vertelde hij met een-klein-hartje. Tot vijf keer toe verzekerde hij dat hij niet dacht aan stoppen. Hij toonde zich...

...begeeft zich volgens mij tussen het gestrekte been en het meevoelen met ons gestuntel. Even Tot Hier brengt altijd een zeer menselijk item in de uitzending. Een biljarter wordt gehuldigd. Een kind in isolement krijgt een show aangeboden. Zo ontstaat voor ons een mix van scherpte, kritiek en...

De kleurrijke ansichtkaarten uit Amsterdam waren mooi, de afbeeldingen vond Bjarne geweldig. Maar waarom bleef die Joop van Teil hem die kaarten sturen. Nooit stuurde hij een kaartje terug. Hij had er geen geduld voor. En toch bleef Joop hem kaarten sturen. Bjarne hoefde zich nergens voor te...

...garnalenvingertjes en bloot gewoelde mollige beentjes… en oh, die voetjes! Ik begin te kletsen, te ratelen, ik roep ta ta ta in de wieg, ik vraag ‘jongen?’, jaja, kun je wel zien aan z’n smoeltje, hij lijkt op u, wist u dat?, zelfde haar, zelfde neus, ik zeg altijd… De moeder...

Iemand zonder benen “Een criticus is iemand zonder benen, die de wereld wil leren lopen,” las ik in een academische agenda, toen ik zelf net een half jaar vrijwel dagelijks dagbladkritieken schreef over klassieke muziek, en ik, letterlijk aan de vooravond stond van mijn avontuur, zoals...