Alle inzendingen over Been

...vandaag de dag, de tijd vandaan halen om wijdbeens voor de spiegel te zitten met een kittig malletje tussen hun benen en de hele boel scheren, waxen, plukken, knippen, watergolven en föhnen om vervolgens hun creatie te doen laten verdwijnen in een Sloggi- slip of string. Dat brengt mij...

Gisteren heeft een 38-jarige man het Koninginnedagfeest en het leven van vele onschuldige mensen voor altijd verpest en/of vernietigd! Alsof dat nog niet erg genoeg was heeft hij ook nog oude wonden opengereten bij diverse slachtoffers van eerdere geweldsmisdrijven. Ik weet uit eigen ervaring...

...Onderzoeken, operatie, amputatie van zijn been. Daarna chemotherapie. Hij werd kaal, mager, was vaak misselijk. Talloze keren naar het ziekenhuis. Wachten. Het had niet geholpen, want de artsen zeiden uiteindelijk dat ze niets meer konden doen. Op zijn achttiende stierf hij in haar armen....

Eén lepel tuinaarde, las ik ergens, bevat minstens honderd miljard bacteriën. Het totale aantal bacteriën aan de oppervlakte van de aarde is volstrekt onvoorstelbaar en zonder die deken van micro-organismen zou er niets op kunnen leven. Het menselijk lichaam bestaat uit circa tien biljoen...

...pijnen als gevolg van je syfilis, er moest een been worden afgezet vanwege koudvuur en uiteindelijk moest je het leven wel loslaten, al had je dubbel zoveel kunstwerken kunnen maken, het was allang meer dan genoeg en in je allerdiepste wist je dat en daarom kon je met een brede glimlach naar...

...op de achtergrond gaat me niet meer door merg en been maar klinkt me als muziek in de oren. Ik lach terug naar Marloes die schamper opmerkt dat Droef al weer een tijdje wakker is. Inwendig lig ik in een deuk. Denk dat Droef de hele boel aan elkaar geblaft heeft. Marloes stelt voor dat we eerst...

...blik ontwijkt me en bezorgt me een door merg en been tergend snijdende, bijna verblindende haat jegens haar. Mij verraden en uitleveren gaat mijn begrip te boven. Heb ik dit dan echt verdiend? Wat heb ik haar dan in Godsnaam aangedaan? Het kan me niets meer schelen. Ik kan haar wel vermoorden. Ja...

...wiegde zachtjes van het ene been op het andere been op de maat van de muziek. De zoon van de rijke tovenaar zag ze nergens. Opeens kwam hij uit het huis gelopen, en liep vanaf de tuindeur recht naar Liselore. "Mijn vader wil je even spreken, Liselore", zei Jiwa, want zo heette de...

...Julia Carta, die ook van hekserij werd beschuldigd, woonde ze in het huis van de gevangenisdirecteur, wat te denken geeft. Perditta genas het been van een dienaar van een inquisiteur met nota bene haar kruidenzalf. Haar onmin met de kerk werd bijgelegd en zij trouwde en woonde in Cagliari.

...ik met een gebogen rug en de handen op mijn bovenbeen uit te hijgen. Ik schudde met mijn hoofd en sprak in mezelf: “Verdorie!” Toen dacht ik: oh nee! Dat zegt Noa altijd. Plotseling ging de deur open van de inloopkast. Zingend kwam Noa met haar mobiel in de hand en dopjes in haar oren:...

(vervolg op 'De Sprong', zie Biografie) Liselore werd door de golven van de zee meegenomen naar de bodem van het helderblauwe water. Ze had de harde klap op de rotsen nauwelijks gevoeld. Het zachte water streelde helend haar pijnlijke wonden. Helderrood bloed vermengde zich met zeewieren,...

Wu wei, wu wei, wat hebben we nou weer aan onze fiets hangen zult U wel of niet denken. Wat bedoelt hij daar nou weer mee? Het zal wel over een of ander familielid van de tegenwoordig wereldberoemde en alom terecht geprezen conceptuele kunstenaar Ai Weiwei gaan. Die kunstenaar wiens kunst...

...door maïs, soja, pulp en andere middelen op de been werden gehouden en welk voer beduidend veel duurder is. Een koe is een grazer en moet niet als een toekomstige legbatterijkip worden gehouden is een conclusie die getrokken mag worden. Natuurlijk zijn er veel partijen die er baat bij hebben...

Ik schrik op als mama mijn kamer binnenloopt en met een klap de deur dichtsmijt. Ze kijkt me aan, zet haar handen op haar heupen en zucht diep. “Lizzie, wat moet ik met je?” vraagt ze me. Ik haal mijn schouders op. “’k Weet ’t niet, mam?” antwoord ik. “Ik heb net je leraar aan de lijn...

* Er was eens een kunstenaar die woonde in een koektrommel. Het kwam niet door zijn verbeelding, het kwam omdat hij een koekje had gegeten uit de verboden koektrommel. Eerst had hij niets in de gaten, zijn handen waren aan het graaien. Hij at zelfs de kruimels, de verboden kruimels waren lekker....

....De jacht was goed geweest. Er was weer genoeg voedsel voor de komende tijd...De hele clan zou hem uitbundig begroeten als hij straks de nederzetting zou binnenlopen, met genoeg vlees voor dagen...zo ging het immers altijd... Acht keer waren de twee zonnen al opgekomen sinds hij was...

Ik heb een favoriet café, daar aan de grote markt. Het is een beetje klein, maar ik ga er vaak heen, ’s middags om een tosti te eten tussen het schoolbezoek door, of ’s avonds als ik met mijn vrienden uit ben. Maar het liefst dinsdagmiddag, het liefst ga ik er dan heen. Want het heeft...

Zij trekt geen aandacht, zij sleurt. Het zit vermoedelijk in haar natuur. Misschien was zij een heel goede actrice geweest, vermits. Zij spreekt goed verstaanbaar, al kun je niet zeggen dat zij schreeuwt. Zij heeft het niet direct tegen iemand, maar er zit een man tegenover haar tegen wie zij het...

...maar even zelf redden. Hij sleept zijn been door de bladeren zoals hij dat vroeger deed langs de stoepgoot op weg van school naar huis. De hoop bladeren wordt groter en groter tot hij uiteenvalt, te groot om door een voet bijeengehouden te worden. Bij de start van een nieuwe...

Schrijf ik niet duidelijk? Is het onbegrijpelijk? Schop ik tegen heilige huisjes? Voldoet mijn schrift niet aan de hedendaagse schoonheidsmoraal, de regeltjes die nageaapt moeten worden? Gebruik ik teveel bijvoeglijke naamwoorden of puilt mijn taalgebruik uit van saaie nietszeggende en zelfs...

...dat een potentiële lezer zich op het verkeerde been gezet voelt. Hem of haar meeslepen in adembenemende fantasieën, laten huiveren door schokkende momenten of ontroeren door prachtige liefdestaferelen. Mogelijkheden zat dus. Dus dringt een keuzebepaling zich méér dan op. Die knop...

...ik verder lopen? Aarzelend verplaats ik het ene been voor het andere en ik ga op zoek naar een lichtknop. Nergens wat te vinden, geen leven, niks. Ik neem plaats op de bank en kijk naar de lege leren stoel naast mij. Ik ben alleen, ik sta er alleen voor. Ik had die illusie dat die ene vriend er...

Papa kwam weer binnen. Zijn gezicht trok, er zaten glimmertjes achter zijn ogen. Dat zag Miriam. Mama zag het ook. "Wat heb je?" "Hoezo. Niks." "Wel waar, er is iets! Waarom lach je?" "Ik lach helemaal niet." "Er is wél iets gebeurd. Waarom bleef je zolang weg. Je hoefde toch...

Als freelancer moet ik mij ook wel eens met minder geestige zaken bezighouden. Voetbal is zoiets. Heb ik geen benul van. Geef die randviolen alle 22 een bal, dat scheelt een hoop geëmmer denk ik altijd. Deze keer moet ik een interview met ene Van der Vaartje regelen. De man schijnt in Duitsland...

Het prinsesje woonde in een paars paleis met zeven oranje torens. Het paleis had honderd ramen met meer dan duizend ruiten. Die waren zo vuil, niemand keek er ooit naar buiten. De koning was een norse dikke man die deed zijn taak, dat is regeren, en hij las de hele dag belangrijke papieren en...

Joost Ravoo is de PR-directeur van de Nederlandse Spoorwegen. Zijn werk is dus de NS een positief imago te bezorgen. Dat is natuurlijk een bijna onmogelijke opgave. Veel treinen komen te laat, als overstappende reizigers op het perron arriveren rijdt hun aansluiting letterlijk voor hun neus weg...

...dan van je jongen. Lief streelt hij langs mijn been. “Gezellig hé?”, tuurlijk schat. Jij op de Playstation en ik een blaadje lezen, erg burgerlijk. Echt een zondagsgevoel, een kopje thee erbij, daar word ik gelukkig van. Ik zit helemaal in het verhaal dat ik aan het lezen ben, en toch hoor...

In de trein van Dordrecht naar Leiden probeer ik me door het boek Duyvendak te worstelen. Ik heb tussen inbraak en taart nog geen zinnig woord gehoord over de mogelijke legitimiteit van Wijnands acties, dus heb ik het boek zelf maar ter hand genomen. De eerste 50 pagina’s waarin de jonge...

Ik hoef hier niet te zoeken naar een plek waar ik mijn eend kan parkeren. Er is niets. Ik krijg een beetje pijn in mijn onderbuik en voel een spons in mijn hoofd. Zelfs het geluid van mijn portier als ik deze dichtgooi, klinkt hier anders. Een beetje dof. Het is vroeg en toch voelt het alsof de...

...bij elkaar schrapen gaan mezelf door merg en been. Het is zo vals dat ik besluit om - laffe lipbewegingen makend - zwijgend in het koor onder te duiken. Na de dienst teruglopend arm in arm met de mijnen denk ik na. Wat beklijft van de zo goed bedoelde kerstdienst? De eer aan God? De engelen...