Alle inzendingen over De rimpels van Rimba

...op het metalen zitje bij de bushalte. Diepe rimpels bezetten haar gezicht en hals. Haar bruine, trouwhartige ogen waarmee zij opgewekt de wereld scheen te beschouwen rustten in diepe opgezwollen beddingen. "Wij komen uit Goirle", verklaarde ze, "maar we wonen al vijf jaar in Tilburg"....

...of met een elastieken foundation. Voorkomt kankerdarmen en rimpels. De angstzaaiers betichten de tegenstander van haatzaaien. Ik ben bang voor het moment dat ik de macht over mezelf verlies.

...het er niet meer op gewaagd. In de Nieuwjaarsnacht was het einde gekomen toen mevrouw haar handen in een laatste teder gebaar op de samengevouwen handen van haar man gelegd had. Ze toverde tenslotte een lieflijk, vertederend popje, gekocht bij de genoemde Kringloopwinkel uit haar tas: "Voor...

...d'aarde plagen. Ik wil mijn wangen bol zetten en wolken blazen, op zoek naar de warmte van zonnestralen.....op zoek naar de zon.

...diepe rimpels en ging in de gearriveerde bus aanvankelijk vis-à-vis met me zitten, maar besloot daarop om God-weet-welke reden kennelijk dat ze mij niet meer in het gezicht wilde zien en ze ging verzitten. Ik had haar bij het uitstappen nog verklaard: "Ik wens u in elk geval alle sterkte"....

...van een wild, woest volk voorbij, een volk van Avatars, bestaande uit slanke mensfiguren met een lange, dikke staart aan het achterwerk die af en toe niets menselijks hadden en die te werk en te keer gingen met helse machines en voertuigen in een soort oorlogssituatie gepaard gaande met...

...klein praatje over een bepaalde esoterische vorm van creativiteit die wellicht radicaal tegengesteld is aan de strakke en soms mijns inziens "doods" aandoende ordening en "controledwang", ons opgedrongen door de moderne media, de digitalisering en het Internet. Rotterdam zou me verwelkomen...

...naam was Pierre. Hij dong naar de hand van mijn tante en kwam in mijn ouderlijk huis voor gesprekken met mijn vader over mens, werkelijkheid en wereld die al evenmin een licht wierpen op de onontwarbare mysteries die aan onze werkelijkheid ten grondslag liggen Regen brak later op de...

...dans van de dames van de "Moulin Rouge" met de witte, kanten onderrokken, die razendsnel opgevangen worden door de elegante, gekostumeerde heren.....

...op een Ibiza-strand te bakken, terwijl ze van dure champagne slurpen en kreeft, kaviaar en zalm nuttigen. Via hun I-phone checken ze hun saldo en ze dommelen rustig verder weg. 'Straks even een lekkere wip in onze villa, darling?', kuchen ze en hun opgezette vrouwen knikken braaf ja....

...een Opperwezen hun zielen voor altijd verenigd in een ver rijk achter sterren, zon en maan? Nee, hun zielen zijn nog bij mij, zijn mijn dagelijkse metgezellen, ontdaan van hun stoffelijk omhulsel; ik praat met ze, leef met ze, lijd met ze; dichter dan ooit zijn ze bij me, nadat de...

...doorstaan om wat voor reden dan ook. Doe er wat aan. Er zijn mensen die hun leven lang met minderwaardigheidscomplexen lopen en dat mag het nooit waard zijn. Geloof me, ik was er zelf 1 van. Maar ik heb besloten dat mijn eigen motortje nog wel even meekan. Misschien val ik onder de categorie...

...briefje van vijf lijkt mij ruim voldoende,’ antwoord ik redelijk beleefd. Hij draait zich haastig om. Op zoek naar een mede kenner. Die er wel verstand van heeft. Zelf loop ik ook het zaaltje uit. Op zoek naar Rembrandt. Of Vermeer. Of wie dan ook die iets kan schilderen wat niet lijkt...

...niet over en de loutering viel haar ten deel die het resultaat is en de bekroning van het leed.....

...deining naar geluk waar cirkels vloeiend weerkaatsen in zichzelf zachtjes breken in golven naar elkaar en ringen van liefde samengesmolten eindeloos groeien als rimpels op het water © 2004

...hoe de oude volken weer bezit zouden nemen van hun land. De oude man huilde bijna bij deze gedachte. Maar hij had de paniek bij de blanken gezien toen de beurskoersen daalden en hun papieren en plastic geld steeds waardelozer werden. Hij wist het. Het was begonnen. De oude man draaide...

...afgebeeld met de verbitterde en verkrampte trekken om zijn mond, die ik zo goed van hem ken......

...politiek met een mens kan doen. Lachend in de camera, vol idealen en ambitie, nu veranderd in een snikkend hoopje ontluistering. Die Brexit, als ze zich zo nodig van de White Cliffs willen storten en ten ondergaan in hun eigen voortreffelijkheid en hun vossenjachten, mij best. Maar Theresa zien...

...antwoorden. Want wat nou als het sperma betreft van een alcoholist – alcohol droogt de huid uit en dat moeten we niet hebben? Is het houdbaar, en zo ja, hoe lang? Wat met de arme drommels die gesteriliseerd zijn? Moeten vrouwen al jong beginnen met ‘smeren’? Is het ook goed voor de...

...je heel graag weg zou stuffen en nooit meer zou willen zien! Zo ontzettend zonde van de zendtijd, zo ontzettend naar om steeds maar weer die irritante smoelen op tv te zien! En zo zijn er meer van die figuren die telkens maar weer: door in het nieuws te komen, je beeld verstoren, zendtijd...

...het gewicht van de veelkleurige schitteringen van oneindig vele, met ritsen doorstikte doeken. Maar alle gewaden -dichtgeritst voor elke ongewenste bezoeker - zijn tijden die ik niet zal leven. En de spiegel dwingt mij mijn buidel heel letterlijk te nemen, zonder al te veel te scheuren naar...

...het netvlies van de roes waarin ik me bevind. Het schemergebied tussen leven en dood, uitgeput van vermoeidheid de slaap niet kunnen vatten.

...steeds een rode tomatenkop. En toen ik in de spiegel keek zag ik dat er ook nog rimpels van het lachen bijgekomen waren.

...hoorde: in alle staten. Elke morgen word ik wakker en denk ik dat het niet waar is. Er is één foto van haar dode lichaam, op de achterbank van een veel te dure auto. Maar ik wil hem niet zien. Zo kan ik elke morgen denken dat het niet waar is. En dat ze me gewoon niet belt.

...de haartjes op plaatsen waar ze niet horen. Dat alleen al. Wat is dan nog de zin van een dubbele kin?

...gezicht is getekend van pijn, expressief, vol van rimpels en tóch lief. Soms lelijk, soms mooi. Ik weet dat ze niet zomaar "uit de kast komt", dus ik luister gewoon vaak naar haar. Maar ja, ik wil binnendringen in haar ego en dat kost energie en wijsheid. Fictie was mijn idee. Ik verzon...

...om zich heen... Staat op... Inspecteert de natte plek die het klamme gras in zijn broek heeft achtergelaten, pakt zijn fiets en zet de tredmolen ervan in beweging hopende om tegelijkertijd die van zijn brein te stoppen... Zichzelf belovende dat hij hierover nooit meer zal nadenken, zichzelf...

...ze, naar Martijn. Ergens in haar droom besefte ze dat dit niet kon, dat zij Martijn nooit zou terugzien. Ze strompelde eindeloos voort, kreunde van smart en voelde zich steeds eenzamer – Bestaat er leven na een scheiding? Dat vroeg ze zich bij het wakker worden af. Iedere keer weer.

...een onvergeeflijke verschraling en vervlakking overkomen die ik toeschrijf aan de systematische en weloverwogen verbanning uit de 'geestelijke' wereld (die van ons mentaal cogiteren) van de verticale omnipresente vector, die ons mensen voortdurend wil doen beseffen dat de consideraties waar we...

...niet kan luchten? Kan ik een gelukkig relatie hebben als ik weet dat zij met mij moet leven? Ik wordt er allemaal zo gek van dat ik echt steeds ongelukkiger begin te worden. Ik heb al weken niet meer oprecht gelachen.