Alle inzendingen over Eenzame actrice

De woorden "alleen" en "eenzaam" zijn wel erg vaak gevallen vandaag tijdens het uitstapje van de senioren. Voor de attente toehoorder zijn ze als clichés; de hele conversatie is ermee doorspekt. De eenzaamheid stapelt zich als de grootste belasting op de schouders van zelfs de meest...

...Grote Onbekende en als een onwillige, onbekwame actrice in een ongewenst toneelstuk moet ik de misère hier aanzien en de galerij doorkruisen; op een terrasje kan ik tegenover de volksjolijt, tegenover de kolderieke avonturen van mijn mede-Tilburgers slechts mijn verkrampte gezicht en trekken van...

“Eenzaam maar niet alleen”. Dat waren de woorden van onze oud-koningin Wilhelmina. Het werd in een boek opgeschreven dat over haar ging. Ik denk er wel eens aan als ik me alleen voel. Ben ik nu alleen en niet eenzaam? Vraag ik mij dan af. Nee, eigenlijk allebei wel een beetje. Als ik met...

Eenzaam op mijn kamer. Stijve schouders en een zere nek, een bochel die zich vormt op m`n door verdriet gebogen rug. Verlangend naar liefde en warmte, zoekend.. eenzaam op mijn kamer, teruggetrokken en moedeloos. Zal er ooit iemand zijn die m`n gebogen rug wil masseren en me wil helpen recht te...

HET VERDRIET VOORBIJ, PASEN 2008-03-22 Vanmorgen op Stille Zaterdag voelde ik mij plotseling helemaal koud en alleen. Juist nu, het hoort bij me. Ik kocht het boek De onzichtbare jongen van Bernlef en las het meteen en snapte het helemaal. Het gaat over een jongen zonder moeder en die mist hij...

De eenzaamheid lijkt haar te verstikken. Opstaan om weer te gaan zitten. Alle zin om iets te doen verloren, niet wetend wat ze moet beginnen. Kon ze maar even ergens naar toe. Voor de zoveelste keer pakt zij haar adresboek. Om nog eens door te kijken of er iemand in staat waar zij eens...

Een eenzame dans in een immense zaal. Mensen staan maar wat te dansen en denken dat ze de tijd van hun leven hebben.. Maar was er iemand die wist wat er zich helemaal vooraan afspeelde? Buiten de organisator gerekend van dat alles, die zei dat het feestje wel al lang genoeg geduurd had, en dat...

Een boek van de gevierde veelschrijver Jeroen Brouwers. Een ongenaakbare wijze. De psychiater van de literatuurmakers! Wat lezen wij? De aftakeling van Paul de Wispelaere, zijn sombere zelfbeklag, zijn veel jongere vrouw en muze Ilse, wat zeurt die Paul toch! Menig oude knar met kunstgebit zou...

...gat van voor die tijd, dat wil zeggen zijn eenzame kindertijd. Dat hij aan depressies leed kun je makkelijk uit zijn werk halen, die bomvol weemoedige, hartverscheurende passages staat. Wat moet die man geleden hebben, na al die jaren van verstrooiing en positieve invulling, opeens weer met...

...er rekening mee houden dat er misschien wel meer eenzame wolven zijn dan we denken. Uw buurman misschien. Als u zijn garagepoort ziet openstaan, gaat u best eens kijken of er niet wat veel zakken meststof liggen in verhouding tot de grootte van zijn gazon. Vraag u af of al die onkruidverdelgers...

(voor René Karel Wilhelm Johann Josef Maria Rilke (1875 - 1926)) Je bent geboren in het romantische Praag met architectonische hoogtepunten, waar de oudheid nog zo goed voelbaar was, terwijl je vader Josef vaak mokkend door je ouderlijke huis ijsbeerde, want hij werkte tegen zijn zin bij de...

Ik heb het boek net uit. Vanmorgen, met tranen in m’n ogen, legde ik het boek en m’n leesbril weg. De twee hoofdrolspelers maakten me boos. Het was de eenzaamheid van de priemgetallen die me verdrietig maakte. M’n schoonzus had het boek dubbel en ik wilde er wel graag één, nu ze het me...

...Niemand je liefdesbehoeften invullen. Het eenzame kind in jou beet van zich af door door te schilderen, terwijl je schilderijen pronkten in Moskou, Sint-Petersburg, Göteborg, Stockholm, Oslo en Milaan. In Helsinki maakte je gebruik van een gesubsidieerd atelier, terwijl je rijk genoeg was,...

...gedachten vertolken. Je bezighouden met een eenzame buurman is goed voor een Heilsoldaat, maar niet voor hen. Als er weer eens een half vergaan lijk wordt gevonden, schudden zij het wijze hoofd en denken wat moet dat een zonderling geweest zijn, we waren toch buren, maar ik kende hem...

Het doet je wel wat, dat de conservatieve homo-onvriendelijke paus vertrekt. Jouw Katholieke jeugd heeft destijds de acceptatie van jouw geaardheid niet gemakkelijk gemaakt. Tot in de lengte der dagen kreeg je kerstkaarten van een tante, die telkens liet weten dat ze voor jou zou bidden. Mensen...

Op een stille zondagmiddag, toen de eenzaamheid zoals gebruikelijk als een wurgslang om mijn nek lag en mij als een verlammend korset omhulde, als een benauwend luchtledige, was ze gekomen; een nog jonge dame, fors van postuur, en ze bracht een fraaie, zomerse roos mee in een merkwaardig wit...

Als ik traag het pad oploop dat mij leidt naar het graf van mijn moeder, voel ik al de tranen opkomen. De eenzaamheid slaat weer toe. Als het sadomasochisme in mij zit dan moet het er hier wel uitkomen. Want al tien jaar lang rijd en loop ik de route van mijn huis naar het graf waar ik elke zondag...

De bus had de lange weg gevolgd en zijn levende bagage met zich meegenomen, door Frankrijk, door Zwitserland en had tenslotte Rome bereikt. Een hele belevenis voor een kind uit een ambtenarengezin. Op school waren de monumenten, kerken en bezienswaardigheden van de Eeuwige Stad al bij voorbaat aan...

Somber gestemd ben ik, want mijn buurvrouw Alie, die mij altijd mee nam in haar auto om in het naburige dorp boodschappen te doen, is vorige week verhuisd met haar vriendin naar Purmerend. Ik genoot altijd van haar aanwezigheid, het gezellig samenzijn en de maaltijden die ze klaar maakte, vooral...

Ik ben weer alleen in mijn huisje dichtbij de hei. Alie is bij haar vriendin terug in Den Haag. Gehoord en gezien heb ik het hoe ze met tranen in haar ogen vrede sloot met Greet. Dominant was Alie wel, maar wat zal ik haar missen, ze kon zo lekker bami en nasi klaarmaken. Het rook altijd zo lekker...

Zonlicht overspoelt het Paduaplein op een zondag in mei. Het flatje is fleurig ingericht (op het woord "fleurig" gelieve men de nadruk te leggen). De stoeltjes (kuipfauteuiltjes stijl jaren 60) zijn felrood. De jeugd van de bewoonster ligt ver in het verleden. Zij maakt een...

Mevrouw is gearriveerd op de Dagbehandeling Oncologie....De verpleger verzoekt haar zich uit te strekken op het bed. Het grijze haar van mevrouw is als een keizerskroon. Ze klemt haar tas, een onmisbaar attribuut van de ouderdom, tegen zich aan alsof deze haar enige bondgenoot is in duistere...

Ik heb mijzelf een kameraad verschaft, waar de wereld er mij geen gaf. In de dierenzaak zag ik kooien te kust en te keur en ik koos er een met gouden spijlen. De kanaries fladderden wild in het rond toen de verkoper zijn hand naar hen uitstrekte en een van hen, waarop ik mijn oog had laten vallen,...

(voor Vera Rockline (1896 - 1934)) Je bent geboren als Vera Nikolaïevna Schlezinger in 1896 in Moskou. Jouw Russische vader was van Duitse afkomst en jouw moeder kwam uit Frankrijk. Je begon als leerlinge in het atelier van de kunstschilder Ilya Ivanovich Mashkov (1881 - 1944), een leerling van...

...oude gek’. Carson McCullers zegt het in haar bestseller: het hart is een eenzame jager.

...de actrice Kim Ji-won (1992, Seoul) en de actrice/zangeres Seo Ju-hyun (1991, Seoul). Voorts de romanschrijver Hwang Sok-ypng, die als marinier in de Vietnamoorlog vocht en de overledenen moest begraven, omringd door knagende ratten en talloze vliegen. Hier schreef hij het verhaal 'De...

Iemand vroeg me eens of ik niet een roman wilde schrijven, een roman over de beklemming, de eenzaamheid, de waanzin. Een autobiografie waarin ik de verveling in kaart zou brengen, de lusteloosheid in hoofdstukken zou opsplitsen, God in alinea’s zou delen, en zou uitweiden tot in detail over de...

Als kind van veertien had ik al snel in de gaten dat ze “vreemd“ was. Dat viel vooral op als ze begon te praten. Hoewel ik haar taal verstond kon ik er niets van maken. Snel en verward, zo Ingrid… ratelde ze maar door. Tante Monica scheen als enige te weten wat ze wilde zeggen....

Heup scheef, hoofd schuin. In haar ene hand een sigaret. Van achteren zie ik hoe ze achteloos haar hand laat wapperen terwijl ze praat. Zo dirigeert ze elk gesprek, ook als ze met mij speelt. De laatste tijd is ze druk met zichzelf. Ze ziet me nauwelijks staan, rent me voortdurend voorbij. Soms...

Daar zat ik dan, op een vies oud doorweekt matrasje. Het was schemerig. Uit het plafon drupte seconde na seconde een druppeltje water. Het had geregend, gokte ik. Ik probeerde vaak dingen te raden, als ik geluidjes hoorde. Ik had toch niets beters te doen. Maar wat ik nooit kon raden, was of het...